Opieka nad bergenią grubolistną: opis rośliny, do której należy

Badan grubolistny, czyli bergenia (łacińska nazwa gatunku to bergenia crassifolia) to jeden z najsłynniejszych gatunków z rodziny Saxifrage, który jest ceniony nie tylko jako roślina lecznicza o szerokim wachlarzu właściwości leczniczych, ale także jako raczej bezpretensjonalna i piękna kultura ozdobna. O tym, jaki rodzaj badana ma opis, gdzie rośnie, jak rośnie w warunkach osobistej działki, a także jakie ma właściwości lecznicze, zostanie opisane w tym artykule.

Badan grubolistny to zioło o wieloletnim cyklu. Ma pełzające, mocne kłącze osiągające długość kilku metrów, do 3-3,5 cm grubości, zakończone pionowym korzeniem, grube bladoczerwone łodygi do 0,5 m wysokości, duże owalne liście zebrane w rozetach podstawy, pięcioczłonowe małe rozmiary kwiaty tworzące się na wierzchołkach łodyg.

Badan grubolistny

W naturze badan rośnie na Syberii, w Kazachstanie, Kraju Nadmorskim, północnych regionach Mongolii, Chinach, a także w Korei.

Ten niewielki krzew zielny rośnie na zboczach gór, kamiennych trzewiach. Wytrzymuje długotrwałe zacienienie, dobrze rośnie na kwaśnych torfowiskach wysokich. Bardzo wrażliwy na wilgotność gleby.

Uwaga. Pierwszy opis badanu grubolistnego pochodzi z 1760 roku. Jego autorem był słynny naukowiec Karl Linnaeus.

Do sadzenia tej dzikiej rośliny stosuje się częściowo zacienione obszary z luźną, żyzną i dobrze nawilżoną glebą, głębokie wody gruntowe.

Pielęgnacja roślin obejmuje:

  • Wiosenne usuwanie zniszczonych przez mróz i martwych liści;
  • Dwa opatrunki – jeden wczesną wiosną po usunięciu listowia uszkodzonego przez mróz, drugi pod koniec kwitnienia;
  • 3x obfite podlewanie – na początku kwitnienia, 1,5-2 tygodnie po jego zakończeniu, do końca sezonu letniego przy braku deszczu.
  • Ponadto, aby zatrzymać wilgoć i zwalczać chwasty, strefa korzeni jest ściółkowana torfem, liśćmi, trocinami.

    Ta wieloletnia roślina jest rozmnażana na dwa główne sposoby: przez nasiona i sadzonki.

    Rozmnażane przez nasiona pod koniec lutego wysiewa się w małych pojemnikach z wilgotną glebą na głębokość 5-6 mm, umieszcza w lodówce lub wyprowadza na ulicę. W pierwszych dziesięciu dniach maja pojemniki przenosi się do pomieszczenia o temperaturze 18-200C i dużej wilgotności, gdzie po 3 tygodniach kiełkują. Wschodzące sadzonki są często podlewane, spulchniane i przerzedzane, pozostawiając między zmysłami co najmniej 5 cm. Sadzonki sadzi się w otwartym terenie wczesnym latem.

    W celu rozmnażania przez sadzonki część kłącza z rozetą podstawną jest odcinana od dobrze rozwiniętej rośliny, sadzona w przygotowanym wcześniej wykopie w nowym miejscu, posypana ziemią, starannie ją zagęszczona. Sadzonki wykonuje się po wyblaknięciu rośliny.

    Badan uprawia się w celu uzyskania surowców leczniczych, a także bezpretensjonalnej kultury dekoracyjnej, szeroko stosowanej w różnych kompozycjach kwiatowych i „alpejskich wzgórzach”.

    Owad pełzający (Ajuga Reptans) – sadzi i wyrasta z nasion

    Oprócz dziko rosnącego badana hodowcy otrzymali obecnie wiele odmian hybrydowych odmian tej rośliny. Najpopularniejsze z nich to Rosi Klose, Beethoven, Andrea, Morgenrote, Abendglocken. Ponadto każda odmiana, w przeciwieństwie do dzikiej rośliny, ma dłuższe kwitnienie, przyjemny aromat i jasny kolor kwiatostanów.

    Uwaga. Wbijając w wyszukiwarkę zapytanie „rodzina badan”, można znaleźć opis 8-10 odmian tej rośliny, z których każda ma nie tylko niepowtarzalny wygląd, odróżniający ją od innych, ale także określony obszar występowania.

    Zjeżdżalnia alpejska

    Do przygotowania leków stosuje się kłącza i liście badanu.

