Rodzaje cykad
Mucha cykady jest powszechnie kojarzona z owadem, który w ciągu dnia wydaje bardzo głośne dźwięki. W przeciwieństwie do świerszczy nocnych. W ciągu dnia można również usłyszeć śpiew koników polnych, ale cykady śpiewają głośniej i zwykle można je znaleźć na gałęziach drzew.
Większość cykad, które wydają dźwięki, znajduje się w ciepłych strefach planety. Zwykle są największe. Spośród cykad najbardziej interesujące są dwie grupy: cykady okresowe i śpiewające.
Opis i funkcje
W większości cykad długość ciała nie przekracza 36 mm, a jeśli mierzy się ją przy złożonych skrzydłach, to około 50 mm. Anteny z wici, najczęściej raczej krótkie. Dolna powierzchnia przednich ud ozdobiona jest dwoma dużymi zębami.
Na głowie śpiewających cykad, między dużymi złożonymi oczami, znajdują się jeszcze trzy proste oczy. Trąba jest długa i może swobodnie zakrywać całą długość klatki piersiowej.
Samce posiadają dobrze rozwiniętą aparaturę do wydawania bardzo głośnych dźwięków. W okresie godowym, który może trwać kilka tygodni, głośność ich śpiewu jest porównywalna z hałasem przejeżdżającego pociągu w metrze i wyraża się w 100-120 dB, co czyni je najgłośniejszymi owadami na naszej planecie. Kolor zwyczajnych cykad jest przeważnie czarny lub szary; głowa i przód grzbietu ozdobione są misternymi żółtymi wzorami.
Larwy zwykle nie przekraczają 5 mm i nie wyglądają jak ich rodzice. Mają potężne przednie łapy, którymi kopią ziemię, by schronić się przed zimą i dalej rozwijają się w nimfę. Różnią się lekkim ciałem, ale konkretny kolor zależy od gatunku i środowiska.
Cykada zimowa nigdy nie jest dorosła – ze względu na to, że żyją mało, osobniki, które przeżyły metamorfozę, giną jeszcze przed pierwszymi śniegami. Pozostają tylko larwy, zakopujące się głęboko w ziemi i nimfy, czekające na nadejście ciepłych dni i rozpoczęcie przepoczwarzenia.
Dlatego dalej będziemy mówić tylko o larwach. Za siedlisko cykady uważa się Morze Śródziemne i Półwysep Krymski. Również te owady są powszechne na Kaukazie i na Zakaukaziu.
Powielanie i oczekiwana długość życia
Samce dzwoniąc do przyjaciół najczęściej ćwierkają w najgorętszej porze dnia. Potrzebują do tego dużo energii, którą uzupełniają bezpośrednio od ciepła słońca. Ale ostatnio niektóre gatunki starają się nie przyciągać drapieżników i rozpoczynają swoje serenady wieczorem, o zmierzchu.
Samce starają się wybierać zacienione miejsca nawet w ciągu dnia. Cykady Platypleura szczególnie się do tego przystosowały, opanowały termoregulację i potrafią się rozgrzać, ściskając mięśnie, którymi latają.
Wabiące urocze damy męskie cykady w południowych Stanach Zjednoczonych zaczynają wydawać dźwięki, przypominające nieco gwizd lokomotywy parowej. Rozmnażanie cykad jest niezwykłe dla wielu gatunków. Gdy tylko owad zapłodni samicę, natychmiast umiera.
Ale samice nadal muszą składać jaja. Mogą mieć od 400 do 900 jaj w jednym składaniu jaj. Oprócz kory i łodyg jaja można zgrabnie ukryć w korzeniach roślin, często w uprawach ozimych, padlinie.
Średnio owady dorosłe nie charakteryzują się długą żywotnością, mogą przebywać na urlopie nie dłużej niż 3 lub 4 tygodnie. Jest tylko czas na znalezienie partnera i złożenie jaj, które następnie samice ukryją pod korą, w ogonkach liściowych, w zielonych łodygach roślin.
Są błyszczące, początkowo białe, potem ciemnieją. Jajko ma około 2,5 mm długości i 0,5 mm szerokości. Po 30–40 dniach zaczną się pojawiać larwy.
Opisy cykli życiowych cykad różnych gatunków są niezwykle interesujące dla naukowców-entomologów i po prostu miłośników przyrody. Larwy wyjątkowych cyklad okresowych od wielu lat przebywają pod ziemią, których liczba odpowiada początkowemu rzędowi liczb pierwszych – 1, 3, 5, 7 i więcej.
