Odmiana brabancka należy do zachodniego typu tui. Jest to wiecznie zielone drzewo iglaste szeroko stosowane w ogrodnictwie ozdobnym na całym świecie. Brabant to odmiana wyhodowana sztucznie, charakteryzująca się zimotrwalością i odpornością na niekorzystne działanie środowiska miejskiego.
Przodkiem jest tuja zachodnia (Thuja occidentali), roślina ta może w sprzyjających warunkach osiągnąć rekordową wysokość 38 m, ale przeważnie nie rośnie powyżej 20 m. Jednocześnie roczny przyrost jest niezwykle mały. Odmiana Barabant rośnie znacznie szybciej – roczny przyrost osiąga do 30 cm wysokości i do 10 cm szerokości. Na obszarach miejskich maksymalna wysokość wynosi do 4 m.
Thuja Brabant podczas lądowania grupowego
Tuja należy do długowiecznych drzew iglastych. W jednym miejscu może dorastać nawet do 150 lat. Odpowiednie są do tego strefy klimatyczne II-VII. Drzewo bezboleśnie znosi mrozy do -35 ° C. Największą dekoracyjność Thuja uzyskuje w wolnym i słonecznym miejscu, ale dobrze czuje się w miejscach, w których część dnia jest w cieniu.
W środku wiosny drzewo kwitnie. Następnie zawiązuje się małe (do 1 cm długości) podłużne brązowe szyszki. Wewnątrz znajdują się nasiona, które można wykorzystać do rozmnażania. Odmiana Brabant to odporna odmiana, która rośnie nawet podczas surowych mroźnych zim. Nie ma również wymagającej gleby, dlatego jest uprawiana z równym powodzeniem na glinach, czarnozach, glinach piaszczystych i innych glebach.
W sprzedaży jest tuja „Golden Brabant”. To specjalna odmiana o żółto-złotym odcieniu igieł. Na tle zaśnieżonego ogrodu drzewo wygląda naprawdę niesamowicie i odświętnie, ciesząc oko w święta Nowego Roku. Kolor igieł pozostaje niezmieniony przez cały rok – to jej najbardziej atrakcyjna cecha.
Thuja „Golden Brabant”
Ważne ! Aby uzyskać estetyczną koronę, potrzebne jest słońce, ale tylko przez część godzin dziennych. W pozostałym czasie konieczne jest cieniowanie.
Thuja western Brabant – wysokość i średnica dorosłej rośliny
Według opisu producentów drzewo może rozciągać się do 20 m wysokości i do 4 m w okresie życia. Korona ma naturalny kształt piramidy, ale można ją łatwo zmienić przez ścinanie bez większych uszkodzeń rośliny. W zagęszczonym nasadzeniu tuja ma tendencję do wzrostu w górę, a nie wszerz.
Ta odmiana jest idealna do uzyskania żywych ogrodzeń. Młode sadzonki dają do pół metra wzrostu rocznie. Aby uzyskać wysoką gęstość i puszystość korony, należy ją przycinać dwa razy w sezonie. Prawdziwie nieprzenikniony żywopłot uzyskuje się przy dużej gęstości sadzenia – 1 sadzonka na metr bieżący. Lądowanie wielorzędowe odbywa się w tym samym odstępie.
Żywopłot Thuja Brabant
Po 2-3 latach „żywy płot” przestanie prześwitywać, tworząc bardzo gęsty cień. W porównaniu z innymi odmianami Brabant nie zmienia koloru igieł przez cały rok. Za tę jakość jest wysoko ceniony w prywatnych budynkach podmiejskich i parkach miejskich.
Aby uformować koronę, użyj sekatora. Pierwsze przycinanie wykonuje się natychmiast po przesadzeniu sadzonki na otwarty teren – w marcu. Drugi jest przeprowadzany sześć miesięcy później. W ten sposób uzyskuje się gęstą i bujną koronę. Jeśli latem kształt pojedynczych sadzonek staje się zbyt luźny z wydatnymi pojedynczymi gałęziami, wówczas dokonuje się dodatkowej korekty.
Podczas wykonywania pracy postępuj zgodnie z zaleceniami:
- Usuń wszystkie złamane, uszkodzone gałęzie.
