Jak leczyć pieprz z phytophthora, leczenie choroby

 

Zaraza ziemniaczana jest chorobą grzybową, która atakuje uprawy warzywne, ogrodnicze i ozdobne. W sumie istnieje ponad 75 gatunków organizmów grzybowych, które powodują rozwój phytophthora. Ale papryka i inne rośliny psiankowatych są atakowane przez grzyby Phytophthora infestans.

Zarodniki grzybów wywołujących zarazę są wyjątkowo odporne na negatywne czynniki środowiskowe i zachowują żywotność nawet w niesprzyjających warunkach. Przez długi czas mikroorganizmy grzybicze mogą znajdować się w stanie „uśpienia” i nie ujawniać swojej obecności żadnymi znakami.

Oznaki klęski

Zaraza późna to choroba grzybicza atakująca wszystkie części uprawianych roślin. Jej objawy można zaobserwować na łodygach, liściach, a nawet owocach warzyw. Najczęściej pierwsze oznaki phytophthora pojawiają się w połowie lipca, w okresie najwyższych dobowych temperatur powietrza i ulewnych deszczy.

Oznaki późnej zarazy na pieprzu:

• na powierzchni liści pojawiają się małe brązowe plamy;
• stopniowo plamy powiększają się i rozprzestrzeniają na górne liście krzewu;
• dotknięte blaszki liściowe zaczynają się skręcać w kierunku od krawędzi do środka;
• dotknięte liście pieprzu szybko żółkną i wysychają;
• na owocach tworzą się suche plamy, które szybko obumierają.

W przypadku infekcji grzybiczej we wczesnych stadiach wegetacji rośliny cały krzew pieprzu żółknie i przestaje rosnąć. W rezultacie ogrodnik otrzymuje karłowate krzewy z małymi owocami o nieregularnym kształcie, nienadające się do spożycia.

Powoduje

Przyczyny rozwoju zarazy słodkiej papryki są związane z naruszeniami agrotechnicznymi w uprawie warzyw, a także tworzeniem warunków sprzyjających aktywnemu rozmnażaniu zarodników grzybów. Najczęściej czynnikiem prowokującym jest wysoka temperatura powietrza w połączeniu z jego wysoką wilgotnością w szklarni lub przedłużającą się deszczową pogodą.

Główne przyczyny zarazy pieprzowej:

• wysoka wilgotność, która jest typowa dla szklarni;
• brak światła słonecznego;
• gwałtowne wahania temperatury powietrza w dzień iw nocy;
• nadmiernie pogrubione lądowania;
• nieprzestrzeganie trybu podlewania pieprzu;
• nieregularna wentylacja szklarni;
• niedobór mikro- i makroelementów w glebie;
• uszkodzenie systemu korzeniowego podczas przesadzania sadzonek;
• pęknięcia i inne uszkodzenia mechaniczne owoców.

Jak przetwarzać

Do leczenia krzewów papryki z phytophthora stosuje się szybko działające fungicydy o działaniu przeciwgrzybiczym oraz produkty biologiczne o naturalnym, bezpiecznym składzie i łagodnym działaniu.

Walka z zarazą papryki jest złożona i czasochłonna, ponieważ zarodniki grzybów doskonale przystosowują się do niekorzystnych warunków środowiskowych. Rozwijają uzależnienie od stosowanych chemikaliów, dlatego wskazane jest traktowanie krzewów pieprzu najskuteczniejszymi fungicydami, na przemian z preparatami biologicznymi.

Środki ludowe

Środki ludowe są najskuteczniejsze w początkowych stadiach rozwoju zarazy pieprzowej, a także w zapobieganiu chorobom. Przy rozległych infekcjach grzybiczych roślin środki ludowe muszą występować naprzemiennie ze skutecznymi fungicydami przemysłowymi.