Wiadomo, że taka larwa żyje nie dłużej niż 17 lat. Jednak ten okres jest uważany za rekord dla owadów. Następnie, przewidując metamorfozę, przyszła cykada (nimfa) wydostaje się ze swojego przytulnego, małego świata i zmienia się. Cykada górska żyje nie dłużej niż 2 lata, zwykła cykada dwa razy dłużej – 4 lata.
Cykada pospolita
Zwykły mieszkaniec Krymu, Kaukazu, Morza Śródziemnego, Zakaukazia. Osiedlają się w lasach, górach, leśnych stepach. Rozmowa tych owadów zagłusza śpiew innych owadów. Są niezwykle aktywne w ciągu dnia. Cykada latająca na Krymie należy do szkodników rolnych, starają się jej pozbyć na każdy możliwy sposób.
Cykada to dość duża mucha. Wielkość ciała około 36 mm, ze skrzydłami – 55 mm. Kolory w odcieniach zieleni z brązowymi plamami. Takie przebranie pozwala owadowi chować się w zaroślach, spokojnie składać jaja. 2 duże złożone oczy, długie wąsy są dobrze widoczne na głowie. Skrzydła mimo przezroczystości, kruchości zewnętrznej są niezwykle twarde i ostre. Możesz się nimi łatwo skaleczyć, biorąc owada w dłonie.
Dorosła mucha krymska żeruje na sokach roślinnych, składa jaja pod korą drzew. Rozwój larw następuje w glebie, gdzie szkodniki zjadają korzenie różnych upraw. Generacja ma od dwóch do czterech lat. Wychodzą z ziemi masowo. Imago żyje około miesiąca.
Ciekawy!
Larwy zwykłej muchy cykady mają groźny wygląd, przypominając niedźwiedzia, modliszkę, skorupiaka. Imponujące szczypce przednie, niczym potwór, nadają wygląd drapieżnika. Jest to jednak tylko narzędzie do spulchniania gleby, kopania przejść. Niezwykłe stworzenie żywi się sokami z systemu korzeniowego roślin.
Cykada górska
Mucha jest stosunkowo mała – do 20 mm. Ciało jest brązowe lub pomarańczowe na czarnej podstawie. Z różnymi plamami, wzorami. Skrzydła są przezroczyste, sztywne, ostre na krawędziach, membrany są dobrze widoczne. Samiec ma aparat dźwiękowy z tyłu korpusu złożony z dwóch czarnych płytek z białą obwódką.
Cykl życia owadów składa się z 5 stadiów rozwojowych. Jaja składają samice na łodygach roślin, sadzonkach, młodych pędach. Po wykluciu się z jaja larwy w pierwszym stadium larwalnym przez pewien czas żyją na trawie, odżywiając się sokami. Stopniowo wnikają w glebę, osiągają głębokość 35 cm, w glebie żyją do 6 lat. Zanim zamienią się w muchę, wysiadają, czołgają się na drzewa, krzaki.
Cykada górska występuje na skrajach lasów, polach, stepach, zaroślach. Często osiada w ogrodach. Są aktywne w ciągu dnia, masową inwazję obserwuje się w maju-czerwcu. Owad uwielbia ciepło, światło. Wspina się na wzgórze, korony drzew. Cykada górska jest wymieniona w Czerwonej Księdze i jest pod ochroną.
Niesamowity wygląd
Cykada różni się od zwykłej muchy domowej szeregiem istotnych różnic, podobnie jak inne owady. Nazywa się to kijanką ze względu na dużą masywną głowę, która łączy się z mostkiem. Nazywa się je motylem, ponieważ kształt skrzydeł jest podobny w stanie otwartym.
- Na dużej głowie znajdują się 2 złożone oczy, trzy proste oczy. Owad dobrze widzi, szybko reaguje na ruch.
- Długie przezroczyste skrzydła składają się płasko wzdłuż ciała. Skala kolorów jest bardzo różna w przypadku plamek, kropek, pasków, złożonych wzorów.
- Wielkość ciała cykad wynosi od 2 do 6 cm, a rozpiętość skrzydeł sięga 18 cm.
Zdjęcie muchy cykady przedstawiono poniżej. Nie mniej niesamowity wygląd larwy. Wygląda jak niedźwiedź. Ta sama masywna przednia część to głowa, mostek. Przednie pary kończyn są podobne do pazurów raków, służą do spulchniania gleby, kopania przejść. Zaraz po urodzeniu larwy z jaj przedostają się do ziemi, przechodzą długą drogę rozwoju – około 17 lat.