    Jak zbierać, pozyskiwać i przechowywać surowce

    Kłącza zbierane są wczesnym latem. W tym celu wykopuje się je z ziemi, usuwa rozety z liśćmi, myje pod zimną bieżącą wodą i kroi na kawałki o długości 20-30 cm. Przygotowane kłącza suszy się w dobrze wentylowanym, suchym i zacienionym pomieszczeniu. Suszone i brązowe liście zbiera się wczesną wiosną po wynurzeniu się ze śniegu.

    Suche zmiażdżone kłącza

    Zebrane i wysuszone surowce lecznicze są przechowywane w suchym i chłodnym pomieszczeniu, poza zasięgiem dzieci.

    Liście i kłącza zawierają olejki eteryczne, garbniki, mono, – i disacharydy, pierwiastki śladowe, glikozydy, kwas askorbinowy (witamina C), fitoncydy, skrobia.

    Zastosowanie w medycynie urzędowej i tradycyjnej

    Zastosowanie liści i korzeni bergenii grubolistnej

    Liście i korzenie tej rośliny służą do poprawy krzepnięcia krwi, łagodzenia stanów zapalnych, dezynfekcji i poprawy gojenia ran, obniżenia ciśnienia krwi oraz wzmocnienia ścian naczyń krwionośnych. Ponadto produkty lecznicze firmy Badan wzmacniają układ odpornościowy, mają wyraźny efekt antystresowy.

    Zbiór z przeziębienia przygotowuje się przez zmieszanie jednej łyżki liści badanu i omanu z dwiema łyżkami dziurawca. Jedną łyżkę powstałej mieszaniny wlewa się do 200 ml gorącej wody i gotuje przez 20 minut na małym ogniu. Gotowy bulion przyjmuje się 3 razy dziennie przed posiłkami, 50-60 ml.

    Uwaga. Inną leczniczą właściwością bergenii jest zdolność leków z niej do łagodzenia ostrych bólów zębów i głowy.

    Leki tradycyjne stosuje się przy schorzeniach i zaburzeniach przewodu pokarmowego, takich jak biegunka, zaparcia, wzdęcia, zapalenie żołądka, wrzody, zatrucia pokarmowe.

    Przeciwwskazania do stosowania i skutki uboczne

    Główne przeciwwskazania do stosowania leków firmy Badan to niedociśnienie, tachykardia, zwiększone krzepnięcie krwi, predyspozycja do częstych zaparć, reakcja alergiczna na substancje wchodzące w skład rośliny.

    Nie zaleca się również przyjmowania leków na bazie tej rośliny kobietom w ciąży i karmiącym.

    Pozyskany surowiec bergenii grubolistnej jest stosowany jako garbnik w przemyśle skórzanym, arbutyna zawarta w liściach jest ostatnio szeroko stosowana w fotografii. Na bazie badanu produkowane są również różne kosmetyki: drobno zmielony proszek z suchych kłączy służy do leczenia tłustego łojotoku skóry twarzy i głowy, a także jako kosmetyk wybielający, zwężający pory i usuwający trądzik.

    Kosmetyk z kłączy jagód

    Uwaga. Wstępnie namoczone kłącza badanu, ze względu na wysoką zawartość skrobi, spożywa się – jest stosowany jako dodatek do dań mięsnych.

    W medycynie ludowej z badana przygotowuje się następujące leki:

  • Odwar z kłączy – 2 łyżki posiekanych kłączy wlewa się 200 ml gorącej wody i ogrzewa do wrzenia przez 25-30 minut w łaźni wodnej. Następnie bulion pozostawia się do ostygnięcia do temperatury pokojowej i rozcieńcza zimną przegotowaną wodą do pierwotnej objętości.
  • Herbata – 2 łyżki suchych liści wlewa się do szklanki wrzącej wody, podaje się przez 20 minut. Do gotowej i lekko schłodzonej herbaty dodaje się cukier lub miód.
  • Odwar z liści – 2 łyżki posiekanych liści zalewamy szklanką wrzącej wody i gotujemy w łaźni wodnej przez 25 minut. Gotowy bulion schładza się do temperatury pokojowej.
  • Tak więc, po przestudiowaniu opisu, osobliwości uprawy i użytkowania tej rośliny, możesz nie tylko ozdobić nią klomby i kompozycje kwiatowe, ale także, biorąc pod uwagę to lub inne przeciwwskazanie, zastosować ją do leczenia określonej choroby.


    Amelia Dąbrowski

    Redaktor

    Rate author
    Najlepszy poradnik ogrodniczy