Zalety i wady odmiany „Rodrigo”
Odmiana zasłużenie zakochała się w naszych ogrodnikach, trudno znaleźć analog, który łączyłby tak wiele zalet:
- Wysoka wydajność. Jeden krzew daje do kilkunastu dużych bulw. Ze stu metrów kwadratowych zbiera się do 0,6 tony roślin okopowych, około 200 ton na hektar.
- Duże bulwy. Średnia wielkość różowych bulw wynosi 200 g, czyli jest wyższa od średniej.
- Wysoka zawartość skrobi – około 15%.
Im wyższa zawartość skrobi w ziemniaku, tym smaczniejszy i „lżejszy” będzie po ugotowaniu.
- Dobrze znosi transport . Bezpieczeństwo po transporcie – do 90%.
- Niski współczynnik odrzucenia pamięci masowej . Jeśli zapewnisz optymalne warunki dla ziemniaków, ubój nie będzie większy niż 5%. Nawet uszkodzone bulwy można przechowywać przez długi czas – nie czernieją i nie gniją.
- Dobra odporność na choroby i szkodniki. Odmiana ma genetyczną odporność na choroby grzybowe i wirusowe.
- Bezpretensjonalność warunków uprawy – warunki glebowe i pogodowe. Toleruje wysokie temperatury i czasy schnięcia.
- Zachowuje cechy odmianowe przez długi czas – 6-7 lat.
- Bulwy są piękne i świetnie smakują . Ziemniaki mają doskonałą prezentację, co jest ważne dla gospodarstw.
- Uniwersalność – bulwy nadają się do gotowania, smażenia, dodawania do sałatek.
Odmiana nie ma wad, przez które warto byłoby porzucić uprawę. Być może istnieje niuans, który komuś może się nie podobać – przedwczesne rozprzestrzenianie się krzewu, co komplikuje hilling. Ale tę właściwość można nawet uznać za plus – w końcu potężne liście zamykają system korzeniowy przed palącym słońcem.
Opis odmiany
Skórka bulw Rodrigo jest cienka, łatwo odrywalna. Dojrzałe owoce mają gęstą, ciemnoróżową skórkę. Bulwy wyglądają bardzo apetycznie – gładkie, różowawe, z żółtym środkiem.
Oczy są małe, bez wgnieceń, dzięki czemu bulwy łatwo się obierają. Rozległe krzewy – plantacja z „Rodrigo” wygląda jak zielony dywan, ponieważ gałęzie całkowicie pokrywają otaczającą glebę. Średnio krzew ma 3-5 pędów, początkowo są rozłożyste, mocne, ale z wiekiem znikają. Liście są duże, są pofalowane fałdy. W okresie kwitnienia jest mało kwiatów. Możesz spróbować młodych ziemniaków już 60-70 dni po posadzeniu, kopiąc krzaki.
Do przechowywania rośliny okopowe układa się po osiągnięciu dojrzałości technicznej – następnie uzyskują silną skórkę i są dobrze przechowywane. Ale bulwy ziemniaka można jeść wcześniej – po osiągnięciu dojrzałości warunkowej.
Główne cechy odmiany „Rodrigo” podsumowano w tabeli 1.
Tabela 1
| Charakterystyka | Opis |
| Kategoria dojrzewania | średnio wczesny |
| Artykuł żywnościowy | jadalnia |
| Średnia / maksymalna masa bulw, g | 200/800 |
| Okres dojrzewania, dni | 70-85 |
| Skrobia, % | 13-15 |
| Liczba bulw w krzaku, sztuk | 7-10 |
| Regiony rozwijające się | Środkowa Wołga, Północny Kaukaz, Wołgo-Wiatka, regiony Środkowego i Dalekiego Wschodu |
| Wydajność, c / ha | do 450 |
| Rosnące funkcje | zaleca się kiełkowanie |
| Utrzymanie jakości (bezpieczeństwo przechowywania) | 95% |
| Kształt bulw | owalny wydłużony |
| Kolor skórki | różowy |
| Kolor miazgi | żółty |
| Wysokość krzewu, m | 1,2 |
| Pozostawia | średniej wielkości, kolor – ciemnozielony |
| Czas kwitnienia | 90 dni po wylądowaniu |
| Kwiaty | purpurowo-czerwony |
Porównanie z innymi odmianami
Aby ocenić odmianę, porównajmy niektóre jej cechy z popularnymi konkurentami. W tabeli 2 – wagowo bulw i zawartości skrobi, w tabeli 3 – przy zachowaniu jakości.
