Uprawa odmian Prairie Joy Rose: Jak dbać o kwiat w kanadyjskim parku

Rose Prairie Joy należy do grupy róż kanadyjskich, posiada podwyższoną odporność na ekstremalne temperatury. Dobrze nadaje się do żywopłotu, tworzy efektowny akcent przy nasadzeniach pojedynczych lub grupowych.

Pomysłodawca odmiany, hodowca Henry Marshall (Kanada), wprowadził odmianę w 1977 roku. Dwadzieścia lat później Prairi Joy wzrosła na całym świecie. W 1999 roku na konkursie róż w Kanadzie odmiana otrzymała tytuł najlepszego różanego peelingu roku.

Deklarowane wymiary rośliny to 1-1,5 m wysokości, szerokość 1,5 m. Krzew jest mocny, gęsto ulistniony. Pędy są łukowate, z kilkoma cierniami.

Kwitnie obficie od końca czerwca do mrozów. Kwiaty średniej wielkości (6-8 cm), zebrane w grona po 10-15 sztuk. Dorosłe rośliny tworzą skupiska do 30 pąków lub więcej. Kwiat jest gęsto pełny, perłowo-różowy z ciemniejszym środkiem. Posiada lekki aromat jabłkowy.

Rose Prairie Joy w projektowaniu krajobrazu

Kwiaty lekko zniszczone przez deszcz. Prairie Joy to odmiana samooczyszczająca; zwiędłe płatki same odpadają.

To jest ważne! Jak wszyscy przedstawiciele grupy róż kanadyjskich toleruje mrozy do 40 ° C pod śniegiem bez zadaszenia.

Rose Al Dee Braithwaite (LD Braithwaite) – charakterystyka krzewu

Róża dobrze rośnie na podwyższonych, osłoniętych przed wiatrem, oświetlonych miejscach. W klimacie umiarkowanym i ciepłym dobrze znosi półcienie drzew i budynków.

Ważny!  W czasie upałów żywotność kwiatów w pełnym słońcu jest zauważalnie ograniczona.

Prairie Joy uwielbia żyzną glebę o dużej zawartości próchnicy, dlatego dół do sadzenia należy wypełnić pożywnym podłożem.

Zalecana wielkość dołu do sadzenia to 60-70 cm głębokości i średnicy około pół metra. Zaleca się ułożenie dna wykopu w glebach piaszczystych gliną, aby woda i składniki odżywcze zatrzymały się u korzeni. W przypadku ciężkiej gliny piasek dodaje się przed sadzeniem róż, aby zwiększyć przepuszczalność gleby.

Rose Salita (Salita) – charakterystyka i cechy krzewu

Prairie Joy to absolutnie niewymagająca róża, szybko się zakorzenia, kwitnie prawie nieprzerwanie i obficie. Jest stosunkowo odporny na suszę.

Ważny!  Dorosła roślina nie wymaga częstego podlewania, może przez jakiś czas przetrwać deszcz.

W suchym okresie, przy niezmiennie wysokich temperaturach, nadal będzie musiał być podlewany. Duży krzew należy podlewać co 7 do 10 dni. Korzenie potrzebują co najmniej 12-15 litrów wody.

Podlewaj różę wcześnie rano lub po ustąpieniu upału. Wskazane jest stosowanie wody deszczowej, osiadłej lub podgrzanej wody studniowej. Zaleca się ściółkowanie gleby przy pniu warstwą suchej trawy. Pomoże to nie tylko zatrzymać wilgoć w glebie, ale także pozbyć się chwastów.

W przypadku grupy róż parkowych, do której należy odmiana Prairie Joy, wymagane jest minimalne cięcie. W dużych 4-5-letnich krzewach z rozłożystymi pędami wystarczy odciąć wierzchołki, aby utrzymać roślinę w wyznaczonych ramach i pobudzić boczne pąki do kwitnienia.

Schemat przycinania róż w parku

Pamiętaj, aby odciąć wyblakłe pąki. Roślina sama zrzuca płatki, ale owoce pozostawione na szypułce spowalniają pojawianie się nowych pąków.

Wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków, przeprowadza się główne przycinanie, sanitarne. Przebudzona roślina jest oczyszczana z suchych, połamanych, zaciemnionych gałęzi. Musisz dokładnie sprawdzić pędy, aby wyeliminować gałęzie dotknięte zakaźnym oparzeniem. Jeśli roślina była w schronisku, możliwe są ślady zgorzel. Pęd jest przycięty do żywej tkanki, ma biały kolor z zieloną obwódką zdrowej kory.

Cięcie wykonuje się ukośnie w kierunku środka krzewu, 1,5-2 cm powyżej zdrowego pąka wyrastającego ze środka. Ta metoda pozwala zachować rozłożysty kształt rośliny, zapobiega zgrubieniu krzewu róży.

Ważny!  Aby zachować dekoracyjność i długowieczność, różę należy odmładzać co 2-3 lata.