- Gałęzie są skracane nie więcej niż o jedną trzecią. Jednocześnie mają tendencję do nadawania drzewu określonego kształtu – sześcianu, równoległościanu, kuli, piramidy.
- Do pracy wybiera się pochmurny dzień, aby zapobiec poparzeniom pędów uszkodzonych przez przycinanie.
Na koniec pamiętaj, aby podlać wszystkie sadzonki.
Młode sadzonki rosną najszybciej w pierwszych 5 latach życia. W tej chwili roczny wzrost sięga pół metra. W przyszłości wzrost spowalnia, drzewa rosną tylko 30 cm rocznie. Po 15-20 latach drzewo może całkowicie się zatrzymać lub jego wzrost staje się prawie niewidoczny.
Dla wszystkich tuj typowe jest poziome ułożenie korzeni, które nie wnika zbyt głęboko w ziemię. Podczas uprawy w pojemnikach system korzeniowy staje się zwarty.
Uwaga! Podczas przesadzania na otwarty teren nie jest konieczne oddzielanie korzeni, wystarczy przenieść go z bryłą do otworu do sadzenia. Przez cały rok konieczne jest monitorowanie wilgotności gleby i, w razie potrzeby, jej podlewanie.
Sadzonki należy kupować w sprawdzonych punktach sprzedaży detalicznej i szkółkach. Faktem jest, że tuja reaguje niezwykle wolno na niekorzystne warunki, ale robi to bezbłędnie. W efekcie może się okazać, że uszkodzona sadzonka po przesadzeniu umrze, mimo że została uszkodzona w sklepie. Niespecjalistom trudno jest wizualnie odróżnić chorą roślinę, ale zbyt niska cena powinna cię ostrzec.
Sadzonki tui Brabant
Wysokiej jakości materiał do sadzenia jest łatwy do rozpoznania. Igły są elastyczne i mają jasny kolor. Brązowe i żółte końcówki są wyraźnym objawem choroby. Zdrowe korzenie są białe, o średnicy 1-3 mm. Gleba w pojemniku jest wilgotna. Najlepiej kupować sadzonki o wysokości do 1 m, ale nie niższej niż 20 cm.
Optymalny czas sadzenia sadzonki tui w stałym miejscu na otwartym terenie zależy od jej rodzaju:
- z zamkniętym systemem korzeniowym – kwiecień lub październik;
Kopany jest otwór do sadzenia o głębokości 70-75 cm i średnicy około 1 m. Jeśli mówimy o sadzeniu żywopłotu, to wykopują rów o tej samej głębokości. Dno posypane jest warstwą 10 cm piasku lub keramzytu dla lepszego drenażu. Pośrodku wysypuje się kopiec żyznej gleby, na której rozrzucane są korzenie sadzonki. Wypełnij otwór przygotowaną mieszanką gleby, starając się nie ubijać zbyt mocno, ponieważ korzenie potrzebują przepływu powietrza.
Aby podczas nawadniania woda nie rozlewała się na boki, wzdłuż rowu do sadzenia lub wokół dołu buduje się wałek o wysokości 20 cm do pojedynczego sadzenia.
Ważne ! Sadzonki w wieku 2-3 lat przesadza się wyłącznie przeładunkowo, upewniając się, że szyjka korzeniowa jest wyrównana z poziomem gruntu.
Bezpośrednio po przesadzeniu sadzonki są obficie podlewane, dodając do każdego drzewa 30-50 g nitroammofoski. Pnie posypuje się warstwą ściółki, aby zabezpieczyć glebę przed wysychaniem i zahamować wzrost chwastów.
Częściowy cień jest idealnym oświetleniem dla młodych drzew. Można to osiągnąć, sadząc je wzdłuż wysokich budynków, które zapewniają cień przez część dnia. Nie warto sadzić młodych tui w pobliżu wysokich i starych drzew, ponieważ cieniowanie okaże się zbyt mocne.