Tabela 2
| Różnorodność | Zawartość skrobi,% | Masa bulw, g |
| Rodrigo | 13-15 | od 200 do 800 |
| Mozart | 14-17 | 100-140 |
| Grenada | 10-17 | 80-100 |
| Piękno | 15-19 | 250-300 |
| Aladyn | do 21 | 100-185 |
| Cytrynowy | 8-14 | 75-150 |
| Gala | 14-16 | 100-140 |
| Riwiera | 12-16 | 100-180 |
| Nowator | do 15 | 120-150 |
Tabela 3
| Nazwa odmiany | Utrzymanie jakości,% |
| Rodrigo | 95 |
| Ariel | 94 |
| Briański przysmak | 94 |
| Sherry | 91 |
| Żeliwo | 95 |
| Mgła | 94 |
| Elmundo | 97 |
| Milena | 95 |
| Liga | 93 |
| Królowa Anna | 92 |
| Kod | 94 |
O smaku „Rodrigo”
Odmiana ma doskonałe właściwości odżywcze. Dzisiaj, w pogoni za wagą, wydajnością, odpornością na choroby, hodowcy często poświęcają cechy odżywcze i smakowe. Na tym tle korzystnie wyróżnia się nowość niemieckiej hodowli – różowe bulwy są doskonałe w każdej postaci:
- gotowane – nie gotowane;
- puree – miękkie, przewiewne, ze względu na wysoką zawartość skrobi;
- smażony – nie rozpada się podczas smażenia, dobrze zachowuje swój kształt.
Jak wybrać miejsce do lądowania?
Odmiana jest wybredna pod względem oświetlenia – potrzebuje dużo słońca. Brak promieniowania ultrafioletowego negatywnie wpływa na wygląd plonu i jego plon – pędy stają się cieńsze, a bulwy zmniejszają się.
Podczas uprawy „Rodrigo” należy przestrzegać następujących zasad płodozmianu:
- Nie możesz używać tego samego miejsca do lądowania dłużej niż 2-3 lata z rzędu.
- Niepożądane jest, aby poprzednikiem była roślina z rodziny Solanaceae.
- Odmiana dobrze rośnie po kukurydzy, burakach, szpinaku, rzodkiewce i roślinach strączkowych.
Przygotowanie gleby
Ziemniaki „Rodrigo” mogą rosnąć na każdej glebie, ale ogrodnicy lub rolnicy są zainteresowani wysoką wydajnością krzewów. Aby zapewnić wysokie plony, musisz:
- Posadź bulwy w luźnych, żyznych glebach, które dobrze przepuszczają wilgoć. Gleby ciężkie i piaszczyste nie są odpowiednie – bulwy się nie narodzą.
- Przed sadzeniem nasion dodaj do gleby próchnicę lub złożony nawóz mineralny. Rozkopać ziemię, usuwając roślinność i korzenie chwastów.
- Zapewnij średnią kwasowość gleby. Każdy ziemniak słabo rośnie na silnie zakwaszonych glebach. Idealne pH mieści się w zakresie 5,5-7. Jeśli kwasowość jest zwiększona, przed wykopaniem do gleby dodaje się wapno (gaszone), kredę lub mąkę dolomitową. Pokruszone skorupki jaj również zmniejszają kwasowość.
