Uprawa róży pnącej John Cabot: opis kanadyjskiej odmiany parku

Zimotrwałe róże to od dawna marzenie kanadyjskich hodowców. Dzięki staraniom naukowców z tego kraju kanadyjskie róże pachniały w wielu północnych rejonach świata. zdobią ogrody regionu moskiewskiego, Uralu, Syberii, Dalekiego Wschodu. Rose John Cabot jest pierworodną spośród hybryd serii Explorer, z których wszystkie słyną z mrozoodporności, bezpretensjonalności i obfitego kwitnienia. Prosta opieka nad Kanadyjczykami jest w zasięgu ręki nawet niedoświadczonych ogrodników.

John Cabot to pierwsza z serii hybryd Explorer, która łączy odporne na mróz odmiany róż. Praca hodowców przez około sto lat była finansowana przez rząd Kanady.

W 1968 roku Felicia Sweida stworzyła hybrydę, krzyżując dekoracyjną różę Cordesia z jednym z dzikich gatunków kanadyjskiej róży. Ta odmiana została nazwana na cześć włoskiego nawigatora z XV wieku. John Cabot, który badał wybrzeża dalekiej Kanady. Wszystkie kolejne hybrydy Felicia Sweida zaczęły nazywać imiona kanadyjskich odkrywców. Tak narodziła się seria róż o nazwie Explorer.

Rose John Cabot

Wyjątkowe walory odmiany John Cabot – pierworodnego z serii Explorer – docenili ogrodnicy dopiero 30 lat po jej stworzeniu, kiedy została eksperymentalnie ustalona:

odmiana z powodzeniem toleruje mrozy do -30 ° С, nie wymaga schronienia na zimę;

Ważny! Frotte przebijające różowe kwiaty krzewu otwierają się całkowicie, odsłaniając srebrzyste plamki piegów na rdzeniu. Róże są zbierane w pęczki i obficie pokrywają imponujący krzew, którego gałęzie osiągają długość 2-2,5 m.

Na tle niezaprzeczalnych zalet rośliny jej wady nie są zauważalne dla wszystkich:

słaby aromat kwiatów, które również szybko blakną i blakną;

powolna wegetacja – w zimnym klimacie roślina pozostaje w tyle za drugą falą kwitnienia.

Nie przeszkadza to jednak, aby krzewy różane Johna Cabota były ozdobą każdego krajobrazu.

Róża kanadyjska pnąca John Cabot ma wszechstronne właściwości dekoracyjne:

świetnie wygląda jak tasiemiec – rozłożysty krzak stojący samotnie na zielonym trawniku z bujnym różowym kwiatem;

gałęzie róż: giętkie, długie z ostrymi cierniami – zdolne do tworzenia żywopłotu, maskujące brzydkie budynki, pięknie wijące się wokół łuków i kolumn;

krzew róży może służyć jako główny akcent ogrodu kwiatowego, ozdobić mixborder.

Pierworodne kanadyjskie różowe hybrydy pasują organicznie do każdego stylu parkowego: klasycznego francuskiego, romantycznego angielskiego, wiejskiego krajobrazu i skomplikowanego nowoczesnego.

Draperie ścian i budynków z kanadyjskim Rose Johnem Cabotem

John Cabot sadzi się głównie z sadzonkami, które są dwojakiego rodzaju: samoukorzenione i szczepione.

zakorzenione we własnym zakresie – są to krzewy wyhodowane z sadzonek pierwotnej odmiany; rosną powoli, obficie wybarwiają się dopiero w 3 roku, ale wyróżniają się wytrzymałością żelbetu, nie chorują, nigdy nie biegną, kwitną do 40 lat;

sadzonki szczepione mają charakterystyczny pień w okolicy szyjki korzeniowej, mocny system korzeniowy, szybko się zakorzeniają, obficie kwitną w pierwszym roku, ale po zamarznięciu części nadziemnej rośliny te tracą swoje walory dekoracyjne, dziko zmieniają się w zwykłą dziką różę.

Rada ! W południowych regionach kraju najlepiej stosować sadzonki róży szczepionej John Cabot – dzięki silnym korzeniom wytrzymają każdą suszę. W regionach północnych musisz wybrać odporne na zimę rośliny samozasilające się.

Optymalny czas sadzenia w regionach północnych to kwiecień-maj; jeśli sadzonka jest kupowana w pojemniku z „rodzimą” glebą, to dopuszczalne jest sadzenie jej w letnie dni. Sadzenie sadzonek Johna Cabota jesienią jest ryzykowne: wczesne przymrozki uniemożliwią roślinie zakorzenienie się i przygotowanie do zimy.

