Opis angielskiej odmiany róży Al Dee Braithwaite: jak uprawiać „Austinka”, pielęgnacja

Rose Al D Braithwaite lub Brightwaite (Leonard Dudley D Braithwaite) to stosunkowo nowa, nieprzerwanie kwitnąca róża, wyhodowana w Anglii. Ta odmiana jest jedną z najbardziej zagęszczonych wśród innych róż w sprayu. Jasny czerwono-bordowy kolor, mocny aromat i bujne kwiaty nadają różom LD Brightwhite wyjątkowego romantycznego uroku.

Historia powstania i opis odmiany

Rose Al Dee Brightwhite została stworzona w 1998 roku przez słynnego angielskiego hodowcę D. Austina poprzez skrzyżowanie Mary Rose i The Squire. David CH Austin marzył o stworzeniu krzewu podobnego kształtem i aromatem do starej róży ogrodowej, ale z powtarzającym się kwitnieniem.

Cudowna róża LD Braithwaite

Uwaga! Odmiana została nazwana pomysłodawcą na cześć swojego teścia Leonarda Dudleya Braithwaite, kanadyjskiego hodowcy.

Odmiana ta zdobyła wiele światowych nagród: certyfikaty ARS Kern County Rose Society Show i Ohio State Fair Show, USA, 1999; Certyfikaty ARS San Francisco, San Diego, California Rose Society Show, USA, 2000; Nagroda RNRS Royal National Rose Society, Wielka Brytania, 2001; Certyfikaty Portland, Illinois, Milwaukee, Lewis Couty Rose Society Show, USA, 2001; tytuł „Best Scrub” Olimpia Rose Society Show, USA, 2011

Rose L D Braithwaite ozdobi każdy ogród i zachwyci właścicieli obfitym kwitnieniem przez cały sezon i przyjemnym aromatem.

Krzew róży jest niski, osiąga wysokość 100-120 cm, jest szeroki, do 120 cm średnicy, gęsty, zaokrąglony. Pędy są wyprostowane, nie uginają się pod bujnymi kwiatami nawet podczas deszczu, z dużą ilością cierni. Duże, matowe liście rosną rzadko.

Kwitnie przez cały sezon od czerwca do października, nowe kwiaty natychmiast pojawiają się w bardzo dużych ilościach, zastępując zanikające. Długie kwitnienie. Odcień róży jest intensywny, początkowo prawie wiśniowy, a po całkowitym rozpuszczeniu jest szkarłatno-czerwony, najjaśniejszy z angielskich róż. Praktycznie nie blaknie, zachowując jasność i intensywność koloru przez cały okres kwitnienia. Tylko w ekstremalnie długotrwałym upale mogą zmienić kolor na wiśniowy pod koniec kwitnienia.

Kwiat jest duży, ma około 10 cm średnicy, przypomina kształtem piwonie, bardzo bujny i szeroko otwarty, ma ponad 80 płatków. Odporna na deszczową pogodę, zachowuje swój kształt i kolor i nadal kwitnie bez kruszenia. Aromat jest wystarczająco mocny, D. Austinowi udało się zachować zapach starych róż.

Ważny! Róża Leonard Dudley Braithwaite ma silną odporność i jest odporna na większość chorób grzybowych.

Średnia mrozoodporność do −21 ° C, więc róża Brightwhite wymaga obowiązkowego schronienia.

Rośnie w pełnym słońcu i półcieniu. Idealną lokalizacją jest tło lub środek ogrodu kwiatowego, który skrywa rzadkie liście, a jasne czapki kwiatów będą królewsko wisieć nad innymi roślinami.

Zalety i wady odmiany

Rose Al De Braithwaite ma mocne i słabe strony.

Rose Salita (Salita) – charakterystyka i cechy krzewu

wysoka dekoracyjność. Odmiana kwitnie stale i nieprzerwanie, co jest bardzo atrakcyjne dla ogrodników;

niezwykły kształt kwiatu i najjaśniejszy kolor spośród innych angielskich róż;

odporność na opady atmosferyczne. Odmiana ta nie boi się deszczu i nie gnije po długotrwałych ulewach.

kwiaty nie mają idealnego kształtu, różnią się wielkością;

na jednym pędzie mogą tworzyć się trzy lub więcej kwiatów, co sprawia, że ​​nie nadaje się do cięcia;

jesienią krzew może wypuścić pojedyncze potężne pędy, co powoduje, że jest nierówny;

nie toleruje ekstremalnego ciepła, podczas gdy wypala się i szybko kruszy;

przy powtarzającym się kwitnieniu kwiaty mogą stać się mniejsze, konieczne jest dodatkowe odżywianie.

