Imbir: rośnie w domu z bulw korzeniowych, jak sadzić imbir

Roślina lecznicza, aromatyczna i ozdobna – wszystko to na temat uprawy imbiru w domu pozwala uzyskać roślinę jednoroczną. Oprócz cennego i pożytecznego korzenia imbir ma wysokie właściwości dekoracyjne i może być uprawiany jako kwiat domowy.

Sadzenie bulw korzeniowych w otwartym terenie

Materiał do uprawy można kupić w sklepach ogrodniczych. Sadzenie przeprowadza się na początku wiosny, aby do lata roślina w końcu się zakorzeniła.

Uwaga! Jest czarny, biały i czerwony imbir, nie trzeba go barwić sztucznymi barwnikami na pożądany kolor. Każdy z nich nabiera własnego koloru poprzez różne zabiegi korzeniowe.

Korzeń doniczkowy

Co jest potrzebne do lądowania

Pomimo egzotycznego pochodzenia sadzenie nie wymaga dużej liczby urządzeń. Musisz przygotować:

• Garnek. Imbir rośnie na szerokość, musisz wybrać dużą doniczkę o średniej głębokości. Wystarczy szeroka szuflada lub pojemnik z otworami drenażowymi;
• Mieszanka gruntowa składająca się z 3 części ziemi darniowej i 1 części gruboziarnistego piasku, który jest wcześniej dezynfekowany w piecu lub przy użyciu roztworu manganu;
• Warstwa drenażowa: drobne kamyczki, keramzyt;
• Woda oczyszczona o temperaturze pokojowej.

Uwaga! Wybór doniczki zależy od celu uprawy. Aby uzyskać korzenie imbiru, doniczka musi być szeroka. Jeśli imbir jest uprawiany jako roślina ozdobna, do kwitnienia należy wybrać doniczkę o średnicy nie większej niż 15-18 cm, aby ograniczyć wzrost systemu korzeniowego.

Kwitnący imbir

Najlepsze miejsce na imbir

Wybór odpowiedniego miejsca jest pierwszą rzeczą do zrobienia przed lądowaniem. Nie wszyscy początkujący ogrodnicy wiedzą, gdzie i jak rośnie imbir w domu. Rzeczy do rozważenia:

• Roślina nie toleruje niskich temperatur i przeciągów;
• Imbir nie lubi bezpośredniego światła słonecznego, nie wolno stawiać doniczki na parapecie od strony południowej;
• W okresie ukorzeniania roślina powinna otrzymywać więcej światła słonecznego, ale nie bezpośrednie promienie. Doniczka powinna znajdować się po południowo-wschodniej lub południowo-zachodniej stronie;
• Dorosły imbir powinien być w półcieniu, lubi dostateczną wilgotność. Temperatura wiosną powinna zawierać się w przedziale 20-25 ° C, latem może wzrosnąć do 27 ° C, zimą i jesienią co najmniej 18-19 ° C;
• W ciepłe i suche dni bez ulewnych deszczy doniczkę z rośliną wyprowadza się na balkon lub taras. Na wsi można go postawić na ulicy lub w ogrodzie.

Ważny! W regionie moskiewskim występują częste spadki temperatury, których korzeń nie lubi. W takim przypadku niepożądane jest wyniesienie go na otwarty obszar.

Krok po kroku proces sadzenia imbiru

Początkowo należy namoczyć korzeń w wodzie o temperaturze pokojowej, pozostawić na 6-10 godzin. Po wybraniu lokalizacji i przygotowaniu wszystkiego, czego potrzebujesz, możesz zacząć. Jak sadzić imbir:

1. Warstwę drenażową o wysokości 4-5 cm wylewa się na dno garnka lub pojemnika, na wierzch wylewa się ziemię;
2. Przygotowany korzeń umieszcza się w doniczce nie pośrodku, ale przesunięty w bok o 3-4 cm, powinien leżeć poziomo, jego pąki są skierowane do góry. Imbir należy posypać po bokach ziemią na kolejne 2-3 cm, nie trzeba go całkowicie zakopać;
3. Glebę zwilża się niewielką ilością wody, doniczkę umieszcza się na parapecie w temperaturze 20 ° C.

Porośnięty korzeń

Uwaga! Imbir jest również uprawiany jako roślina ozdobna. Jedno z często zadawanych pytań początkujących kwiaciarni brzmi: „Dlaczego imbir zmienia kolor na różowy po 2-3 latach od posadzenia?” Kilka lat później nadchodzi moment rozkwitu imbiru, powstają na nim podłużne różowe łodygi.

Imbir rozmnaża się wegetatywnie i przy użyciu nasion. Każda metoda ma swoją własną charakterystykę i zajmuje dużo czasu. Metoda wegetatywna jest mniej pracochłonna, a uprawa nasion jest procesem bardziej złożonym i czasochłonnym.

Bulwy korzeniowe

Z 1 bulwy korzeniowej można uzyskać kilka roślin naraz, w tym celu należy ją podzielić na części o wielkości 5-7 cm Każdy kawałek musi mieć co najmniej 1 pączek. Każda część jest sadzona w osobnym pojemniku; kilka sztuk można umieścić jednocześnie w szerokiej doniczce. Jak prawidłowo sadzić imbir, aby go rozmnażać:

1. Miejsca nacięć na korzeniach są traktowane proszkiem węglowym, aby zapobiec gniciu;
2. Do doniczki wlewa się warstwę drenażową, na którą wylewa się żyzną glebę;
3. Jeśli korzenie są sadzone w jednej doniczce, układa się je w odległości 5-8 cm od siebie, pąki w górę. Posyp kawałki ziemią na wierzchu, aby były zakopane nie więcej niż 2 cm;
4. Ziemię podlewamy czystą wodą, a doniczkę przykrywa się folią. Następnego dnia gleba wokół korzeni jest poluzowana, codziennie wentylowana przez 15 minut.