Przy uprawie nie należy stosować herbicydów – należy je zastosować przed sadzeniem lub ręcznie usunąć chwasty.
Daty wyokrętowania
Ważne jest, aby nie spóźnić się, ale też nie spieszyć się z wysiadaniem. Warunki zależą od warunków klimatycznych:
- W regionach południowych sadzenie można rozpocząć od ostatniej dekady kwietnia do początku maja.
- W regionach o surowym klimacie daty są przesunięte o 2-3 tygodnie – na przykład w regionie Wołga-Wiatka lądowanie odbywa się w połowie maja.
Na czas sadzenia najlepsze są średnie temperatury. Możesz sadzić ziemniaki, jeśli temperatura nie spadnie poniżej 18˚С przez 5-7 dni, a gleba na głębokości 8-10 cm rozgrzeje się do 10˚С.
Jeśli masz pewność, że możesz w przypadku mrozów zabezpieczyć nasadzenia, skup się na kwitnieniu liści brzozy i kwitnieniu mniszka lekarskiego. Tam, gdzie mrozy są rzeczą powszechną i powszechną, nie ma potrzeby się spieszyć – odłóż lądowanie. Okres bezpieczny zaczyna się, gdy kwitnie czeremcha i kwitnie liliowy.
Jeśli skupisz się na kalendarzu księżycowym, ziemniaki należy sadzić na słabnącym księżycu – bliżej pełni księżyca. Najgorszy czas to nów księżyca i kilka dni przed jego rozpoczęciem.
Jeśli pogoda jest sprzyjająca, sadzonki pojawiają się w 8-14 dni po posadzeniu, jeśli na zewnątrz jest chłodno – za 20 dni.
Przygotowanie nasion
Przygotowanie do „siewu” zaczyna się na miesiąc przed wyznaczonym terminem. Czas może wymagać dostosowania, jeśli pogoda jest chłodna. Do sadzenia weź bulwy wielkości jaja kurzego lub nieco większe. Potrzebne są tylko zdrowe bulwy. Aby odrzucić niskiej jakości materiał siewny, pobiera się roztwór mocznika – umieszcza się w nim badane bulwy. Roztwór przygotowuje się w ilości 1,5 kg mocznika na wiadro wody. Wszystkie pojawiające się bulwy nie nadają się do sadzenia.
Rośliny okopowe wybrane do sadzenia umieszcza się w skrzynkach – w jednej lub dwóch warstwach. Umieszczony w ciepłym pomieszczeniu z wystarczającą ilością światła. Optymalna temperatura to + 15 ° С. Nasiona muszą być dokładnie monitorowane – jeśli pojawią się zgniłe ziemniaki, są natychmiast usuwane.
Aby zapobiec kurczeniu się bulw, zaleca się spryskiwanie ich wodą co 3-4 dni.
Rośliny okopowe można ciąć – robi się to, jeśli nasiona nie wystarczają. Co musisz wiedzieć podczas sadzenia ciętych bulw:
- cięcie odbywa się 7-8 dni przed zejściem na ląd;
- nóż do cięcia jest traktowany roztworem nadmanganianu potasu;
- na każdej odciętej części powinny znajdować się co najmniej 2-3 pełnoprawne kiełki;
- kawałki są posypywane drobnym popiołem drzewnym przed sadzeniem;
- nie sadzić ciętych bulw w podmokłych glebach.
Zaleca się przetwarzanie bulw siarczanem miedzi (1 łyżka stołowa na 6-7 litrów wody), roztworem siarczanu potasu i superfosfatu (jedna łyżka stołowa na 12 litrów wody).
Zaleca się „marynowanie” bulw przed sadzeniem. Na ich powierzchni można znaleźć patogeny różnych chorób. Do przetwarzania stosuje się biofungicydy:
- fitosportyna;
- Baksis;
- Lornetka;
- Planowanie.
