Opis lawendy wąskolistnej: sadzenie i pielęgnacja Hadkot, Mansted i innych

Roślina wieloletnia, lawenda wąskolistna jest jedną z najstarszych kultur. Rzymscy Eskulapowie używali zioła w praktyce lekarskiej, perfumiarze przygotowywali z niego olejki. Roślina nie traci dziś na wartości.

W starożytnym Egipcie lawenda nazywana była darem od Boga, nadającym nie tylko właściwości lecznicze, ale także mistyczne. Według legendy Kleopatra uwiodła mężczyzn dzięki kadzidle. Lawenda była używana do leczenia ran i chorób psychicznych. Do balsamowania używano trwałych eterów – ich szczątki znaleziono w grobowcu Tutanchamona.

Lawenda w krajobrazie

Lawenda trafiła do na początku XIX wieku jako nowa roślina dla Nikitskiego Ogrodu Botanicznego. Obecnie kultura uprawiana jest na skalę przemysłową na plantacjach Krymu.

Niektórzy wiedzą o istnieniu kwiatu z piosenki Sofii Rotaru, inni z przyjemnego zapachu perfum. Ktoś natknął się na dziką roślinę, nie znając jej nazwy.

Lavandula angustifolia jest przedstawicielem botaników Labiate (Lamb). Ludzie nazywają lawendą kłoskową ze względu na jej wygląd.

Uwaga! W opisie rośliny niektóre traktaty nazywają trawę lawendową, inne krzewem karłowatym. Obydwa stwierdzenia są prawdziwe – liczne łodygi zielne wyraźnie „zachowują postawę”, tworząc półkulisty krzew o wysokości 0,3-0,7 m, do 1 m średnicy.

Rhizome Woody, mocny, z dobrze rozwiniętym systemem pręcików z wyrostkami znajdującymi się w górnej warstwie gleby. Liście Naprzeciwko siedzące, podłużne, liniowe, z zawiniętymi krawędziami. Gęsto owłosione szaro-zielone talerze dorastają do 6 cm długości Kwiaty kwiatostany kluskowate na wierzchołkach łodyg Owoce Czterokorzeniowe, uzupełnione kielichem kwiatowym

Lavandula angustifolia

Lawenda ma długotrwały przyjemny aromat. Jednocześnie wszystkie części rośliny są pachnące.

Lawenda – rośnie z nasion w domu

Typowym siedliskiem lawendy angustifolia jest Morze Śródziemne. Roślina woli osiedlać się w górach, w towarzystwie szarotki. Na przykład we francuskich Alpach można spotkać rozległe zarośla na wysokości ponad 1,5 m.

Wskazuje to na mrozoodporność byliny. Spośród 25 gatunków to lawenda Angustifolia zapuściła korzenie, która może wytrzymać niskie temperatury w 30 ° C. Dlatego kulturę można znaleźć w domkach letniskowych oraz w północnych regionach kraju.

W Europie lawenda jest używana głównie w przemyśle perfumeryjnym i kosmetycznym. Nie pozostają w tyle w produkcji kadzideł na Wschodzie.

Saszetka zapachowa z lawendą

Do celów leczniczych stosuje się kwiatostany lawendy. Oprócz trwałych olejków eterycznych kompozycja zawiera flawonoidy, fitosterol, kumaryny, żywice, garbniki i inne przydatne substancje.

W medycynie przepisywane są leki lawendowe:

  • w leczeniu nerwobólów, jako środek uspokajający;
  • w leczeniu urazów pourazowych (zwichnięcia, stłuczenia).

Uwaga! Praktyka ludowa zawiera przepisy na leczenie bólów głowy, chorób skóry i nerwów za pomocą kąpieli i okładów z wywarów i naparów ziołowych (wraz z kwiatami).

Odmiany Lavandula angustifolia

Lavender Hydcote Najpopularniejsza grupa roślin występująca w mixborders, żywopłotach. Obejmuje kilka odmian różniących się odcieniami kolorów. Najbardziej atrakcyjny kompaktowy fioletowo-niebieski krzew lawendowy Hidcote Blue. Wąskolistna lawenda Pink Hydcote wyróżnia się jasnoróżowymi kwiatostanami.Lavender MunsteadMałe krzewy osiągają zaledwie 35 cm wysokości.Dlatego lawendę Munstead sadzi się wzdłuż granic ścieżek ogrodowych, granic, rabat kwiatowych obramowanych kwiatami. Odmiana ta charakteryzuje się odpornością na silne wiatry Rosea Wysokość krzewu nie przekracza pół metra. Lawenda Rosea ma fiołkoworóżowy odcień płatków w harmonii z zielonymi liśćmi Dwarf Blue Jasny przedstawiciel tego gatunku z pachnącymi fioletowymi kwiatostanami. Odmiana lawendy Dwarf Blue charakteryzuje się zwiększoną odpornością na suszę.

Tak inna lawenda

Kultura ta jest popularna wśród letnich mieszkańców również dlatego, że łatwo jest ją hodować na miejscu wszystkimi znanymi metodami hodowlanymi.

Ta opcja jest najdłuższa, ale materiał do sadzenia nie wymaga stratyfikacji i wytwarza przyjazne pędy. Lawendę wysiewa się od pierwszych dni wiosny w pojemnikach na sadzonki. Pojemnik wypełniony jest torfem lub piaskiem, na którym umieszczane są małe nasiona lawendy.

Uprawa z nasion

Glebę zwilża się, pojemnik przykrywa polietylenem i wyjmuje do chłodnego pomieszczenia lub przechowuje w lodówce. Kiedy pojawiają się sadzonki, dalsze kiełkowanie przeprowadza się w temperaturze pokojowej.