Uwaga! Ogólnie krzew jest bardzo atrakcyjny i godny miejsca w każdym ogrodzie.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Rose Prairie Joy – charakterystyka i opis buszu

Rose L D Braithwaite jest uwielbiana przez wielu ogrodników, ponieważ jest wszechstronna i stosowana w każdym projekcie krajobrazu:

do nasadzeń pojedynczych, w tym doniczek;

do dekoracji klombów w stylu francuskim (jeśli na kwietniku są sadzone tylko róże Braithwaite);

do tworzenia różnorodnych kompozycji i mixbordów.

Łóżko typu Queen

Rose Lady Bombastic (Miss Bombastic) – cechy krzewu w kształcie kuli

Piękną różę L D Brightwhite możesz wyhodować w swoim ogrodzie tylko kupując wysokiej jakości sadzonki ze szkółki D. Austin, które są sprzedawane w wielu firmach zajmujących się uprawą kwiatów. Tylko te róże na rodzimych podkładkach dobrze się zakorzenią i będą aktywnie rosły, a nie choroby, nie zamarzają zimą i nie wypuszczają wzrostu.

Uwaga! Rose Lord Bracewaite jest łatwo rozmnażana przez sadzonki, ale na korzeniach krzew nie czuje się dobrze, rozwija się powoli, słabo kwitnie.

Przy wyborze okazu lepiej pozostać na sadzonce z otwartymi korzeniami, dla lepszego przeżycia z szyjką korzeniową 8-10 cm, 2-3 sadzonki zielone, gładkie bez pęknięć, korzenie elastyczne, białe na nacięciach.

O której godzinie jest lądowanie

Optymalny czas sadzenia róży L D Braithwaite, podobnie jak w przypadku większości innych róż, to okres od połowy września do połowy października, kiedy spowolnienie przepływu soków i krzew zużywa całą swoją siłę na ukorzenienie, ale jest to również możliwe wiosną, od połowy kwietnia do połowy maja.

W jednym miejscu krzew L. D. Brightwhite może dorastać do 10 lat, więc musisz dokładnie wybrać miejsce lądowania, biorąc pod uwagę wszystkie niuanse.

Odmiana została wyhodowana w Wielkiej Brytanii, gdzie większość lata jest pochmurna, dlatego lepiej wybrać półcieniste miejsce na kwiatek. W pierwszej połowie dnia nie więcej niż 4 godziny słońce jest dozwolone, a resztę czasu – rozproszony półcień.

Róża angielska woli rosnąć na wzgórzu, ale jednocześnie nie może znieść wiatru, rozmrożonych wód źródlanych i wnikania śniegu. Najlepiej byłoby w pobliżu domu lub szopy, tak aby część dachu chroniła krzew przed opadami śniegu, a budynek przed słońcem i wiatrem.

Jak przygotować glebę i kwiat do sadzenia

Przed posadzeniem róży L D Brightwhite korzenie sadzonki są cięte i moczone w wodzie przez około jeden dzień. Do wody można dodać substancje stymulujące wzrost korzeni. Bezpośrednio przed sadzeniem zaleca się zanurzenie róży w zacierze glinianym (10 części wody, 3 części gliny i obornika).

Podczas moczenia róży gleba jest przygotowywana w już wybranym miejscu sadzenia. Aby to zrobić, musisz wykopać otwór o wymiarach 50 × 50 cm, głębokość 50 cm i wlać do niego wiadro wody. Wymieszaj górną warstwę gleby z próchnicą, kompostem, piaskiem i popiołem, możesz dodać dwie małe garście superfosfatu.

Uwaga! Gleba powinna być dobrze przepuszczalna, luźna i obojętna w kwasowości.

Procedura sadzenia krok po kroku

Sadzonka jest opuszczana do dołka, prostując korzenie. Granica stada powinna znajdować się 7–10 cm poniżej poziomu gruntu, aby dziki wzrost nie rozwijał się.

Posyp ziemię i zagęszczaj rękami, aby nie pozostały puste przestrzenie.

Następnie ziemia w dole zostaje podeptana i ponownie napełniona wodą.