Cykada leci
Etapy rozwoju
Na pytanie, jak długo żyją cykady, nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Cykada rozwija się od jaja do larwy (z kilkoma stadiami nimf), a następnie staje się dorosła (imago). Wszystko zaczyna się, gdy samica ze swoim ostrym pokładnikiem ukrywa kilkaset jaj (do 600) za korą drzew lub krzewów. Po około 30-40 dniach następuje wyklucie: następnie larwa cykady opada na ziemię i tam kopie, czasem tonąc na głębokość nawet jednego metra. Larwy przebywają w tej pozycji od 1 roku do kilku lat (w zależności od gatunku). W tym czasie żerują na korzeniach roślin i mają dobrze rozwinięte kończyny przednie do kopania; cały czas rosną i kilkakrotnie zrzucają. Przed ostatnią przemianą wychodzą na powierzchnię i tutaj stają się dorosłymi. Celem życia dojrzałych cykad jest stworzenie potomstwa, a wcześniej poszukiwanie pary.
Życie cykady w postaci imago jest raczej krótkie. Cykady dla dorosłych, dlaczego żyją tylko kilka tygodni? Odpowiedź jest prosta: ich obecność na świecie ma na celu jedynie reprodukcję.
Linienie
Po przemianie w cykadę (zwykle jest to maj), młody owad nie jest jeszcze w stanie latać . Dlatego nowonarodzona cykada wspina się na jakąś roślinę i czeka, aż opadnie z niej stara osłona.
Możesz dowiedzieć się, jak pierze się cykada, oglądając ten krótki film:
W rezultacie rodzi się dorosła cykada z pąkami skrzydeł. Zaraz po linieniu owad ma miękkie, białe ciało. Po kilku godzinach cykada ściemnieje, ale ciało stanie się szorstkie tylko na 5-6 dni.
Okres hibernacji
Ile śpi cykad? Czas pobytu larw cykady w ziemi nie jest taki sam. Tak więc w cykadzie górskiej okres ten wynosi 2 lata, w zwykłej cykadzie – 4, aw cykadzie z Ameryki Północnej – 17 lat.
„Talenty muzyczne” cykad
Świergotanie cykady, które słyszymy, to dźwięki wydawane przez samce. Z przodu brzucha mają specjalne membrany o wypukłej strukturze. To są blachy. Kiedy silna muskulatura membran kurczy się, talerze rozciągają się lub rozluźniają. Efektem wibracji jest „śpiewanie” w letnią noc, wprawiając Cię w romantyczny nastrój.
Trzeba uczciwie powiedzieć, że kobieta również ma podobny talent muzyczny, ale jest on niedostępny dla ludzkiego słuchu. W rzeczywistości największa aktywność wokalna cykad występuje w ciągu dnia, kiedy szczyt upałów. Tyle, że w refrenie innych dźwięków nie jest tak zauważalny i odbierany inaczej niż w nocy, kiedy jest cicho i spokojnie.
Dlaczego cykady śpiewają? Ty pytasz? Jest kilka powodów:
- W ciągu dnia pomaga chronić przed drapieżnikami.
- Samce wabią samice do gier godowych.
Dźwięk cykad, który jest identyczny z dźwiękiem ludzkiego ucha, ma w rzeczywistości swoją własną tonację dla każdego człowieka. A każda kobieta odpowie tylko na „swoje”.
Cykada nie szkodzi bezpośrednio człowiekowi. Nie gryzie, nie kłuje ani nie drapie. „Tylko” niszczy rezultaty jego pracy. I chociaż owad zajmuje ważne miejsce w łańcuchu pokarmowym, nie można pozostawić go bezkarnym za niewłaściwe zachowanie na osobistej działce. Nierozsądne jest poleganie wyłącznie na naturalnych eksterminatorach szkodników. Więc utrata zbiorów nie zajmie dużo czasu.
Styl życia
Mucha cykady żeruje na sokach roślinnych, larwy na korzeniach. Uderzają w roślinę w dużych tłumach, co powoduje znaczne szkody w rolnictwie. Po tym, jak larwy wynurzą się z ziemi, pospiesznie przenoszą się do zielonej części drzew.
Uwaga!
Na 1 mkw. m. powierzchni może pomieścić około 300 osobników.
W krajach tropikalnych pojawienie się nowej generacji cykad to prawdziwa uczta dla ptaków i wielu zwierząt. Po kilku dniach dobrze odżywieni wrogowie odchodzą, aby strawić pokarmy białkowe, pozostałe cykady rozpoczynają okres godowy.
Samce emitują melodyjne, głośne tryle, aby przyciągnąć samice. Ćwierkanie jest tak głośne, że przed nim cichną odgłosy ważek i koników polnych. Mieszkańcy obszarów tropikalnych porównują dźwięk lecącej cykady z rykiem piły łańcuchowej, gwizdem lokomotywy parowej. Hałas jest drażniący dla układu nerwowego.