Sadzenie nasion – schemat i głębokość
Cechy sadzenia bulw ziemniaka:
- zalecana głębokość to 10 cm;
- tradycyjny schemat lądowania – rzędy;
- aby wyrównać rzędy, użyj oznaczeń „sznur”;
- za pomocą dwóch kołków i sznurka zaznacz rzędy w odstępie 70 cm i wykop rowki;
- bulwy lub ich części układa się w rowkach w odstępie 30 cm;
- wycięte części są wypuszczane do góry;
- ostrożnie wypełnić rowki glebą – guzek uzyskuje się o wysokości od 5-6 cm (jeśli gleby są ciężkie gliniaste) do 10-12 cm (jeśli gleby są lekkie piaszczyste);
- podlewanie i ściółkowanie zagonów – zrębkami torfowymi lub słomą.
Podczas sadzenia świeżego obornika nie należy rozrzucać po otworach – emituje ciepło, a bulwy po prostu „spalają się”.
W wilgotnym terenie – na nizinach nie robi się rowków, ale grzbiety – 15-20 cm wysokości. Odstęp jest taki sam – 70 cm Bulwy sadzi się w górnej części grzbietów.
Pielęgnacja ziemniaków
Odmiana „Rodrigo” nie jest wymagająca, ale aby uzyskać wysoki plon, czyli maksymalnie wykorzystać teren, czas, wysiłek i pieniądze, należy zadbać o odpowiednią pielęgnację sadzenia.
Podlewanie
Podlewanie przy uprawie tej odmiany nie jest konieczne – roślina się rozrasta, dzięki czemu gleba długo utrzymuje wilgoć. Patrz tabela 4 dla funkcji nawadniania.
Tabela 4
| Wskaźniki nawadniania dla odmiany „Rodrigo” | |
| Głębokość nawilżania, cm | 15-20 |
| Preferowane metody | nawadnianie kropelkowe i zraszanie |
| Dodatkowe wymagania | potrzebuje wody podczas kwitnienia – jeśli nie ma deszczu przez 15-20 dni, a pogoda jest gorąca |
Witryna musi być regularnie oczyszczana z chwastów. Kultura reaguje również na głębokie rozluźnienie. Jeśli gleba w przejściach jest zagęszczona, należy ją poluzować, zapewniając dobry dostęp powietrza do korzeni.
Hilling i mulczowanie
Hilling jest ważne działanie na uprawy „Rodrigo”, który polega na walcowaniu na dolne części krzewów wilgotnym, drobne krucha gleby. Specyfika hilling odmiany znajduje się w tabeli 5.
Tabela 5
| Osobliwości hillingu dla odmiany „Rodrigo” | |
| Liczba hillingów na sezon | 2-3 razy |
| Pierwszy hilling | po wykiełkowaniu |
| Drugi hilling | gdy łodygi osiągają wysokość 12-18 cm |
Na pierwszym hillingu pojawiające się pędy są całkowicie pokryte ziemią. Wskazane jest spulchnianie gleby po każdym deszczu lub podlewaniu – jednocześnie usuniesz chwasty, które aktywnie pojawiają się na wilgotnej glebie.
Nawóz i karmienie
Jesienią nawozy aplikuje się do gleby. Odpowiednie na przykład siarczan potasu i mocznik. Na 1 m2 stosuje się nawozy:
- azot – 25-30 g;
- potaż – 10-15 g.
Odmiana reaguje na każdy nawóz:
- organiczne – możesz nawozić glebę mocznikiem lub popiołem drzewnym;
- mineralny – superfosfat, chlorek potasu, azotan amonu.
Zaleca się podlewanie azotanem wapnia u nasady. Top dressing – wprowadzenie składników odżywczych w okresie wegetacji. Zaleca się wykonanie trzech opatrunków, dawki stosowanych nawozów podano w tabeli 6.
