Róże standardowe to efektowne rośliny, które zyskują coraz większą popularność. Mogą być uprawiane jako kultura doniczkowa (do dekoracji loggii i tarasów) oraz na otwartym polu, tworząc kompozycje z nasadzeń pojedynczych lub grupowych.
Dlaczego tak nazywa się ta roślina? Róża na pniu to drzewo z nagim pniem i bujną koroną. Roślina składa się z dwóch części: podkładki i zrazu. System korzeniowy i łodyga należą do dziko rosnących gatunków róż (najczęściej róży). Korona jest reprezentowana przez uprawną różę wszczepioną w górną część podkładki. Udoskonalenie zaokrąglonego lub płaczącego kształtu korony uzyskuje się w wyniku corocznego przycinania.
Wygląda jak standardowa róża
Najczęściej do stworzenia górnej części standardowej róży używa się hybrydowych odmian herbat i odmian floribunda. Formy koron płaczących powstają z kaskadowych pędów odmian pnących.
Uwaga! Róża standardowa nie jest rodzajem kwiatu, ale sztuczną formą rośliny uzyskaną przez szczepienie.
Samodzielne zasadzenie drzewa zajmie trochę czasu i umiejętności.
Drzewo z płaczącą koroną
Samodzielna hodowla róży: instrukcje krok po kroku
Róża stemplowa to spektakularna roślina, która nie jest łatwa do zdobycia. Wielu ogrodników obawia się, że nie będą w stanie samodzielnie wyhodować drzewa. W rzeczywistości każdy miłośnik kwiatów może to zrobić. Ważne jest, aby wybrać dobrą sadzonkę, prawidłowo ją posadzić, opanować niuanse przycinania, podwiązek i schronień na zimę.
Rose Astrid Decanter (Astrid Grafin von Hardenberg) – sadzenie i pielęgnacja
Sadzonki róż standardowych należy kupować w wyspecjalizowanych szkółkach, gdzie mogą dostarczyć roślinom wysokiej jakości podkładki i profesjonalnie zaszczepić. Najlepiej kupować sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym w wieku 2 lat.
Średnica łodygi min. 1-2 cm, gałęzie zrazu są jasnozielone bez oznak więdnięcia, gnicia i pleśni. Sadzonkę należy dokładnie zbadać: przynajmniej dwa przeszczepy powinny znajdować się w górnej części podkładki, w przeciwnym razie korona nie będzie wystarczająco bujna. Znaczek powinien być równy, prosty, bez pęknięć, łuska i zraz są mocno sklejone.
Na średnich szerokościach geograficznych róże najlepiej sadzić wiosną, gdy dzienna temperatura powietrza osiąga + 10 ° С, gleba ogrzewa się do + 15 ° С. Sadzenie jesienne usprawiedliwia się tylko w regionach południowych. Na obszarach o klimacie umiarkowanym zdarzenie często kończy się niepowodzeniem – drzewo nie ma czasu na zakorzenienie się i zamarza.
Róże sadzi się po południowej stronie stanowiska przy wystarczającym oświetleniu i ochronie przed północnymi wiatrami. Miejsce powinno być wentylowane, ale nie w przeciągu.
Niziny, obszary o stojącej wilgoci i bliskich wodach gruntowych nie nadają się do uprawy boli. Róże kwitną na glebach lekkich, oddychających, żyznych, lekko kwaśnych (pH 6-7). Podczas sadzenia należy natychmiast zapewnić dostępność miejsca do ułożenia rośliny na zimę.
Ważny! Drzew standardowych nie należy sadzić w miejscach, w których rosły rośliny z rodziny Rosaceae. Uprawa roślin pokrewnych w jednym miejscu prowadzi do zubożenia gleby, skażenia zarodnikami mikroorganizmów chorobotwórczych.
Sadzonki pni w szkółce
Instrukcje krok po kroku dotyczące sadzenia rośliny w otwartym terenie:
Uwaga! Koronę drzewa zawija się w mokre płótno lub kładzie na plastikowej torbie wypełnionej mokrą watą. Schronienie jest usuwane za tydzień, kiedy krzew się zapuści. W ciągu miesiąca roślina potrzebuje cieniowania.