Potnij bulwę

Uprawa z nasion

Znalezienie nasion imbiru nie jest łatwe, rzadko można je znaleźć w sprzedaży i można je zamówić online. Samodzielne zbieranie nasion jest prawie niemożliwe. W domu imbir może kwitnąć w ciągu 2-4 lat, jeśli jest odpowiednio pielęgnowany. Z wielu powodów kwitnienie może nie wystąpić.

Jeśli nasiona są już dostępne, pozostaje tylko je wykiełkować. Jak to zrobić:

1. Przygotuj samodzielnie glebę odżywczą lub kup gotową, wlej ją do pojemnika do kiełkowania nasion. Każdy szeroki, płytki pojemnik się nada. Nie ma potrzeby wypełniania warstwy drenażowej, po kilku tygodniach kiełki zostaną przesadzone;
2. Nasiona należy rozłożyć na ziemi, nie trzeba ich zakopywać ani zakopywać w ziemi;
3. Glebę spryskuje się butelką z rozpylaczem, aby była wilgotna, ale nie rozmoczona. Od góry pojemnik jest zaciśnięty folią lub przykryty szkłem, umieszczony w ciepłym, półcienistym miejscu bez bezpośredniego światła.

Obsiana ziemia jest codziennie nawilżana i wietrzona. Po 2 tygodniach pierwsze liście powinny wykiełkować. Gdy jest ich kilka, roślinę można przesadzić do oddzielnych doniczek.

Uprawa z nasion zajmuje dużo czasu, kłącze będzie w pełni uformowane dopiero po 3-4 latach. Ta opcja jest bardziej odpowiednia, jeśli imbir jest uprawiany jako ozdobna roślina domowa, a nie do zbioru.

Opieka

Natura Azji Południowej jest idealna do uprawy imbiru. Zanim wyhodujesz imbir w domu, musisz natychmiast zapoznać się z zasadami pielęgnacji rośliny. Imbir należy naświetlać przez 12-15 godzin dziennie, w zimnych porach roku do dodatkowego oświetlenia należy stosować fitolampy.

Roślina dobrze rośnie na wilgotnej glebie, ale woda nie powinna stagnować, w przeciwnym razie korzeń może zgnić. Zasady podlewania:

• Podlewanie rośliny przefiltrowaną lub osiadłą wodą po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby (codziennie lub co drugi dzień);
• Jeśli zimą temperatura w pomieszczeniach nie przekracza 18-20 ° C, ilość wody zmniejsza się o połowę;
• Aby woda nie zastygła, gleba jest poluzowana dzień po każdym podlewaniu;
• Miesiąc przed zbiorem podlewanie jest zmniejszone, 1-2 tygodnie przed datą, całkowicie się zatrzymaj.

Uwaga! Jeśli powietrze w mieszkaniu jest suche, roślinę spryskuje się codziennie wodą. Aby uzyskać lepsze ukorzenienie, możesz przykryć doniczkę plastikiem, aby uzyskać efekt cieplarniany.

Top dressing

W okresie wegetacji dodatkowe nawożenie jest obowiązkowe, bez nich nie można uzyskać dobrych zbiorów. Jak prawidłowo karmić roślinę:

• Pierwsze karmienie przeprowadza się 10-14 dni po wykiełkowaniu;
• Co 2-3 tygodnie roślina jest karmiona, naprzemiennie nawozami mineralnymi i organicznymi;
• Wybór nawozu zależy od celu uprawy, np. Dodatki fosforu przyspieszają wzrost korzeni, potas i azot sprzyjają wzrostowi pąków i liści;
• Z mieszanek organicznych odpowiednie są odchody ptaków lub dziewanny. Nawóz miesza się z wodą w stosunku 1:10.

Żniwny

Jeśli przestrzegane są wszystkie zasady, imbir zacznie rosnąć 2-4 tygodnie po posadzeniu. Po 7-10 miesiącach wierzchołki liści zaczną wysychać i żółkną. Oznacza to, że można już zebrać pierwszy plon. Jak to zrobić:

• Konieczne jest całkowite odcięcie górnej części rośliny, jeśli liście jeszcze nie opadły;
• Korzeń jest ostrożnie usuwany wraz z kawałkiem ziemi;
• Imbir jest usuwany z ziemi rękami, a następnie myty wodą. Kręgosłup powinien wyschnąć w ciągu 8-10 godzin.

Młody korzeń

Korzeń będzie mały, około 2 razy większy od posadzonego. Duże zbiory można uzyskać dopiero po 2-3 latach. W tym czasie poszczególne bulwy można wykopać co 7-8 miesięcy, a część mateczną można zatrzymać w celu utrzymania wzrostu. Zebrany imbir należy przechowywać w temperaturze nie niższej niż 2 ° C.

Uwaga! Imbir, zbierany wczesną jesienią, ma mniej ostry zapach i łagodny smak. Jeśli korzeń ma być używany do celów leczniczych, należy go wykopać do połowy zimy, aby zgromadziło się w nim więcej składników odżywczych.