Thuja columnar western – wspaniałe rozwiązanie do kształtowania ogrodu przez cały rok. Z jego pomocą powstają żywopłoty, kompozycje z innymi krzewami i wiecznie kwitnącymi krzewami. Świetnie prezentuje się w pojedynczych kompozycjach, otoczona kwiatami i sukulentami. Kolumnowe tuje łączy się w kompozycjach z tujami tego samego typu korony, ale w kontrastujących kolorach lub z niskimi tujami innego typu korony – tuja jajowata Wagnera lub sferyczna Danica.
Roślina otrzymała swoją nazwę „Thuja” ze względu na przyjemny zapach. Z języka łacińskiego nazwa ta oznacza „darowiznę”, gdyż zapach towarzyszył takim rytuałom.
Odmiany kolumnowe doskonale pasują do klimatu regionu moskiewskiego, Wołogdy, Archangielska i aż po Syberię. Są mrozoodporne i łatwe w pielęgnacji, ale mają inne właściwości.
Skład tui różnych typów
Brabancja (Thuja Occidentalis Brabant) to gatunek szybko rosnący. Roczny przyrost drzewa dochodzi do 35 cm Dziesięcioletnia tuja ma parametry 3,5 m wysokości i 1,5 m średnicy. Bezpretensjonalny w pielęgnacji, mrozoodporny. Igły są pomalowane na bogaty zielony kolor, zimą kolor igieł nabiera brązowego odcienia; Żółta wstążka (Thuja Occidentalis Yellow Ribbon) jest używana do kontrastujących nasadzeń, ponieważ kolor jej igieł jest jasnożółty na końcach. Dorasta do 3 m długości przez 10 lat. Ma niezwykły kształt korony – wąski luźny stożek. Opuszczając, żółta kolumna tui wymaga składu gleby; Columna (Thuja Occidentalis Columna) to świetne rozwiązanie na żywopłoty. Wraz ze zmianą pór roku ciemny kolor igieł się nie zmienia. Doskonale toleruje fryzury na krótkich gałęziach. Roczny wzrost do 20 cm Gatunki mrozoodporne, bezpretensjonalne w pielęgnacji; Smaragd (Thuja Occidentalis Smaragd) nie jest częstym gościem na działkach ogrodowych. Korona jest bardzo gęsta i wąska, roczny przyrost niewielki. Drzewo jest bardzo wymagające pod względem składu gleby i podlewania. Dekoracyjność tej odmiany nie ustępuje jej braciom: wąska gęsta korona o jasnozielonym kolorze nie zmienia koloru przez cały rok; Aurea Pyramidalis (Thuja Occidentalis Aurea Piramidalis). Początkowo wąska korona rozrasta się z biegiem lat dzięki kilku rozgałęzionym pniom. Ma kształt piramidy, który jest odpowiedni do tworzenia samodzielnych podestów. Odmiana mrozoodporna będzie wymagać określonego składu gleby i indywidualnego podlewania; Odmiana Yellow Ribbon
Holmstrup (Thuja Occidentalis Holmstrup) nie jest bardzo wysokim drzewem, w wieku 10 lat nie przekracza 2 m, korona jest wąska, bardzo gęsta. Łatwa w cięciu, rośnie wolno, nie wymaga gleby i podlewania. Jest uniwersalny w rozwiązaniach dekoracyjnych: może być stosowany do tworzenia żywopłotów, w zestawieniach grupowych i pojedynczych; Aurescens (Thuja Plicata Aurescens) to naprawdę gigant. Odmiana dorasta do 12 m, ma gęstą, szeroką koronę. Piękno odporne na mróz wcale nie jest wymagające w warunkach wzrostu. Kolor nie zmienia się sezonowo, bardzo efektowne są ciemnozielone igły z białymi paskami. Ale ze względu na swoją wielkość częściej stosuje się go na otwartych przestrzeniach o dużej powierzchni: w parkach, ogrodach, alejkach; Excelsa (Thuja Plicata Excelsa) to kolejny gigant kompozycji na dużą skalę. Wysokość drzewa sięga 12 m, a szerokość 3-4 m. Łukowate gałęzie tworzą szeroki, kolumnowy kształt drzewa. Błyszcząca powierzchnia ciemnozielonych igieł wyróżnia ją spośród innych zimozielonych. Do sadzenia w otwartym terenie należy przygotować:
otwór 50 * 50 * 70 (± 10 cm). Jeśli gleba jest ciężka i wilgotna, potrzebna jest 30 cm warstwa drenażu (kamyczki, gruz, łamana cegła); pożywna gleba. Do gleby, w której rosła młoda tuja, należy dodać dwa razy więcej torfu i piasku. Podczas sadzenia nie trzeba demontować glinianej bryły, splecionej korzeniami. Jest instalowany w dołku na mieszance składników odżywczych, a po bokach jest pokryty pozostałym podłożem. Korzeń drzewa powinien znajdować się na poziomie gruntu.
w nasadzeniach wiosennych i letnich nawozić złożonym preparatem; podczas sadzenia późnym latem lub jesienią potrzebny jest superfosfat. Ważny! Młode drzewo jest regularnie ściółkowane grubą warstwą. Aby zatrzymać wilgoć i odżywić korzenie, odpowiednia jest próchnica liści, kompost ogrodowy, kora iglasta lub mokry torf.