Sadzenie sadzonki
Sadzenie i pielęgnacja standardowej róży na otwartym polu jest trudniejsze niż w przypadku zwykłych krzewów. Uformowane drzewo jest trudniejsze do wycięcia. Należy stale monitorować połączenie podkładki i zrazu, gdy pojawią się pęknięcia i oznaki zgnilizny, usunąć chore miejsca i zatuszować uszkodzenia lakierem ogrodowym.
Pielęgnacja róż w okresie kwitnienia i po nim
Po posadzeniu należy utrzymywać glebę wilgotną przez 2 tygodnie, podlewać ją codziennie, upewniając się, że nie tworzy się skorupa gleby. W przyszłości kwiat jest obficie podlewany ciepłą, osiadłą wodą co 2-3 dni. Latem pod dorosłe drzewo wlewa się do 20 litrów płynu. Róża to kochająca wilgoć roślina, która nie toleruje wysychania ziemnej śpiączki. Przy braku wilgoci kwiaty zaczynają się kurczyć. Krzewy dobrze się rozwijają przy nawadnianiu kroplowym, ale nie tolerują zraszania.
Latem na liściach stosuje się opatrunek dolistny za pomocą roztworów nawozów: „Kemira Lux”, „Roztwór”, humus potasowy.
Uwaga! Popiół drzewny rozsypany w kole pnia służy jako nawóz i ochrona przed szkodnikami owadzimi.
Drzewa należy regularnie pielęgnować. Gleba pod krzewami jest co tydzień spulchniana na głębokość 3-4 cm, zapewniając korzeniom róż tlen i zapobiegając gniciu systemu korzeniowego. Ogród różany jest regularnie uwalniany od chwastów. Trawa zubaża glebę, służy jako źródło chorób grzybowych i szkodników.
Róża standardowa po jesiennym cięciu
Aby przeprowadzić wydarzenie, przygotuj ostry sekator i sekator. Różę standardową przycina się dwa razy w roku: wiosną i jesienią.
Przycinanie wiosenne polega na usunięciu wzrostu korzeni i tworzeniu się koron. Przycinanie górnej części pnia ma na celu nadanie rozgałęzionej części drzewa odpowiedniego kształtu. Pędy róż floribunda i herbat hybrydowych przycina się do 5 pąków; bardziej drastyczne przycinanie osłabia kwitnienie. W różach pnących wycina się pędy szkieletowe, które wyblakły w zeszłym roku, pędy bieżącego roku są nieco skrócone. W sezonie, zwiędłe kwiaty są regularnie usuwane, aby stymulować tworzenie się pąków.
Oryginalna podpora zostaje wymieniona na stałą, wykonaną z metalu lub wytrzymałego tworzywa sztucznego. Można użyć bambusa, ale jest mniej trwały. Gałęzie korony są przywiązane do wspornika miękkim elastycznym materiałem. Pień jest mocowany na miejscu tuż pod przeszczepem.
Uwaga! W pierwszym roku po posadzeniu uszczypnij wszystkie tworzące się pąki. Siły rośliny powinny być skierowane na rozwój systemu korzeniowego.
Róże standardowe mogą zachorować na chlorozę, plamy. W wilgotnych, deszczowych latach na rośliny wpływa mączniak prawdziwy i szara zgnilizna. Wiosną i latem zabiegi profilaktyczne przeprowadza się 3% roztworem mieszanki Bordeaux. Spryskiwanie „Fitosporin” przeprowadza się co 10-14 dni przez cały sezon wegetacyjny. W przypadku ciężkich uszkodzeń stosuje się fungicydy: siarczan żelazawy, Tiovit Jet, Skor.
Młode pędy kwiatu są często atakowane przez zielone i czarne mszyce; na krzakach można znaleźć gąsienice jedzące liście, owady łuskowate i wciornastki. Do profilaktyki można wykorzystać fundusze – „Aktara”, „BI-58 New”. W przypadku wykrycia szkodników rośliny opryskuje się środkami owadobójczymi Agat i Quadris.