Po wchłonięciu wody róża jest wyrzucana na wysokość 10 cm, co pomaga zatrzymać wilgoć, a krzew lepiej się zakorzeni.

Sadzenie sadzonki w otwartym terenie

Dzięki temu sadzeniu z czasem (do 18 miesięcy) róża przeniesie się do własnych korzeni.

Ważny! Aby zachować macierzyste korzenie owocu róży, szczepienie powinno znajdować się 2-3 cm nad ziemią. W takim przypadku pędy będą musiały zostać obcięte, a owoce róży będą stopniowo wyciskać różę odmianową.

Róża L. D. Brightwhite, podobnie jak inne angielskie odmiany uprawiane w mglistym Albionie, potrzebuje dużej wilgotności i nie toleruje wysokich temperatur, dlatego róża wymaga szczególnej uwagi i pielęgnacji.

Zasady podlewania i wilgotność

LD Brightwhite uwielbia podlewać, ale gleba nie powinna być bardzo wilgotna. Ze względu na potrzebę luźnej, natlenionej gleby, krzew należy podlewać tylko wtedy, gdy gleba jest sucha, czyli co 4-5 dni. Jedna sadzonka wymaga 5 litrów wody. Podlewanie jest konieczne wieczorem u nasady. Lepiej jest używać osiadłej lub ciepłej wody deszczowej.

Podczas ekstremalnych upałów pączki róż mogą się nie otwierać. Płatki skłonne do wilgoci wysychają, uniemożliwiając otwarcie pąka. W takim przypadku musisz pomóc kwiatowi i usunąć górne płatki. Zaleca się nawilżyć liście, podając różu ciepły prysznic wieczorem.

Uwaga! Podlewanie można przerwać pod koniec sierpnia, aby nie tworzyły się korzenie boczne, które zimą mogą zamarznąć.

Schemat żywienia L. D. Brightwhite jest taki sam, jak w przypadku innych róż.

Wczesną wiosną i przed kwitnieniem nawozić azotem, aby aktywować wzrost systemu korzeniowego i wypełnić siłami do pączkowania.

Latem podczas kwitnienia wprowadzane są substancje organiczne i mineralne w celu dodatkowego odżywienia krzewu.

Jesienią roślina potrzebuje fosforu i potasu, aby przygotować się na mroźną zimę.

Jeśli podczas sadzenia sadzonki wszystkie niezbędne nawozy zostały wprowadzone do dołu, to w pierwszym roku nic więcej nie można dodać.

Pielęgnacja róży obejmuje przycinanie pędów, aby utworzyć piękny i potężny krzew. Przycinanie powinno odbywać się tylko raz w roku, wiosną lub jesienią. Idealny czas to kwiecień, kiedy pąki jeszcze nie zakwitły. Jednocześnie suche, małe, słabe i chore pędy są całkowicie usuwane, pozostawiając 4-5 gałęzi, które również należy wyciąć. Jeśli przetniesz go na pół, krzew okaże się bardziej zwarty, a pąki będą większe. Skrawki należy wykonać pod kątem w odległości 5 mm od nerki. Po przycięciu o jedną trzecią otrzymasz duży krzew z dużą ilością pąków.

Uwaga! Stare zdrewniałe pędy wycina się co 4-5 lat, zostawiając miejsce dla młodych.

Kiedy musisz przeszczepić roślinę w inne miejsce, możesz działać odważnie, odmiana „move” L D Braithwaite z łatwością przeniesie się, z zastrzeżeniem kilku zasad:

przeszczep przeprowadza się w chłodnym sezonie, optymalnie we wrześniu wieczorem;

musisz bardzo ostrożnie wyjąć krzak z gleby, nie uszkadzając systemu korzeniowego. Jeśli krzew nie jest młody z rozwiniętym korzeniem, który jest zbyt głęboki, można go przyciąć do 40-50 cm;

krzak zostaje przeniesiony w nowe miejsce wraz z glinianą grudką;

kołnierz korzeniowy jest pogłębiony, po czym gleba jest wylewana, ubijana i obficie podlewana.

Cechy zimowania kwiatu

Rose L D Braithwaite toleruje mrozy do -20 ° C i potrzebuje schronienia na zimę. W tym celu na początku października krzewy pokryte są suchą ziemią lub piaskiem. Łodygi są zawiązane i lekko zgięte do ziemi. Po pierwszych mrozach wszystkie liście są usuwane z krzewu i przykrywane ramkami. Mogą być wykonane jako gotowe lub zbudowane ze złomu: armatury, desek, rur i gęstej folii lub agrofibry. Jest łatwiejszy sposób na ukrycie róż: przykryj róże ściółką do wysokości 30 cm, przykryj świerkowymi gałęziami, liśćmi lub słomą.