W tym celu wycina się pędy starsze niż 3 lata. Mają grubszą średnicę niż inne, mają grubą ciemną korę i mogą ulec zdrewnieniu. Takie gałęzie nie są w stanie obficie kwitnąć, konsumują składniki odżywcze i znacznie komplikują pielęgnację róży. Powinny być cięte bez litości, aż do szyjki korzenia.

Obficie kwitnąca róża Prairie Joy zużywa w sezonie bardzo dużo składników odżywczych. Jeśli nie zadbasz o terminowe karmienie, roślina spowolni wzrost i zmniejszy intensywność kwitnienia. Jest duża szansa, że ​​osłabiona róża nie będzie dobrze zimowała.

Do połowy lata krzew można karmić nawozami azotowymi, przyczyniają się one do aktywnego wzrostu zieleni. Nawozy mineralne są używane przez cały sezon wegetacyjny. Przed zimowaniem roślinę należy karmić nawozem potasowo-fosforowym.

Odmiana niezwykle odporna na mróz i nagłe zmiany temperatury podczas roztopów. Należy zauważyć, że nadal zaleca się okrywanie młodych krzewów na zimę. Im łatwiej roślina zimuje, tym szybciej wiosną zacznie rosnąć i kwitnąć.

Ważny!  Bezśnieżne zimy z niskimi temperaturami opóźniają okres kwitnienia nawet dorosłej róży.

Dla ogrodników z północnych regionów najbardziej niezawodne są kanadyjskie róże. Dobrze sprawdzone rośliny można rozmnażać mając na miejscu 4-5 letni zdrowy krzew.

Ukorzeniona łodyga

W przypadku żywopłotu Prairie Joy najlepiej nadają się jednoroczne sadzonki. U dorosłej róży przed cięciem latem pożądane jest stosowanie „diety” materii organicznej. Jak pokazała praktyka, karmienie krzewu macierzystego złożonymi nawozami chemicznymi zmniejsza przeżywalność materiału sadzeniowego.

  • W przypadku sadzonek wyblakłe pędy lipcowe są odcinane. Ich długość wynosi nie mniej niż 20 – 23 cm.
  • Na powstałych sadzonkach pozostają dwa pięciolistne liście, duże liście można przeciąć na pół.
  • Doświadczeni ogrodnicy zalecają natychmiastowe sadzenie sadzonek w stałym miejscu, aby nie zakłócać rośliny przeszczepem w okresie wzrostu systemu korzeniowego.
  • Aby łodyga zakorzeniła się z maksymalnym komfortem, tworzone są dla niej warunki szklarniowe. Najlepiej użyć górnej części niebieskiej plastikowej butelki (5-6 l). Obecność pokrywy pozwoli na przewietrzenie i stwardnienie ukorzenionej rośliny.
  • W gorące słoneczne dni można położyć trochę siana na plastikowej „szklarni” w celu zacienienia.
  • Ważny!  Dbanie o przyszłe zabezpieczenie polega na podlewaniu i terminowym odchwaszczaniu. Kolidują z ogrzewaniem gleby i spowalniają wzrost korzeni. Róża Prairie Joy jesienią jest mniej wydajna. Te sadzonki, które zdążą się zakorzenić przed wrześniem, są dobrze tolerowane zimą.

    Ta metoda jest prosta i skuteczna. Umożliwia zdobycie niezależnych roślin do następnego sezonu. Zabieg przeprowadza się wiosną, przed przerwaniem pąków.

  • Roczna sesja jest ostrożnie zginana do ziemi, w razie potrzeby robią to w kilku etapach.
  • Aby zamocować go poziomo, przypina się go drewnianymi, plastikowymi lub metalowymi zszywkami i posypuje ziemią.
  • Wierzch (10-15 cm) jest przymocowany pionowo, przywiązując go do kołka.
  • Możesz przyspieszyć proces wzrostu korzeni, wykonując płytkie ukośne nacięcie na dole przypiętego pędu, na zakręcie.

    Zakorzenienie róży przez nakładanie warstw

    Róża kanadyjska Prairie Joy jest bardzo odporna na czarną plamę i mączniaka prawdziwego. Na roślinie rzadko pojawiają się również typowe szkodniki.

    W celu zapobiegania możliwym chorobom zaleca się przestrzeganie zasad techniki rolniczej:

  • terminowe przycinanie: zgrubienie krzewu przyczynia się do rozwoju infekcji grzybiczych;
  • regularne podlewanie: w okresach suszy roślina może zostać uszkodzona przez przędziorków;
  • systematyczne nawożenie: pomaga wzmocnić odporność rośliny.
  • Pędzel różany

    Rose Prairie Joy, dzięki swojej potulnej naturze i pracowitemu kwitnieniu przez cały sezon, jest mile widzianym mieszkańcem ogrodów i letnich domków. Delikatny aromat i opalizujące kwitnienie zachwycą nie tylko początkujących, ale także doświadczonych ogrodników.


    Amelia Dąbrowski

    Redaktor

    Rate author
    Najlepszy poradnik ogrodniczy