Tabela 6
| Najwyższy numer opatrunku i czas | Nawozy stosowane na 10 l wody |
| pierwszy – kiedy pojawiły się blaty | 500 ml krowiego łajna |
| drugi to środek sezonu wegetacyjnego | 15 g siarczanu potasu lub 1/2 szklanki popiołu |
| trzeci – 20 dni przed odbiorem | 30 g superfosfatu lub 250 ml obornika |
Zużycie opatrunku górnego – 500 ml na jeden krzak. Zaleca się opatrunek wierzchni po zwilżeniu gleby – naturalny lub sztuczny. Stawki nawozu podane są na opakowaniu.
Choroby i szkodniki
Odmiana „Rodrigo” jest praktycznie niewrażliwa na choroby – to jest jej cecha genetyczna. Nie boi się nicieni, zarazy, raka, parcha. Jedynym, który może poważnie zaszkodzić uprawom, jest stonka ziemniaczana. W walce z tym owadem zaleca się profilaktyczne leczenie specjalnymi preparatami:
- „Prestiż”;
- „Aktara”;
- „Regent”;
- Tanrek i inni.
Krzewy można traktować środkami chemicznymi 15 dni przed zbiorem, nie później niż. Również przetwarzanie jest ograniczone w okresie kwitnienia.
Najtańszą metodą ochrony ziemniaków przed szkodnikami jest sadzenie czosnku i nagietka między rzędami.
Wireworms i niedźwiedzie zakłócają również normalny wzrost bulw i krzewów. Od chorób „Rodrigo” nie może się oprzeć zarazie. Zaraza późna jest jedną z najpoważniejszych chorób roślin. Jest to spowodowane przez grzyby. Jeśli nie podejmiesz środków zapobiegawczych, możesz stracić połowę plonu. Utrzymująca się wilgoć przyczynia się do rozwoju zarazy. Aby zapobiec chorobom, zaleca się:
- kiełkować z góry;
- przetwarzać glebę siarczanem miedzi zmieszanym z wapnem.
Środki zapobiegawcze przeciwko chorobom i szkodnikom przedstawiono w tabeli 7.
Tabela 7
| Nazwa | Oznaki | Działania zapobiegawcze | Istota walki |
| Phytophthora | Ciemnobrązowe plamy na bulwach i liściach. |
| Leczenie preparatami zawierającymi miedź – gdy tylko na liściach pojawią się pierwsze oznaki. |
| stonka ziemniaczana | Zjedzone liście. Na liściach są jasnopomarańczowe larwy i pasiaste chrząszcze. |
| Gdy tylko pojawią się larwy, spryskaj specjalnym preparatem, w tym z tyłu liści. |
| Medvedka | Owad żyjący pod ziemią. Długość – do 8 cm Niszczy korzenie i bulwy. | Podczas sadzenia wprowadź granulowany preparat „Barguzin”. | |
| Wireworm (larwa chrząszcza Clicker) | Sztywne robakopodobne larwy przegryzające pasaże w bulwach. |
Zasady zbioru i przechowywania
„Rodrigo” należy do odmian średnio wczesnych, dlatego nie można go długo trzymać w ziemi – trzeba kopać ziemniaki, gdy tylko wierzchołki żółkną i wyschną.
Funkcje zbierania i przechowywania:
- Zebrane bulwy suszy się przez 24 godziny. Jeśli ma być ułożony do długotrwałego przechowywania, suszenie wydłuża się do 2-3 dni.
- Po wysuszeniu ziemniaki są oczyszczane z brudu.
- Bulwy, które mają być sadzone na wiosnę, są zazielone przez 5-7 dni na słońcu, a dopiero potem są usuwane do piwnicy.
- Czyste ziemniaki umieszcza się w pomieszczeniu o następujących warunkach:
- temperatura – + 3 … + 5 ° С;
- obecność wentylacji;
- wilgotność – 75-85%.
