W 2001 roku brytyjski hodowca D. Austin zaprezentował kolejne arcydzieło selekcji – odmianę parkową Benjamin Britten. W 2005 roku róża otrzymała certyfikat na konkursie w Australii (Certificate of Merit, Australian National Rose Trials, 2005). Teraz jest aktywnie uprawiany przez wielu letnich mieszkańców i ogrodników.
Opis mówi, że odmiana otrzymała imię światowej sławy brytyjskiego muzyka E. B. Brittena. Kompozytor, dyrygent i pianista, według encyklopedii, założył festiwal w Oldborough i jako pierwszy otrzymał Nagrodę E. Siemensa, zbliżoną do Nagrody Nobla w środowisku muzycznym.
Całkowicie otwarty pączek
Charakterystyczną cechą tej odmiany jest jasny szkarłatny kolor, jakby oświetlony od wewnątrz. Nie jest to typowe dla grupy angielskich róż. Sam D. Austin opisał go jako czerwoną cegłę, ale paleta kwiatów jest znacznie bogatsza. Z wiekiem traci odcienie pomarańczy, zastępuje je szlachetna malina.
Róża rośnie jako szeroki, rozgałęziony krzew, skłonny do zgrubienia. Pędy są kłujące, elastyczne. Liście są jasnozielone z półpołyskiem. Otwarty, podwójny kwiat (10-12 cm średnicy) ma kształt głębokiej miski z jasnożółtymi pręcikami pośrodku. W upale kwiat może stać się mniejszy.
Wysokość krzewu w dużej mierze zależy od miejsca wzrostu. Deklarowane wymiary to 90-100 cm , róża Benjamin znacznie rośnie.
Uwaga! Według ogrodników na południu odmiana osiąga wysokość 2-2,5 m.
Obfite kwitnienie na końcach pędów wczesnym latem zastępuje kilka pędzli. Odmiana dobrze nadaje się do cięcia. Roślina jest mocna, bezpretensjonalna, pięknie łączy się z lekkimi odmianami angielskich róż. Zapach zawiera nuty gruszki, karmelu i wina.
Bloom Benjamin Britten
Rose James Galway (James Galway) – opis odmiany pnącza
Austin Roses łączą nostalgiczny kształt piwonii w stylu vintage róż, gęsty, bogaty aromat z bezpretensjonalnością i zimotrwalością.
Uwaga! Hodowca odniósł znaczący sukces w hodowli odmian o barwach nietypowych dla starych róż (żółta, pomarańczowa, brzoskwiniowo-różowa).
Róże kwitną ponownie w sezonie, trzykrotnie w ciepłym klimacie. Kolejną cechą, która charakteryzuje zdecydowaną większość róż z tej grupy, są pięknie opadające pędy. Kwitnienie dorosłego krzaka róży angielskiej (od trzech lat) jest hipnotyzujące. Krzew pokryty kwiatami od góry do dołu i przyciągający aromatem.
Ponieważ róże Austin są najczęściej klasyfikowane jako krzewy (park), są używane do tworzenia wysokich tablic, świetnie wyglądają obok drzew iglastych, bylin zielnych. Połączony w ogrodzie różanym może stanowić tło dla hybrydowych róż herbacianych i róż floribunda. W przypadku sadzenia pojedynczego producent zaleca sadzenie co najmniej czterech krzewów w szachownicę.
Cechy rosnących róż David Austin
Rose Princess Anna (Princess Anne) – opis odmiany
Rośliny mogą rosnąć zarówno w formie krzaczastej, jak i pnącej (pnącze). Wszystko zależy od konkretnej odmiany i klimatu. „Angielki” ujawniają swój potencjał po osiągnięciu trzech lat od momentu wylądowania.
Zasady sadzenia róż
Płatki są cienkie, delikatne, bardzo dobrze znoszą wysoką wilgotność i nasłonecznienie. Dla nich zaleca się wybranie miejsca biorąc pod uwagę lekkie zacienienie w upale. Głęboki cień prowadzi do rozciągania pędów i słabego kwitnienia.
