Niuanse sadzenia i pielęgnacji odmiany pnącej róży Eden Rose: technika uprawy

Francuski alpinista Pierre de Ronsard ze słynnej serii Meillian Romantica jest lepiej znany jako Eden Rose (rajska róża). Odmiana została nazwana na cześć francuskiego poety renesansowego Pierre’a de Ronsarda. W 2006 roku Róża Eden została uznana przez Światową Federację Ogrodników za „Ulubioną Różę Świata”. niewiele wiadomo o historii Pierre’a de Ronsarda, ale sama róża jest bardzo ceniona.

Eden Rose (lub Pierre de Ronsard MEIviolin, Eden, Eden Rose 85, Eden Climber) należy do grupy „pnącze wielkokwiatowe”. Charakteryzuje się dużymi kieliszkami jak u hybrydowej róży herbacianej oraz powtarzającym się kwitnieniem.

Gęsto pełne kwiaty w odcieniu kości słoniowej, z różowym powiewem wzdłuż krawędzi płatka, opadają pod własnym ciężarem. Odmiana została stworzona do śródziemnomorskich ogrodów; w chłodnych regionach pąki mogą nie otwierać się do końca, nadając róży dodatkowego uroku.

Blooming Eden Rose

Opis: kolor płatków jest zmienny, w chłodne dni zbliżony jest do porcelanowo-różowego, z zielonymi na zewnętrznych płatkach. W ciepłym klimacie róż jest bardziej intensywny, kwiaty są eleganckie, jasne, otwarte w kształcie miseczki.

Roślina tworzy dobrze ulistniony, rozgałęziony krzew o wysokości 2,5-3 m, szerokości 1,5-2 m. Pędy są mocne, z kilkoma cierniami. Aromat Pierre de Ronsard jest słaby, można go wyczuć rano lub w chłodne dni.

Kwiaty pojawiają się pojedynczo lub w małych skupiskach po 3-5 pąków. Najbardziej imponujący pierwszy rozkwit pnącza. Kwiaty znajdują się na całej długości pędów, jest ich wiele. Kwiat jest dekoracyjny przez około tydzień, nie lubi deszczu, zaleca się otrząśnięcie pozostałej wilgoci z gałęzi. W klimacie umiarkowanym i ciepłym odmiana ta może kwitnąć trzykrotnie.

Ważny! Stara romantyczna forma z powodzeniem łączy się z wytrzymałością nowoczesnych róż.

  • doskonale znosi sadzenie w pełnym słońcu.

Pędzel Eden Rose 85

Róża pnąca Eden Rose rzadko jest uszkadzana przez szkodniki.

Rose Olivia Rose (Olivia rose) – opis krzewu odmianowego

  • schronisko zimowe: roślina jest w stanie wytrzymać mrozy do 23 ° C, ale należy pamiętać, że w bezśnieżne zimy, a także podczas zmian temperatury podczas odwilży, pąki mogą ulec uszkodzeniu. W rezultacie kwitnienie będzie słabsze i rozpocznie się później;
  • róża nie czyści się dobrze, dlatego konieczne jest przycinanie zwiędłych kwiatów.
  • przed sadzeniem należy przemyśleć projekt podpory dla róży – im starszy krzew, tym trudniej go utrzymać.

Ważny!  W warunkach kompetentnej techniki rolniczej róża ujawnia swój potencjał nie wcześniej niż 3-4 lata po posadzeniu.

Lepiej jest umieścić różę w suchym miejscu, nie ogrzewanym podczas ulewnych deszczy.

Krzew dobrze rośnie na glebach żyznych, bogatych w próchnicę. Dla wzrostu systemu korzeniowego ważne jest, aby gleba była przepuszczalna dla powietrza i wilgoci. Aby to zrobić, piasek należy dodać do gęstych gleb gliniastych i gliny.