W przeważającej większości piosenkę gra wyłącznie samiec, samice kojarzą się po cichu, składają jaja, aby nie przyciągać wrogów. Wygląd z brązowymi, zielonymi odcieniami i przezroczystymi skrzydłami sprawia, że łatwo ukryć się w zaroślach i drzewach. Nawet przy imponujących rozmiarach mucha jest trudna do zauważenia.
Ciekawy!
Źródło głośnego dźwięku znajduje się na końcu korpusu. Tam umieszczona jest membrana, która jest wprawiana w ruch przez mięśnie, za nią znajduje się rezonator, który kilkakrotnie wzmacnia emitujący dźwięk. Membrana wibruje około 600 razy na sekundę. W tropikach to tylko ogłuszający dźwięk.
Okres godowy trwa około tygodnia. Po kryciu samiec żyje około 14 dni, samica może dożyć nawet 2 miesiące. W tym czasie składa w ciągu 2 tysięcy jaj. Miejscowi porównują wygląd dorosłych larw z plagą szarańczy, która niszczy wszystko na swojej drodze.
jedzenie
Wszystkie rodzaje cykad żywią się sokiem roślinnym. Imago pije sok, przebijając liście trąbką. Po karmieniu sok nadal wycieka z dziury i tworzy „mannę” – składnik odżywczy. Larwy cykady rozwijają się w ziemi i żywią się korzeniami roślin.
Szkoda cykad
Szkody wyrządzane rolnictwu przez te owady są bardzo duże, biorąc pod uwagę, że uszkadzają one rośliny i larwy (nimfy) oraz postaci dorosłe (postaci dorosłe).
Zakres ich jedzenia jest wystarczająco szeroki:
- prawie wszystkie zboża;
- większość warzyw;
- zboża i rośliny strączkowe paszowe;
- nasiona oleiste, uprawy skrobi i cukru;
- winogrona;
- arbuzy;
- jagody ogrodowe;
- róże.
Mechanizm żywienia cykad jest dość prosty. Dorosłe osobniki i nimfy wychodzące z jaja przebijają skórę rośliny przegubową trąbką. Wstrzykuje do niego specjalną toksynę, przyczepia i wysysa sok z głębokich tkanek. Dlatego nazywane są szkodnikami ssącymi (jak np. Wciornastki) Przedmiotem ataku młodych larw są łodygi roślin, dolne liście zbóż.
Starsze nimfy, takie jak dorosłe cykady, wykorzystują swoje wierzchołki, liście, części korzeni roślin ozimych, korzenie roślin, a nawet korę drzew. Wraz z wiekiem zwiększa się apetyt larw. W lecie rozwija się kilka pokoleń.
W miejscu wstrzyknięcia pojawiają się białawe plamy, które zlewają się, zajmując coraz większy obszar. Rośliny są osłabiane przez przedwczesną utratę przebarwionych i zdeformowanych liści. Nawet z tego powodu można przegapić ponad 25% zbiorów.
Najbardziej zauważalna jest utrata jagód – zbliżają się one do prawie stu procent: patogeny różnych chorób zakaźnych swobodnie wnikają w miejsca nakłucia. Nie można z nich wyleczyć roślin. Na zewnątrz staje się to bardzo zauważalne dzięki ciemnemu lepkiemu nalotowi, który pokrywając jagody znacznie upośledza ich smak.
Ugryzienie cykady
Czy cykady gryzą czy nie? Czy cykady są niebezpieczne dla ludzi?
Dla ludzi cykady są absolutnie nieszkodliwe. Nie gryzą i nie stanowią żadnego zagrożenia.
W dzikiej przyrodzie cykady są ważnym ogniwem pokarmowym dla wielu żywych stworzeń. Jednocześnie są niebezpiecznymi szkodnikami gruntów rolnych i działek przydomowych. Dlatego szybka i poprawna walka z nimi pomoże uratować przyszłe zbiory.
Jak radzić sobie z cykadą
Aby zachować zbiory i uniknąć strat związanych ze szkodliwym wpływem cykad na uprawy ogrodowe i polowe, można zastosować kilka metod kontroli. Są uniwersalne, ponieważ różne rodziny tych owadów mają podobne właściwości biologiczne.
Do zwalczania mszyc kapustnych zaleca się stosowanie metod ludowych – są one bezpieczniejsze niż leczenie chemikaliami. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Bezpieczne sposoby walki
- Terminowe usuwanie padliny traw jest jednym z najskuteczniejszych środków zapobiegawczych, ponieważ rozwój tych owadów następuje w tym środowisku.