Róże kanadyjskie są odporne na suszę, ich korzenie nie lubią bliskiego występowania wód gruntowych, a ich pędy są nisko położone, gdzie stagnuje zimne powietrze. Bagnista gleba nizin sprzyja rozwojowi chorób. Do lądowania musisz wybrać podwyższone słoneczne miejsca z orientacją na południe, południowy zachód, południowy wschód. Warto zadbać o ochronę krzewów przed północnymi wiatrami, ale południowa ściana budynku nie jest najlepszym miejscem dla Kanadyjczyka. Kilka razy w czasie zimy odsłonięta róża wytrzyma odwilże i mrozy, a to w końcu może ją zniszczyć.

Ważny!  Nie sadzić Johna Cabota w cieniu drzew lub na obszarach wcześniej porośniętych krzewami róż!

Do sadzenia nadaje się umiarkowanie nawilżona gleba gliniasta z warstwą kulturową do głębokości 40-50 cm Poziom wód gruntowych nie powinien być wyższy niż 1 m Do sadzenia przygotowuje się żyzną glebę – mieszaninę składników:

Piasek służy do osuszania i stabilizacji krzewu. Do zasilania róż potrzebne są wszystkie inne elementy.

Lepiej jest posadzić razem krzak róży – w cztery ręce:

Musisz wykopać dołek o wymiarach 70 x 70 cm (głębokość i średnica).

Wypełnij go w dwóch trzecich przygotowaną żyzną glebą, podlej.

Jedna osoba trzyma sadzonkę tak, aby jej szyjka korzeniowa trafiła do otworu 3 cm pod powierzchnią (szerokość trzech palców).

Inny w tym czasie rozprowadza korzenie krzewu wzdłuż dziury, przykrywa go żyzną glebą, ubija ją.

Sadzonka jest obficie podlewana i mulczowana.

Po podlaniu i zagęszczeniu gleby szyjka korzeniowa powinna pozostać pod ziemią – stwarza to możliwość regeneracji roślin w przypadku zamarznięcia części naziemnej.

Kołnierz korzeniowy sadzonki powinien znajdować się 3-8 cm poniżej powierzchni otworu

Rose Cuthbert Grant z kolekcji Marshall

Dla hodowcy kwiatów, który jest przyzwyczajony do wyczarowywania kapryśnych róż, opieka nad Kanadyjczykami wydaje się dość prosta:

Podlewanie Johna Cabota jest konieczne w okresie wiosenno-letnim 1-2 razy w tygodniu. Nawilżanie przeprowadza się wieczorem, gdy upał ustąpi, pod korzenie wlewa się wodę, starając się nie moczyć liści i ponownie strzelać. Na każdy krzak wlewa się do 10 litrów wody. Na początku jesieni podlewanie zostaje zatrzymane, aby nie spowodować powstania niepotrzebnych pędów przed zimowaniem;

rozpoczynają karmienie róż kanadyjskich w drugim roku po posadzeniu. Wiosną krzewy są karmione: obornikiem – do 5 kg na każdy krzak; nawozy azotowe – do 30 g na roślinę; superfosfat (30g); sól potasowa (do 15g). Latem, co 2-3 tygodnie, róże należy „traktować” płynną materią organiczną – dodaje się 5 litrów naparu dziewanny lub obornika;

przycinanie jesienią. Przed zimowaniem wykonuje się lekkie przycinanie: kwiatostany odcina się, pozostawiając zewnętrzny pączek na szczycie pędu – gałąź wyrośnie z niego nie wewnątrz, ale na zewnątrz buszu, co uchroni ją przed zgrubieniem. Warto wyciąć wszystkie młode pędy, których kolce mocno przylegają do gałęzi – słaba kora nie uchroni ich przed przemarznięciem, a martwe pędy to niepotrzebny stres dla rośliny. I oczywiście warto usunąć wszystkie suche i chore gałęzie, jeśli takie istnieją.

Ważny niuans ! Podczas przycinania kwiatostanów jesienią lepiej zostawić kilka dojrzałych jagód na krzaku – gromadzą one polisacharydy, które pomogą roślinie przetrwać stres zimowy.

Wiosenne przycinanie łagodzi odmrożenia, słabe łodygi. Gałęzie rosnące do wewnątrz są odcięte, a łodygi nadają krzakowi rozczochrany wygląd. Pozostają tylko największe pędy z małymi górnymi pąkami. Obfite małe kwiaty ze słabych pąków osłabiają dekoracyjny efekt krzewu. Przycinanie wiosenne przeprowadza się w okresie pęcznienia pąków, łodygę należy przycinać pod kątem 45 °.

Zimowanie. Wszyscy przedstawiciele róż z serii Explorer nie potrzebują schronienia na zimę – spokojnie tolerują mrozy do 35-40 ° C, zimowe uszkodzenia łodyg. Wiosną Kanadyjczycy tych odmian szybko regenerują się i kwitną, jakby nic się nie stało. Odmiana John Cabot zakwitnie bujniej i obficie, jeśli wyrzucisz krzew na zimę, ugniesz pędy do ziemi i zapewnisz pełną pokrywę śnieżną.