Hodowcy zalecają sadzenie różnych odmian w grupach, zapewniając, że razem są one harmonijnie połączone kolorystycznie. Aby stworzyć spektakularny akcent kolorystyczny, D. Austin sugeruje posadzenie trzech krzewów, zachowując między nimi do pół metra odległości. W praktyce ta metoda się nie sprawdziła. Po 3-4 latach wielkość roślin jest taka, że nie można się nimi zająć, a same krzaki uciskają się nawzajem.
Uwaga! Doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie w odległości co najmniej metra, najpierw wypełniając przestrzeń między różami roślinami towarzyszącymi. Ważne jest, aby wybrać odpowiednie miejsce do sadzenia, ponieważ nie zaleca się ponownego sadzenia dużych krzewów w wieku powyżej pięciu lat.
Rose Eden Rose (Eden Rose) – opis i charakterystyka odmiany
Dbanie o angielskie róże nie jest trudne, standardowe procedury należy uzupełnić wycinaniem lub odcinaniem wyblakłych pąków. Nie wszystkie róże są samoczyszczące, zrzucając zwiędłe kwiaty, dodatkowo przycinanie stymuluje układanie nowych pąków kwiatowych.
Prawidłowe usuwanie kwiatów
Regularność podlewania związana jest z porą roku. Wiosną konieczne jest nawilżenie korzeni, gdy roślina tworzy pąki; w upale wysychanie gleby może wpływać na wzrost i rozwój krzewu. Zaleca się ściółkowanie obszaru korzeni, aby dłużej utrzymać odpowiednią wilgotność gleby dla rośliny. Po deszczu kwiaty, ze względu na obfitość płatków, mogą gnić z powodu nadmiernej wilgoci, należy je wstrząsnąć, aby nie stracić kwitnienia.
Aby podlewanie przyniosło same korzyści, musisz przestrzegać zasad:
Ważny! Częste podlewanie małymi porcjami stymuluje wzrost powierzchownych korzeni, łatwo ulegają uszkodzeniom podczas obluzowywania.
Dorosłe róże wymagają terminowego zapłodnienia. „Angielki” to prawdziwi pracownicy – 4-5-letni krzew produkuje około 200 pąków kwiatowych i więcej w jednej fali kwitnienia. Aby roślina miała wystarczającą siłę, konieczne jest dbanie o odżywianie przez cały sezon:
Ważny! Azot zostaje zatrzymany w drugiej połowie lata, aby roślina nie marnowała energii na rosnące pędy, ale mogła zimować bez strat.
W zależności od pory roku wykonywane są dwa rodzaje przycinania:
Wraz z nadejściem wiosny krzew musi być przygotowany do kwitnienia. Uszkodzone, wysuszone pędy skraca się do żywego drewna (lekko ścięte z zieloną obwódką). Cięte są również cienkie, słabe i rosnące do wewnątrz gałęzie.
Jeśli róża przezimowała bez strat, możesz natychmiast przystąpić do przycinania formacyjnego.
Uwaga! Pęd jest cięty pod kątem, który ma tendencję do wznoszenia się nad pąkiem, który jest skierowany od środka krzewu. Odległość od niej do cięcia musi być zachowana 1,5-2 cm.
Schemat przycinania
D. Róże Austina są mrozoodporne, dobrze znoszą zimy w oprawie lub bezramowym schronieniu. Przycinanie jesienne nie jest pożądane, liście są odcinane przed schronieniem przed krzewami, ponieważ zarodniki grzybów i szkodniki hibernują na nich i pochylają się. Odmiany o twardych pędach są pochylane w kilku etapach.
Patogeny to bakterie i zarodniki grzybów, które żyją w glebie i mogą dostać się do ogrodu różanego z zainfekowaną sadzonką. Rośliny traktuje się glebą i liśćmi ogólnoustrojowymi lekami przeciwgrzybiczymi. Jako środek zapobiegawczy przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego są one traktowane płynem Bordeaux.
W takim przypadku pomocne będą środki owadobójcze i roztoczobójcze; odstraszanie owadów będzie wymagało szeregu zabiegów.
Uwaga! Jeśli zobaczysz pojedyncze osoby, możesz spróbować ludowych metod walki.
Rose Benjamin Britten jest wspaniałą przedstawicielką Austin Romantic Rose Gallery. Jej obecność doda uroku każdemu ogrodowi, a wesołe, pachnące kwiaty przyciągną wzrok.