Na zimę pień drzewa jest pochylony
Przygotowanie krzewów do zimowania rozpoczyna się, gdy średnie dzienne temperatury osiągają +5 ° C. Niedojrzałe pędy są odcinane, pozostałe gałęzie skracane, opadłe liście usuwane. Łodyga jest odłączana od podpory, drzewo jest zakopywane z jednej strony i układane na warstwie gałęzi świerkowych. Kiedy temperatura nocna spada do -5-7 ° C, górna część jest pokryta płótnem lub spunbondem, podstawa łodygi jest spudowana. Zimą róża jest przykryta śniegiem jako dodatkowe okrycie.
Na obszarach, gdzie zimą występują częste i długotrwałe odwilże (region moskiewski), schron powietrzny gwarantuje udane zimowanie. Nad wygiętym drzewem kładzie się łuki, konstrukcję obciągnięto agrofibrem, a na wierzch naciągnięto warstwę polietylenu.
Ważny! Konieczne jest zginanie standardowej róży w dodatnich temperaturach, przy mroźnej pogodzie łodyga drzewa staje się krucha, noga może się złamać.
Schronienie zostaje usunięte w kwietniu. Odbywa się to stopniowo, otwierając rośliny na kilka godzin. Jasne promienie słoneczne mogą powodować poważne oparzenia.
Możliwe jest wyhodowanie róży na łodydze własnymi rękami, ale należy wziąć pod uwagę, że proces ten zajmie około 7 lat. Dzika róża najlepiej nadaje się jako zapas. Ma mocny system korzeniowy, nie jest podatny na choroby i ma wysoką zimotrwalosc.
Rośliny uprawiane są z nasion posadzonych jesienią, dzięki czemu ulegają naturalnemu rozwarstwieniu. Sadzonki pojawiają się wiosną. Dzika róża może być również rozmnażana przez ukorzenianie sadzonek. Sadzonki uprawiane są przez 5 lat.
Wybrano sadzonki z prostym i równym pędem głównym. W lipcu wszystkie gałęzie ścina się na wysokości szyjki korzeniowej, pozostawiając jedynie centralny pęd. Pod koniec lipca jest ściśnięty na wysokości 1,2-1,5 m.
Szczepienie przez cięcie
W połowie sierpnia na górnej części łodygi wykonuje się 2-4 szczepy rocznych pędów róż odmianowych. Jako potomek wykorzystuje się pędy odmian róż wydzielonych na danym terenie. Roślinę szczepi się na dwa sposoby:
Jesienią roślina zaczyna przygotowywać się do zimowania. Drzewo jest zakopane z jednej strony, aby można je było delikatnie zgiąć. Łodygę układa się na warstwie gałęzi świerkowych i przykrywa agrofibrą. Zimą drzewo dodatkowo pokryte jest śniegiem.
Wiosną i latem przyszłego roku nadchodzi czas formowania korony. Dzięki przycięciu uzyskuje się gęsty zaokrąglony kapelusz. Pąki są ściągane pierwszego lata. Róża standardowa nabiera dekoracyjności dopiero w kolejnym sezonie wegetacyjnym.
Uwaga! Samodzielne uprawianie standardowej róży to czasochłonna, ale ekscytująca czynność. Tutaj możesz dać upust swojej wyobraźni i umieścić na miejscu dużą liczbę sadzonek o różnej wysokości, kształcie i kolorze pąków.
Standardowe róże w projektowaniu ogrodów ozdobią każdą witrynę. Świetnie wyglądają na tle trawnika otoczonego różami karłowatymi i roślinami okrywowymi. Łodygi są sadzone wzdłuż ścieżek i ścieżek, używane jako roślina tasiemca w mixborder.
Sadzenie lawendy, szałwii, geranium, ageratu dobrze łączy się ze standardową różą. Piękne elementy wystroju – dekoracyjna kostrzewa zbożowa, jęczmień grzywiasty.
Wykorzystanie kwiatu w projektowaniu krajobrazu
Planując rosearium, projektanci krajobrazu tworzą ciekawe kompozycje, grupując róże standardowe i w sprayu w tym samym kolorze. Róże świetnie prezentują się w ramie drzew iglastych – jałowce pełzające, niewymiarowe tuje, kosodrzewina.
Wyhodowanie róży na łodydze wymaga dużo pracy, ale wynik jest wart wysiłku. Przy odpowiedniej uprawie drzewo o bujnej koronie staje się głównym akcentem kwiatowego ogrodu, powodem do dumy ogrodnika.