- Rodrigo można przechowywać obok innych odmian ziemniaków.
Odmiana nie wymaga specjalnych warunków przechowywania. Przechowuj bulwy – czyste i suche, zaleca się w ciemnym i chłodnym miejscu:
- temperatura – około 3 ° C;
- wilgotność – umiarkowana;
- wietrzenie – regularne.
„Rodrigo” leży dobrze do wiosny, zaczyna wypuszczać kiełki dopiero tuż przed nadejściem rui.
Alternatywne metody uprawy
W sieci często pojawiają się nowe pomysły dotyczące uprawy ziemniaków. Wielu z nich jest podejrzanych. Zastanówmy się, czy w przypadku tak produktywnych odmian jak Rodrigo ma sens stosowanie nietypowych technologii.
Uprawa z nasion
Producenci nasion rozpowszechniają pogłoski, że ziemniaki powinny być okresowo „odnawiane” i „zdrowsze” poprzez uprawę z nasion, a nie bulw.
Jednak rozmnażanie nasion ma sens, jeśli:
- trwają prace hodowlane nad wprowadzeniem nowych odmian;
- materiał sadzeniowy jest uprawiany w celu szybkiego rozmnażania nowych produktów – robią to wyspecjalizowane firmy.
Takie odmiany jak „Rodrigo” są w stanie dobrze zachować cechy odmianowe, więc nie wymagają przesadzania. Regularny płodozmian i właściwy dobór bulw do sadzenia to wszystko, co jest wymagane, aby zapobiec degeneracji odmiany.
Wady reprodukcji nasion:
- Intensywność pracy. Musimy wyhodować sadzonki, zanurkować je, przesadzić, przykryć folią. Ani doświadczeni ogrodnicy, ani rolnicy nie poniosą tak nieuzasadnionych poświęceń.
- Rośliny nie rosną jednakowo. Jeśli sam zbierasz nasiona, nie możesz zachować czystości odmiany – ze względu na nadmierne zapylenie odmian rosnących w pobliżu.
- Nie można od razu uzyskać bulw w stanie nadającym się do sprzedaży. W pierwszym roku można uprawiać małe bulwy – nazywane są sevk. Aby utrzymać je do wiosny, trzeba stworzyć dogodne warunki – mają słabą jakość utrzymania.
- Zwątpienie. Kupując nasiona, nie ma gwarancji, że przedstawiciel obiecanej odmiany wyrośnie.
Uprawa pod słomą
Inną modną metodą promowaną w sieci jest uprawa pod słomą. Ta technika obiecuje uwolnić ogrodników od kopania i hillingowania. Mówią, że będą musieli zebrać tylko żniwa. Obietnice te mają uzasadnienie, ale proponowana metoda ma wystarczająco dużo wad.
Uprawę ziemniaków pod słomą wynaleziono w XIX wieku. Metodę stosowano w regionach północnych – gdzie latem jest chłodno i deszczowo.
Istota metody – bulwy umieszcza się na ziemi. Zamiast ziemi przykrywa się je sianem lub słomą. Grubość warstwy wynosi 20 cm, podczas deszczu dolne warstwy zaczynają gnić, tworząc sprzyjające środowisko dla wzrostu korzeni. Wady metody:
- Powstaje sytuacja zagrożenia pożarowego – metody nie można stosować w pobliżu budynków.
- Jeśli gleba jest ciężka, gliniasta, korzenie będą pozbawione składników odżywczych, a bulwy urosną wielkości orzecha. Potrzebne są lekkie i luźne gleby.
- Bulwy na powierzchni gleby mogą być zjadane przez myszy, wszy, ślimaki, ślimaki – siano czy słoma ich nie ochroni.
- Chwasty, które są trudne do zwalczenia – siej oset, trawa pszeniczna itp., mogą łatwo przerosnąć przez słomę.
- Słomę można wytrawić truciznami, które zniszczą kiełkujące pędy.