Popularne środki ludowe przeciwko zarazie pieprzu:

• Czosnek – posiekaj obrane ząbki i strzałki czosnku, a następnie wlej 200 g powstałego surowca do 0,5 litra wody. Pozostawić do zaparzenia na 24 godziny, następnie odcedzić i rozcieńczyć otrzymany koncentrat 20 litrami czystej wody. Aby zwiększyć wydajność, możesz dodać 2 g nadmanganianu potasu. Spryskaj krzewy pieprzu, powtarzając procedurę co 12-15 dni.
• Sól – leczenie krzewów pieprzu solą fizjologiczną można przeprowadzić na etapie powstawania jajników. Do przygotowania roztworu stosuje się 240-260 g grubej soli na wiadro wody. Kurację papryką powtarza się co 3-4 tygodnie, aż do całkowitego ustąpienia objawów zarazy.
• Serwatka – Serwatkę przetrzeć przez sito lub gazę i wymieszać z czystą wodą (9 litrów wody na 1 litr serwatki). Użyj gotowego produktu natychmiast po przygotowaniu, spryskując je krzewami papryki. Dodatkowo do roztworu surowicy można dodać 10-20 kropli jodu aptecznego.
• Skrzyp błotny – szklankę drobno posiekanej rośliny zalać 2 litrami wody, doprowadzić do wrzenia i gotować przez 30 minut. Niech bulion ostygnie do temperatury pokojowej, następnie odcedź i dodaj czystą wodę, zwiększając całkowitą objętość płynu do 10 litrów. Spryskaj krzaki papryki tym roztworem.
• Popiół drzewny – w celu ochrony przed zarazą, krzewy papryki można podlewać naparem z popiołu przygotowanym według dowolnej receptury. Suchy popiół drzewny służy do posypania pieprzem gleby między łóżkami.

Gdy pojawią się pierwsze oznaki phytophthora, można zastosować jod apteczny , który zatrzyma dalsze rozprzestrzenianie się choroby grzybowej na zdrowe rośliny. Będzie to wymagało 10 kropli jodu w wiadrze z podgrzaną wodą. Roztwór należy pozostawić do ostygnięcia, a następnie użyć do spryskania dotkniętych krzewów pieprzu.

Zapobieganie

Właściwa profilaktyka pomaga chronić łóżka pieprzowe przed zarazą i innymi niebezpiecznymi chorobami grzybiczymi. Aby to zrobić, musisz przestrzegać prostych środków zapobiegawczych:

• Pamiętaj, aby przygotować materiał siewny do sadzenia – zdezynfekować roztworem nadmanganianu potasu lub „Fitosporyny”, potraktować specjalnymi stymulantami wzrostu i wzmocnienia odporności.
• Przygotowanie miejsca pod uprawę papryki należy rozpocząć jesienią. Aby to zrobić, musisz ostrożnie usunąć wszystkie resztki roślin, a następnie wykopać glebę na głębokość bagnetu łopaty i zdezynfekować ją roztworem siarczanu miedzi lub popiołu drzewnego.
• Zdezynfekuj glebę po zbiorach i przed sadzeniem warzyw, zdezynfekuj wszystkie elementy szklarni i używane narzędzia ogrodnicze.
• Ściśle kontroluj temperaturę i wilgotność w szklarni.
• Codziennie wietrz szklarnię, zapobiegając wzrostowi wilgotności powietrza w szklarni.
• Regularnie podlewaj krzewy papryki i delikatnie poluzuj wierzchnią warstwę gleby po każdym zwilżeniu. Zapobiegnie to tworzeniu się twardej skorupy i poprawi dopływ tlenu do korzeni rośliny.
• Kontroluj gęstość nasadzeń i na czas przerzedzaj zbyt gęste nasadzenia.
• Nawozić krzewy papryki nawozami mineralnymi i organicznymi, aby przywrócić równowagę składników odżywczych w glebie.
• Przestrzegaj podstawowych zasad płodozmianu iw żadnym wypadku nie sadź papryki na grządkach, na których w ubiegłym roku uprawiano również psiankowate. Niepożądane jest również umieszczanie w pobliżu psiankowatych, ponieważ przedstawiciele tej rodziny są najbardziej podatni na rozwój zarazy.
• Podczas sadzenia papryki w szklarni lub na otwartym terenie należy uważać, aby dolne liście rośliny nie dotykały powierzchni gleby. W miarę wzrostu krzew wymaga podwiązek i formowania, a także usuwania wszystkich zbędnych, w tym dolnych liści.