Japoński anemon jesienny, Hubei: sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu

Zawilec japoński to jesienny kwiat z rodzaju Anemones, należący do rodziny Buttercup. Azja Wschodnia i Chiny są uważane za ojczyznę tej rośliny, ale uprawiano ją do rodzaju odmianowego dopiero w Japonii w VII wieku. Wyróżnia się niezwykłą urodą i delikatnością kwiatostanów przy minimalnej pielęgnacji podczas wzrostu.

Japoński anemon: wszystko o cechach sadzenia i pielęgnacji

Zawilec japoński to wieloletni kwiat zielny z dużymi kwiatostanami i gęstą, jasną trawą zamiast liści. Okres kwitnienia rozpoczyna się w lipcu i sierpniu. Popularnie znany jako „lumbago” lub „anemon”. Jednak te nazwy zwykle charakteryzują dzikie kwiatostany. Na świecie występuje ponad sto różnych rodzajów japońskich ukwiałów, ale jedyną wspólną cechą wszystkich roślin tego gatunku jest trawa o intensywnym ciemnozielonym kolorze.

Cechy roślin

W ukwiałach niektóre odmiany kwiatów mają lekko niebieskawy odcień. Struktura korzeni jest dobrze rozwinięta.

Ważny! Przedstawiciele odmian zawilców osiągają wysokość do 80 centymetrów, są gatunki znacznie niższe, bardziej przypominają krzew.

Kwiaty rosnące w swoim naturalnym środowisku mają jednolite odcienie, na łodydze znajduje się niewielka liczba kwiatów. Odmiany ogrodowe mają bardziej zróżnicowane odcienie, jaśniejsze i bardziej frotte.

Roślinę można z łatwością wykorzystać do tworzenia żywych kompozycji kwiatowych. Doświadczeni projektanci starają się urozmaicić projektowanie krajobrazu za pomocą ukwiałów. Wystarczająco małe krzewy są idealne do obramowania drzew lub krawężników. Doskonale komponują się z następującymi kolorami:

Uwaga! Kwiat doskonale uzupełnia widok nad zbiornikami wodnymi, na terenie parku, a także idealnie komponuje się z kamieniami i roślinnością mchową.

Większość ogrodników woli ten kwiat ze względu na jego bezpretensjonalność. Istnieje jednak wiele niuansów, które należy wziąć pod uwagę podczas sadzenia:

w przypadku ukwiałów japońskich sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu wyróżnia się tym, że odmiana świetnie czuje się zarówno w miejscach nasłonecznionych, jak i zaciemnionych. Podczas lądowania należy wziąć pod uwagę cechy klimatyczne. Tak więc w przypadku miejsc ciepłolubnych całkiem możliwe jest sadzenie na ciemnych obszarach gleby, aw regionach środkowego i zachodniego pasa, a także na Syberii, lepiej jest wybierać miejsca słoneczne;

w przypadku kwiatów odmianowych potrzebna jest dobrze nawożona gleba z bogatym zestawem pierwiastków śladowych;

idealny czas sadzenia to koniec kwietnia. Przed sadzeniem należy upewnić się, że gleba jest wystarczająco ciepła, nawożona i dobrze rozluźniona;

kłącze należy sadzić w ziemi nie więcej niż 5 centymetrów;

aby wyhodować roślinę o obfitym kolorze, będziesz potrzebować umiarkowanego codziennego podlewania i terminowego nawożenia gleby.

Ważny! Konieczne jest przeszczepienie rośliny po 5-6 latach. Nie zaleca się poluzowywania gleby po posadzeniu.

Szara zgnilizna

Pomimo tego, że japoński ukwiał należy do bezpretensjonalnych roślin, lepiej nie zostawiać go bez odpowiedniej opieki na zimę na obrzeżach . Jak wszystkie ozdobne odmiany kwiatów, należy go starannie przykrywać podczas opadów śniegu i mrozu. Jeśli gleba zbytnio zamarza zimą, lepiej wykopać bylinę. Jako materiał do tworzenia izolacji pójdzie:

Spirea japońska i szara – opis, sadzenie i pielęgnacja

Niebezpieczne choroby mogą wystąpić, jeśli nie podejmie się należytej staranności lub nie zostanie przelane. Poniżej przedstawiamy ich opis:

sklerotynooza jest niebezpieczną chorobą, która prowadzi do gnicia korzeni;

antraknoza to ciężka choroba grzybicza atakująca łodygi kwiatu, opóźniająca jego wzrost i rozwój;

mączniak prawdziwy jest głównym wrogiem wszystkich ogrodników i przeszkadza w opiece nad zawilcem.

w zimnych warunkach pogodowych i dużej wilgotności w łodydze łodygi zaczyna się rozwijać szara zgnilizna, wysysając sok z ukwiału;

jedna z chorób tropikalnych – miniarka jest również w stanie zniszczyć ukwiał;

żółte plamy z dużymi tunelami czasoprzestrzennymi na liściach wskazują na pojawienie się nicieni.

Jesienny anemon japoński i cechy gatunku

Jesień wyróżnia się szarymi kolorami, ale doświadczeni ogrodnicy wiedzą, jakie kwiaty sadzić, aby ogród był jaśniejszy. Wśród ukwiałów najcenniejsza jest odmiana jesienna. Te kolory mają szczególny urok i urok. Wśród odmian jesiennych najbardziej popularne wyróżnia się:

Uwaga! Japoński ukwiał wyróżnia się wysokim wzrostem i bogatymi ciemnozielonymi liśćmi.

Odmiany jesienne wyróżniają się spośród innych kwiatostanów rzemieślniczych soczystością kwiatów. Ponadto nie wymaga specjalnych warunków, a jesienią jest odporny na zimno i preferuje luźne gleby piaszczyste. Wśród najpopularniejszych typów:

Anemon Hubei różni się wysokością. Wzrost osiąga 80-85 cm, wielkość kwiatostanów ukwiałów japońskich sięga zaledwie 3-6 cm, kwiatostany są dużo mniejsze niż u poprzedniej odmiany, a kolor liści różni się po jaśniejszej stronie. Odmiana najlepiej nadaje się do dekoracji przydomowych ogrodów.

Anemone Pamina jest inaczej nazywana frotte. Jest typowym przedstawicielem swojego rodzaju. Jest odporny na zimno i ma jasnoróżowe kwiatostany. Kwitnie wczesną wiosną i może kwitnąć do późnej jesieni. Krzew dorasta do 700 metrów. Ta odmiana jest szczególnie popularna ze względu na jej mrozoodporność. Możesz rozmnażać go wegetatywnie. Jednak większość botaników odradza stosowanie tej metody. Dużo łatwiej jest kupić już wykiełkowany kwiat wyhodowany w specjalnej szklarni. Najtrudniejszą rzeczą w uprawie są bulwy. W większości przypadków po prostu gniją, zanim urosną. Procedura uprawy wymaga specjalnych materiałów, szklarni, systemów nawadniających. Dlatego hodowla nowych roślin jest dość kosztowna. Dużo łatwiej jest kupić kwiatek w sklepie. Miejsce lądowania należy wybrać z wyprzedzeniem,

Anemone Japanese Memorial

Jedną z nowych odmian jest Anemone Japanese Pretty Lady Julia. Do sprzedaży trafił dopiero na początku 2018 roku. Botaników uderzył pomysł opracowania odmiany, która byłaby odpowiednia do warunków zimnego jesiennego klimatu. Cechy Anemone Lady Julii:

kwiatostany pojawiają się od sierpnia do października;

idealnym miejscem do wzrostu jest lekko zaciemniona strona;

zwyczajowo siać jedno ziarno na raz. Krzew osiąga owalny kształt. Ma ciemnozielone liście i różowe podwójne kwiatostany;

kocha glebę bogatą w minerały i pierwiastki śladowe. Przed sadzeniem należy dokładnie poluzować glebę;

kwiaty odmian doskonale znoszą choroby, przy odpowiedniej pielęgnacji nie są w stanie usychać w upale i dobrze rosnąć w porze deszczowej.

Tak więc kwiaty zawilców odmianowych są bezpretensjonalne i wymagają minimalnej konserwacji. Jednak przed zakupem należy dokładnie przestudiować kwestie związane z pielęgnacją i cechami sadzenia roślin w otwartym terenie. Różne odmiany mają różne maksymalne wysokości wzrostu.