Aby stworzyć żywopłot z tui, sadzi się je w płaskiej linii w odległości 0,5 m od siebie (w zależności od odmiany)
Musisz uważniej opiekować się młodymi drzewkami domowymi:
regularne spulchnianie i ściółkowanie gleby. Dorosła roślina wymaga mniejszej uwagi:
zachodnia kolumna tuja rośnie wyjątkowo w słońcu lub w półcieniu; podlewanie powinno być umiarkowane i niezbyt częste. Prawidłowe podłoże długo zatrzymuje wilgoć. Tylko w czasie upałów potrzebne jest podlewanie dwa razy w tygodniu i dodatkowe nawadnianie igieł. Uwaga! Idealną opcją do podlewania tui jest imitacja deszczu. Nawadnianie z węża za pomocą dysz nie tylko nasyci glebę wilgocią, ale także zmyje warstwę kurzu i brudu z małych łusek igieł.
ważne jest, aby nasycić korzenie tlenem, w tym celu należy regularnie poluzowywać glebę; karmienie jest potrzebne każdej wiosny. Możesz dodać gotowe mieszanki do drzew iglastych (najczęściej są to złożone nawozy); z biegiem lat igły na dolnych gałęziach żółkną i odpadają. Aby ukryć nagie gałązki, musisz sadzić nisko rosnące krzewy w pierwszym rzędzie żywopłotu; zimą dorosłe drzewo nie potrzebuje schronienia. Ale ważne jest, aby naprawić młody top, aby nie pękł pod warstwą śniegu. Jeśli tuja została posadzona jesienią, pomimo jej mrozoodporności, drzewo musi być osłonięte przed zimnem, ponieważ nadal nie ma rezerwy siły i pożywienia na zimowanie. Korona pokryta jest lekką włókniną, która zatrzymuje wilgoć w igłach. Korzenie są ściółkowane grubą warstwą suchych liści.
Drzewa iglaste rozmnaża się przez nasiona i sadzonki. Rozmnażanie nasion trwa do siedmiu lat, więc nie jest popularne wśród hodowców. Cięcie tui to długi proces, ale nie tak pracochłonny i z większą gwarancją ukorzenienia.
Rozmnażanie tui przez sadzonki
Tuja jest ścinana jesienią. Jak to zrobić dobrze:
do szczepienia potrzebna jest dorosła gałąź ze zdrewniałą korą. Aby uformować koronę o odpowiednim kształcie, lepiej jest wykonać wierzchołkowe pędy; łodyga musi zostać oderwana, a nie odcięta, tak aby część kory z pnia (pięty) pozostała na niej; sadzić pod kątem 60 ° w mieszaninie torfu, piasku i darni; sadzonce należy zapewnić ogrzewanie co najmniej 22 ° C i regularne (nie obfite) opryskiwanie gleby. Dla większej wytrzymałości drzewa po pojawieniu się dobrego systemu korzeniowego przesadza się do szkół na 2-3 lata. W przypadku szkół glebę należy wykopać i zmieszać z torfem. W tym procesie należy regularnie poluzowywać glebę, podlewać umiarkowanie w tygodniu i usuwać chwasty. W trzecim roku sadzonka wzmocni się i będzie gotowa do przeszczepu na stałe miejsce wzrostu.
Zmiana koloru drzew ma naturalne przyczyny.
poszczególne części drzewa rosną przez 3-6 lat. Jesienią stare części żółkną i obumierają, jest to naturalny proces wzrostu drzew; kolumnowa tuja niektórych odmian zmienia kolor wraz z nadejściem chłodu na brąz. Połączenie odmian Smaragd i Brabant w żywopłocie
Najczęstszą przyczyną żółknięcia igieł jest niewłaściwy skład gleby:
wysoka zawartość piasku w glebie nie pozwala na zaleganie wilgoci u nasady igieł. Roślina wysycha; zbyt gliniasta gleba nie zapewnia wystarczającego dostępu tlenu do korzeni tui, co również powoduje, że głodują; nieodpowiednie miejsce do sadzenia, które przyczynia się do stagnacji wilgoci i zgnilizny korzeni. brak nawozów w glebie. Przy braku żelaza igły zaczynają żółknąć; grzybicze zakażenie igieł prowadzi do zmiany ich koloru na czerwony. Do leczenia należy użyć fungicydów. Kompozycja w ogrodzie z innymi nasadzeniami dekoracyjnymi
Drzewo nadaje się do kształtowania, przycinania i świetnie komponuje się z innymi roślinami iglastymi i ozdobnymi do ogrodu. Najważniejsze w dbaniu o kolumnową tuję jest właściwe miejsce i pożywna gleba.