Uwaga! Kiedy na pędach pojawiają się 4 prawdziwe liście, rośliny nurkują. Sadzonki przenosi się na tereny otwarte w maju.

Pomimo wyprostowania gałęzi doskonale się wyginają. Po wyciągnięciu najsilniejszych pędów są one wygięte w kierunku od buszu, jak promienie, ułożone w wykopanych wcześniej dołkach. Gałęzie są przypięte i pokryte ziemią. Do szybkiego ukorzenienia sadzonek wymagane jest regularne podlewanie. Odciąć od macierzystego krzewu następnej wiosny.

Najpopularniejszy sposób uprawy lawendy przyciąga ogrodników swoją prostotą. Procedura przeprowadzana jest w okresie czerwiec-lipiec, jak następuje:

  • na dorosłym krzaku pędy bieżącego sezonu są odcinane;
  • zdejmij z nich środkową część i podziel na sadzonki 12-15 cm;
  • segmenty pędów są zakopane dolnym końcem w ziemi szklarni;

Okresowo usuwa się folię, aby przewietrzyć i podlać sadzonki. Za miesiąc sadzonka będzie miała mocne korzenie, nowy krzew można przenieść na stałe do września.

Sadzenie i pielęgnacja lawendy Angustifolia nie jest niczym niezwykłym. Przestrzeganie zasad techniki rolniczej decyduje o tym, jak bujnie zakwitnie krzew i zgromadzi pachnące estry.

Lawenda może wytrzymać suszę, ale to nie znaczy, że roślina nie potrzebuje podlewania. Jeśli wystarczy dodać wodę pod dorosłym krzewem, gdy ziemia trochę wyschnie, młode rośliny wymagają podlewania co 7-10 dni.

W czasie upałów krzewy mogą nie mieć wystarczającego podlewania korzeni. Liście lawendy również wymagają nawilżenia. Dlatego rozsądne jest zainstalowanie systemu nawadniania z obrotowymi opryskiwaczami w ogrodzie.

Woda jest ważnym elementem rozwoju kultury. Wysoka wilgotność jest destrukcyjna dla rośliny. Dlatego nie należy wybierać nizin na klomby, na których występuje stagnacja wilgoci. Obszary o wysokim poziomie wód gruntowych są również nieodpowiednie.

Im bardziej żyzna gleba, tym lepiej rozwija się krzew. Lawenda nie rośnie na glebach kwaśnych ani gliniastych. Odpowiada jej umiarkowanie wapienna luźna ziemia. Dlatego w przypadku klombu konieczne jest wcześniejsze przygotowanie mieszanki liściastej ziemi, próchnicy, piasku, uzupełnionej wodą mineralną.

Aby krzew na początku rozwoju uzyskał zieloną masę, jest karmiony nawozami azotowymi. W czasie kwitnienia przechodzą na kompleks potasowo-fosforowy.

Kwiaty lawendy mają nieregularny kształt, zebrane w fałszywe okółki i tworzą kwiatostany w postaci kłosków na wierzchołkach łodyg. Korole kwiatów są kolorowe we wszystkich odcieniach niebieskiego. Są owłosione i osiągają średnicę 1 cm.

Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej połowie czerwca i trwa 1 miesiąc (w niektórych odmianach nawet dłużej). W tym czasie ogród wypełnia cierpki aromat, który rozprzestrzenia się na znaczną odległość.

Uwaga! Podczas kwitnienia przeprowadza się przycinanie sanitarne: usuwa się zwiędłe kłoski i wysuszone pędy. To stymuluje tworzenie nowych kwiatostanów.

Przeszczep po zakupie i podczas reprodukcji

Sadzonki lawendy są zwykle sprzedawane w doniczkach. Jeśli roślina została zakupiona wiosną, można ją natychmiast przesadzić na otwarty teren, przenosząc ją wraz z glinianą grudką.

W donicy transportowej

Zajmują się również przesadzaniem, gdy dzielą stary krzew. Rozmnażanie przeciwstarzeniowe daje podziałom siłę na nowe pędy i obfite kwitnienie.

Dodatkowe informacje! Pomimo zimotrwałości kultury niektórzy mieszkańcy lata wolą oddać lawendę do garnka na zimno i trzymać ją w domu do wiosny.

Doświadczeni kwiaciarnie nie mają żadnych trudności w dbaniu o plon. Początkujący mieszkańcy lata muszą brać pod uwagę warunki wzrostu. W przeciwnym razie będziesz musiał zmierzyć się z wieloma problemami.

Choroby podczas uprawy lawendy

Czasami więdnięcie liści jest oznaką wilgoci lub niedoboru składników odżywczych. W przypadku pojawienia się różowawego lub białego nalotu można mówić o więdnięciu fusarium. Na pędach żółtawe plamy. Z czasem formacja staje się szara, łodygi stają się czarne i zwijają się, co wskazuje na phomosis. Brązowo-szare zakwity na kwiatostanach. różnica temperatur Aromaty lawendy przyciągają szkodniki: przędziorków, chrząszczy tęczowych. Zwalczane są środkami owadobójczymi, a także używają mechanicznej metody niszczenia.

 

Niewłaściwa pielęgnacja lawendy wywoła choroby krzewów. Dlatego ważne jest, aby przestrzegać reżimu irygacji, usuwać chwasty na czas, poluzować i ściółkować glebę, przeprowadzić przycinanie sanitarne i odmładzanie.

 


Amelia Dąbrowski

Redaktor

Rate author
Najlepszy poradnik ogrodniczy