Sadzenie tui
Glebę wlewa się do gotowych dołów do sadzenia, odpowiednich dla drzew iglastych lub glebę miesza się niezależnie. Aby to zrobić, weź 3 części ziemi darniowej, dodaj 1 część piasku i torfu. Struktura powinna być luźna i lekka, idealna kwasowość to pH 4–5,5.
Wśród czynności wymaganych dla młodych sadzonek najważniejsze są:
- Podlewanie. Wykonaj w ciągu 3-4 dni, w ilości do 10 litrów wody na każdą sadzonkę.
- Rozwolnienie. Jest to konieczne, ale na głębokość nie większą niż 10 cm Warstwa ściółki z torfu lub trocin pozwoli na to bez poluzowania.
- Usuwanie chwastów. Ważne jest, aby natychmiast usunąć chwasty wokół tui, szczególnie w przypadku głębokich korzeni.
Uwaga! Po pomyślnym zakorzenieniu pierwsze przycinanie przeprowadza się w sierpniu.
Jeśli sadzonka wygląda na zbyt luźną, to bezpośrednio po posadzeniu należy ją przyciąć, usuwając uszkodzone gałęzie i ustalając kierunek wzrostu korony.
Dość łatwo jest stwierdzić, czy roślina jest pod wpływem choroby lub niewłaściwego obchodzenia się z rośliną. Na przykład zażółcenie drzewa, zwłaszcza z jednej strony, może wskazywać, że mocz zwierząt domowych dostaje się do korzeni. Często korzenie atakują infekcje grzybicze, niszcząc symbionty efedryny. Świadczy o tym kora drzewa, która łatwo przewraca się przy dociśnięciu do pnia.
Tui z dotkniętymi igłami
Takie szkodniki, jak drutowce i larwy ryjkowców, mogą powodować duże uszkodzenia tui. Wapnowanie gleby pomaga w walce z drutowcami i specjalistycznymi środkami owadobójczymi dla ryjkowców. Aby wyleczyć chore drzewo, biorą roztwór płynu Bordeaux i przetwarzają igły.
- Phytophthora. Najpierw cierpi system korzeniowy, a następnie grzyb rozprzestrzenia się na igły. Tuja szybko zanika, igły stają się nieprzyjemnie lepkie i szare. Powodem jest nadmierne podlewanie lub podlewanie gleby. Do leczenia są traktowane fungicydami.
- Fusarium. Z tego powodu igły nabierają brązowego koloru. Aby poradzić sobie z chorobą, dotknięte pędy są usuwane, a drzewo jest traktowane roztworem „Fundazolu”.
- Rdza. Zwykle pojawia się w marcu. Dotknięte igły ciemnieją i odpadają. Pomaga leczenie fungicydami na bazie miedzi.
- Mszyce Thuya. Można to łatwo zobaczyć, poruszając się po gałęziach. Pędy silnie porażone szybko wysychają. Z mszyc leczy się „Karbofosem”.
Uwaga! Leczenie dotkniętych części roztworem siarczanu miedzi pomaga zapobiegać gniciu. Jeśli istnieje podejrzenie uszkodzenia drewna przez szkodniki, wstrzykuje się „Actellik” do kory zgodnie z instrukcją.
Nie tylko szkodniki i choroby mogą zaszkodzić młodemu drzewu. Czasami przyczyną utraty atrakcyjnego wyglądu jest niedobór pierwiastków śladowych. Jednocześnie warto bardzo ostrożnie dodawać nawozy. Nadmiar spowoduje wysychanie końcówek pędów.
Jeśli igły nabierają czerwono-fioletowego odcienia, oznacza to brak fosforu. Wprowadza się nitrofoskę, amofos lub inną kompozycję zawierającą fosfor.
Żółknięcie igieł świadczy o braku żelaza, a blady wygląd świadczy o niedoborze azotu. Górny opatrunek przeprowadza się podczas podlewania, zgodnie z zaleceniami producenta nawozu.
Przed zimowaniem sadzonki przykrywa się płótnem, gałęziami świerkowymi, włókniną i papierem typu kraft. Korona jest całkowicie pokryta i zamocowana sznurkiem. Z dorosłymi roślinami nie musisz już wkładać tyle wysiłku, zimują bezpiecznie bez schronienia.