L D Braithwaite kwitnie wcześniej niż inne róże, a pod koniec czerwca pierwsza fala już wyblakła. Druga fala kwitnie w lipcu i trwa do października. Stan spoczynku występuje przy pierwszych przymrozkach, kiedy ustaje przepływ soków.

Róża LD Braithwaite kwitnie wcześniej niż inne róże

Pielęgnacja w trakcie i po kwitnieniu

Jasnobiały, jak wszystkie róże, wymaga standardowej pielęgnacji: podlewania, zwalczania chwastów, chorób i szkodników, nawożenia, schronienia na zimę. Podlewanie jest wymagane, gdy gleba wysycha. Wiosną i przy deszczowej pogodzie krzewy należy spryskać środkami owadobójczymi. Nawozy stosuje się zgodnie ze schematem wskazanym powyżej.

Ważny! Tylko w pełni dojrzałe zdrewniałe pędy będą mogły pomyślnie zimować. Aby im w tym pomóc, konieczne jest stosowanie nawozów potasowych co dwa tygodnie.

Aby zapobiec zachorowaniu kwiatu na szarą zgniliznę po deszczu, zaleca się otrząśnięcie wody z pąków. Zwiędłe kwiatostany są odcinane, co daje impuls do tworzenia nowych.

Co zrobić, jeśli nie kwitnie

z korzenia L D Braithwaite może zacząć rosnąć dziki wzrost. Opóźnia kwitnienie i wymaga obowiązkowego wyrębu;

zbyt ciężka i gęsta gleba. Wprowadzenie nawozów organicznych i regularne spulchnianie gleby pomoże rozwiązać problem;

za dużo nawozu. Nadmiar składników odżywczych prowadzi do wzrostu zieleni, co spowalnia rozwój pąków;

odmłodzenie. Wiosną usuwane są pędy starsze niż 4-5 lat, chore i połamane. Wyrosłe młode pędy zachwycą Cię bujnym kwitnieniem;

niewłaściwe zimowanie. Struktura pędów L D Braithwaite jest luźna z dużą ilością wilgoci, dlatego kwiat wymaga szczególnej uwagi podczas przygotowań do zimy;

zbyt głębokie sadzenie spycha roślinę do budowania systemu korzeniowego, co hamuje rozwój górnej części krzewu.

Powielanie angielskiej róży L.D. Brightwhite jest możliwe na kilka sposobów.

Rozmnażanie przez sadzonki. Z dojrzałego pędu wycina się 20 cm łodygę, pozostawia jeden liść i sadzi w ziemi. Od góry przykryty jest słoikiem, starannie przykrytym na zimę. Nurkują dopiero po roku.

Powielanie przez nakładanie warstw. Najłatwiejsza metoda. Na dnie buszu musisz wybrać pęd, pokroić i przypiąć do gleby. Posyp nawozną ziemią na wierzchu, regularnie podlewaj. Kiedy sadzonki się zakorzenią, odetnij je od macierzystego krzewu i przeszczep.

Rozmnażanie przez szczepienie jest uważane za najbardziej skuteczne. Hoduje się sadzonki Rose Loxa, wybiera się pędy jasnobiałe z pąkami i odcina jeden. Wykonuje się nacięcie na kołnierzu korzeniowym, do którego przykłada się naciętą nerkę i mocuje folią.

Choroby, szkodniki i sposoby ich zwalczania

Uwaga! Odporność na choroby L. D. Brightwhite jest dobra, ale w niesprzyjających warunkach pogodowych odmiana może chorować na mączniaka prawdziwego lub czarną plamkę. Do walki zaleca się stosowanie specjalnych preparatów.

Czarny punkt

Najstraszniejszym wrogiem angielskiej róży jest przędziorek, który żywi się sokiem z jej liści. Możesz to odgadnąć, rozkwitając na dolnych płytach liści, lekką pajęczynę.

Róża odmiana L. D. Jasnobiała zdobi każdy ogród. Nie jest wymagająca w pielęgnacji, ale przez całe lato zachwyca pięknymi kwiatami i wspaniałym aromatem.