Jama do sadzenia o głębokości 50-70 cm jest wypełniona mieszanką składników odżywczych niezbędną do szybkiego ukorzenienia:

Składniki są pobierane w równych proporcjach, dodaj 250-300 g popiołu drzewnego.

Różę pnącą sadzi się z lekkim nachyleniem, co ułatwia układanie rośliny na zimę. Zaleca się pogłębienie przeszczepu o 10 – 13 cm Po posadzeniu glebę wokół róży ubija się i obficie podlewa.

Planując sadzenie kilku roślin należy zachować między nimi odstęp 2,5 – 3 m. Jest to konieczne, aby rośliny nie konkurowały ze sobą, a także aby zapewnić cyrkulację powietrza wewnątrz buszu.

Ważny!  Podczas sadzenia róży pnącej w pobliżu ścian budynku lub ogrodzenia należy zachować odległość do 1 m.

W zależności od wyboru podpory pędy są mocowane w wachlarzu, łukowato, naprzemiennie. Głównym warunkiem stymulacji obfitego kwitnienia jest ułożenie gałęzi poziomo.

Do 3 lat z róży usuwa się tylko suche, uszkodzone lub chore gałęzie. Zaczynają tworzyć krzew, gdy roślina wchodzi w życie, daje pełną falę kwitnienia.

Pędy drugiego i trzeciego rzędu po usunięciu wyblakłych pąków są skracane o 2/3. Wiosną usuwane są cienkie boczne rzęsy i pędy starsze niż 3 do 4 lat. Kwitną słabo i zużywają dużą ilość składników odżywczych.

Pędy dzikiej róży mogą pojawiać się w stadzie przez cały sezon, można je rozpoznać po jasnym kolorze. Dzikie gałęzie mają 7 liści, a uprawiana róża 5. Takie pędy należy usuwać od początku ich wzrostu.

Krzew pnący Eden Rose produkuje wiele pąków, dlatego w okresie pączkowania wymaga obfitego podlewania. Konieczne jest podlewanie rośliny co 5-7 dni, wybierając porę wczesnym rankiem lub bliżej zachodu słońca. Do nawadniania wystarczy 12-15 litrów wody. Zaleca się ściółkowanie obszaru korzenia.

Nawożenie krzewu róży

W sezonie karmi się dorosłą różę, aby uzyskać ponowne kwitnienie i dobry wzrost.

Nawozy organiczne zawierają azot, stymulują wzrost pędów i rozwój korzeni. Są sprowadzane do połowy lata:

  • chipsy rogowe, mączka z kości lub krwi.

Złożone nawozy, wzbogacające glebę w potas, fosfor i inne niezbędne pierwiastki, stosuje się przez cały sezon wegetacyjny.

Pędy kryjące

Pod schronieniem zaczynają przygotowywać różę wraz z nadejściem jesieni:

  • od początku września krzew przestaje być podlewany;
  • w środku jesieni stosuje się nawozy fosforowe;
  • przed ułożeniem liście są usuwane z pędów, zimują na nich zarodniki wywołujące choroby grzybowe;
  • krzew róży jest wysoki (30-40 cm), można użyć piasku lub wiórów;
  • rzęsy zagina się, w razie potrzeby w kilku etapach, owija włókniną okrywową i układa na świerkowych gałęziach.

Ważny! W regionach północnych, a nawet na Uralu, do udanego zimowania róża potrzebuje schronienia w ramie.

Róża na łuku

Luksusowy duet będzie składał się z powojników Eden rose i Multi Blue frotte. W pobliżu można posadzić pachnące lawendowe, niebieskie i niebieskie delphinium, naparstnice, które podkreślą romantyczną elegancję kwitnienia. Rosa Pierre de Ronsard to arcydzieła odmiana, która dzięki kompetentnej pielęgnacji pozwoli cieszyć się swoim ogrodowym rajem przez długie lata.

 


Amelia Dąbrowski

Redaktor

Rate author
Najlepszy poradnik ogrodniczy