Tui, okryta na zimę
Ściółkowanie może pomóc w zapobieganiu uszkodzeniom korzeni. Do tych celów doskonałe są igły, torf, strzępione pędy drzew iglastych i liściastych. Wiosną zaleca się zgrabić i spalić starą ściółkę, a zamiast tego wlać warstwę trocin lub igieł.
Przycinanie tui ma ogromne znaczenie dla samej rośliny. Jeśli tego nie zrobisz, korona będzie luźna, nieporządna. Pożółkłe lub uszkodzone gałęzie, które nie zostały usunięte na czas, mogą stać się źródłem chorób lub uszkodzeń całego drzewa.
Zaleca się wykonanie pierwszego przycinania, gdy średnia dzienna temperatura wzrośnie do + 10 ° C. Zamiast pędu pociętego o jedną trzecią tworzy się gwałtowny nowy wzrost pędów bocznych, szybko wypełniając luki w koronie. Jeśli wierzchołek drzewa jest wygięty zimą z powodu silnego wiatru lub ciężkości śniegu, to aby poprawić sytuację, po prostu odcina się go, nadając koronie prostokątny kształt.
Jeśli na miejscu jest tylko kilka tuje, to są one formowane za pomocą zwykłego sekatora lub nożyc ogrodowych. Do utworzenia prawidłowej geometrii dla długiego żywopłotu mogą być potrzebne narzędzia elektryczne.
Uwaga! Konkurentem pod względem popularności dla odmiany Brabant jest Smaragd.
Oba będą kosztować w przybliżeniu taką samą kwotę przy zakupie – różnica jest niewielka, ale warto dać pierwszeństwo jednej lub drugiej odmiany, biorąc pod uwagę ich kluczowe różnice. Co jest lepsze – tuja Smaragd czy Brabant – konieczne jest podjęcie decyzji na podstawie warunków panujących w danym miejscu.
Brabant Smaragd Roczny wzrost Do 50 cm Do 20 cm Przycinanie 2 razy w roku 1 raz w roku Kochający światło Kochający światło Odporny na cień Odporność na mróz Do -35 ° С Do -40 ° Gęstość sadzenia żywopłotów 1 m 80 cm Żywotność Do 150 lat Do 110-130 lat
Cechy rosnącej tui Brabant: sadzenie, pielęgnacja, wykorzystanie w projektowaniu krajobrazu
W nasadzeniach parkowych i ogrodowych tuja jest zwykle łączona z innymi drzewami iglastymi, preferując gatunki i kontrasty kolorystyczne. Dobrymi sąsiadami dla Brabancji są cyprys, świerk, modrzew, jałowce otwarte i kuliste oraz mikrobiota.
Grupowe lądowanie tui
Jeśli mówimy o tworzeniu żywopłotu, są one dwojakiego rodzaju:
- Rośnie swobodnie. Między drzewami pozostają luki, a ich korona jest wycinana w postaci regularnych geometrycznych kształtów, takich samych lub różnych.
- Wystrzyżony. Sadzenie przeprowadza się z maksymalną gęstością, aby w ciągu 2-3 lat uzyskać gęstą ścianę o wysokości około 1,5 m. Strzyżenie wykonywane jest metodą przycinania, bez podkreślania poszczególnych roślin. Dzięki przeplataniu się gałęzi sąsiednie drzewa dosłownie zamieniają się w nieprzejezdną ścianę. Warto zauważyć, że z biegiem lat pnie nie stają się nagie, co jest szczególnie cenione w projektowaniu krajobrazu.
Biorąc pod uwagę, że podlewanie i okresowe karmienie, a także ścinanie są głównymi środkami do pielęgnacji żywopłotów, jedyną przeszkodą dla szerszej dystrybucji jest wysoka cena sadzonek odmianowych.
Thuja Brabant to piękne drzewo iglaste, które sadzi się w nasadzeniach pojedynczych i grupowych. Jego bezpretensjonalność i wysoka witalność, długa żywotność i dobra podatność na przycinanie formujące sprawiły, że jest bardzo popularny we wszystkich regionach. Każdego roku żywopłot lub pojedynczy tasiemiec będzie wyglądał jeszcze lepiej.