Aby to zrobić, konieczne jest wcześniejsze obranie gleby. Następnie po 15–20 dniach wykiełkują pierwsze pędy ochotników. Po ich zaoraniu jaja i larwy cykad całkowicie giną. - To samo dotyczy wszelkich pozostałości roślinnych jako źródła pożywienia dla szkodników. Musisz je pozbyć się na czas – zebrać, przenieść, spalić. Ponadto, jeśli zostały już dotknięte liście i inne rodzaje roślinności.
- Okres rozwoju larw i młodych osobników przypada na okres siewu roślin ozimych. Dlatego lepiej jak najbardziej odłożyć termin ich siewu. To samo dotyczy zbóż późnowiosennych. W rezultacie biologiczny cykl rozwoju owadów zostanie przerwany.
- W celu ochrony upraw ogrodniczych jesienią, po zbiorach, należy wykopać ziemię wokół drzew owocowych: jaja i larwy wielu gatunków cykad zimują w glebie. Szkodniki wyniesione na powierzchnię zostaną zniszczone przez pierwsze przymrozki lub żerujące na nich ptaki.
- Pomagając naturalnym wrogom szkodników w naszych ogrodach – ptakom – naturalne jest organizowanie ich dokarmiania poprzez układanie karmników.
Metody kontroli chemicznej
Same środki zapobiegawcze zwykle nie wystarczają do pełnej kontroli hodowli cykad na całym obszarze dużych pól i ogrodów warzywnych. Konieczne jest między innymi stosowanie pestycydów, które niszczą dość szeroką gamę szkodników.
Ważne jest, aby nie zapomnieć o środkach bezpieczeństwa podczas stosowania tych chemikaliów, które mogą szkodzić zdrowiu ludzkiemu.
Stosowanie insektycydów, takich jak „Fastak” i „Karate 050 EC” o działaniu kontaktowo-jelitowym, jest skuteczne przeciwko cykadom.
Po dwóch cyklach opryskiwania, przeprowadzonych z 10-dniową przerwą, szkodnik całkowicie
znika. Zbiory można zebrać 20 dni po ostatnim zabiegu środkiem owadobójczym Karate 050 EC. Pierwszemu z leków nie towarzyszą takie ograniczenia: przy prawidłowym stosowaniu wskazanych dawek nie ma szkodliwego wpływu na rośliny.
Zwykle brzeżne pasy sadzonek zbóż ozimych zakażonych cykadami traktuje się w stężeniu od 55 do 145 osobników na metr kwadratowy powierzchni. Nie jest trudno znaleźć dorosłe owady.
Zasady zapylania w ogrodach warzywnych są takie same.
Prace te odbywają się w spokojny wieczór. Do obróbki używa się opryskiwacza, nie można używać miotły.
- Musisz tylko przygotować wymaganą ilość działającego roztworu, ponieważ jego przechowywanie jest zabronione.
- W zależności od zapylanego obszaru w 1 litrze wody należy rozpuścić ilość środka owadobójczego wskazaną na opakowaniu i przefiltrować powstały roztwór.
- Umieść połowę podanej objętości wody w dużym pojemniku. Następnie wlej do niego przygotowany roztwór i dobrze wymieszaj.
- Na koniec dodaj pozostałą połowę wody do żądanej objętości, kontynuując mieszanie zawartości.
- Pusty pojemnik uwolniony z roztworu leku przepłukać 2 razy wodą i dodać do całkowitej masy. Przefiltruj ponownie i wlej do zbiornika opryskiwacza.
- Pod koniec pracy umyj go roztworem sody kalcynowanej.
Przed i po pracy należy dokładnie umyć ręce i zmienić ubranie. Podczas manipulacji nie dotykaj twarzy rękami, zwłaszcza nie jedz ani nie pij.
Skuteczność tej metody jest niewątpliwie bardzo wysoka.
Dzięki terminowemu zastosowaniu agrotechnicznych, sanitarnych i chemicznych metod zwalczania larw i dorosłych osobników cykad w kompleksie możliwe jest skuteczne zwalczanie tego powszechnego szkodnika upraw polowych i ogrodniczych. Utrzymanie bogatych zbiorów jest całkiem możliwe!
Wrogowie cykad?
W naturze cykady mają wielu wrogów. Ptaki, koty, psy, wiewiórki, pająki, żółwie i jaszczurki uwielbiają je jeść. Na rosyjskim wybrzeżu Morza Czarnego zjadają je modliszki.