Czarujące kwitnienie to jedna z mocnych stron odmiany John Cabot: jest w stanie uformować kilkadziesiąt róż w zaroślach, ponadto w różnych odcieniach, zależnych od wieku kwiatów. Przez pierwsze 2-3 lata krzew nie ma podwójnych pojedynczych kwiatów, co zdradza jego pokrewieństwo z psią różą. John Cabot jest u władzy przez 3-4 lata.

Kwitnący krzew John Cabot

Po raz pierwszy obfity kolor krzewu występuje w połowie czerwca-lipca, trwa 1,5-2 miesiące. W drugiej połowie lata roślina ma rzadkie pojedyncze róże, ale przyciąga błyszczącymi ciemnozielonymi liśćmi. Na początku września rozpoczyna się druga fala kwitnienia – aż do bardzo zimna. Wiele dojrzewających pąków nie ma czasu na otwarcie.

Będąc w aktywnej fazie kwitnienia, róża pnąca jest nieustannie „spragniona i głodna”. Woda do nawadniania wymaga 3-4 razy więcej niż w okresie odpoczynku. Do wody dobrze jest dodać nitroammofosk (2 łyżki na wiadro); napar z obornika (0,5 l / 10 l). Dzięki tej pielęgnacji krzew kwitnie 7-10 dni dłużej. Młode pędy rosną aktywniej, co nada kolor w następnym roku.

Uwaga! W ten sposób roślina stanie się ozdobą każdego ogrodu, ale pod warunkiem odpowiedniej pielęgnacji.W okresie spoczynku podlewanie należy ograniczyć do 1-2 razy w tygodniu, pąki starych kwiatostanów odcinać tak, aby roślina nabrała sił na jesienne „żniwa piękna”.

Kanadyjczycy mogą nie uzyskać koloru, jeśli zostaną nieprawidłowo przycięte. Pąki róży pnącej są wiązane na pędach wyhodowanych w ubiegłym roku. Jeśli pokroisz je nieprawidłowo wiosną lub jesienią, możesz pozostać bez kwiatów. Hodowcy róż stosują na wiosnę następującą technikę: zmuszają wszystkie zimowane łodygi do pełzania po ziemi. Tak więc u podstawy sadzonki powstają pędy zastępcze – podstawa przyszłorocznych zbiorów. Gdy tylko dorosną do 40-60 cm, łodygi kwiatowe są prostowane, przymocowane do wspornika, na którym kwitną. Innym powodem słabego kwitnienia Kanadyjczyków może być brak odżywiania, podlewania. I wreszcie, możesz po prostu pomylić odmiany: rodzaje róż krzaczastych tworzą jajniki na szczytach pędów – reszta ich pąków jest wegetatywna. Jeśli odetniesz te szczyty wiosną, nie będzie kwitnienia.

Możesz rozmnażać Johna Cabota, dzieląc krzew, nakładając warstwy, ale najlepszym sposobem rozmnażania odmiany są sadzonki. Ta metoda pozwala na uzyskanie sadzonek samoukorzenionych, które zachowują wszystkie deklarowane właściwości odmianowe: mrozoodporność, odporność na szkodniki i choroby, dekoracyjność. Kolejność szczepienia:

Najlepiej ścinać sadzonki w okresie kwitnienia letniego.

Na sadzonki wybierz najsilniejsze pędy pierwszego roku kwitnienia, nie krótsze niż 20 cm.

Uwolnij je od zieleni, pozostawiając kilka liści na górze.

Posadź w wykopie, pogłębiając się prawie na całej długości – do pierwszego liścia.

Przykryj sadzonki papierowymi torebkami (chroniącymi przed oparzeniami słonecznymi) i plastikowymi butelkami (chroniącymi przed kaprysami pogody).

Przy obfitym podlewaniu sadzonki nie tylko szybko zapuszczają korzenie, ale także jesienią wyrastają z papierowych i plastikowych schronień.

Rośliny zimują pod warstwą ziemi i śniegu, a jesienią przyszłego roku stają się kwitnącymi krzewami róż.

Uwaga! Metoda szczepienia daje jednocześnie wiele sadzonek, z których łatwo jest uformować żywopłot.

Rose Hedge John Cabot

John Cabot jest odporny na choroby, ale profilaktyka jest dla niego niezbędna. Dla wygody najczęstsze problemy krzewów róż i sposoby ich rozwiązywania są usystematyzowane w tabeli.

Choroby i szkodniki Oznaki uszkodzeń Środki zapobiegawcze Mączniak prawdziwy
Białawe naloty na liściach Opryskiwanie RdzaRdzawy nalot Zmniejszyć ilość azotu w glebie; drenażCzarna plamaBrązowe plamy na liściach, pędach Leczenie preparatami na bazie miedzi Rak bakteryjny Wzrosty na liściach, łodygach, korzeniach Przeszczepienie rośliny na suchy obszar

Uwaga! W ten sposób roślina stanie się ozdobą każdego ogrodu, ale z należytą starannością.

Ogólne środki zapobiegania chorobom: nie sadzić róż na obszarach podmokłych; zebrać i spalić wszystkie resztki roślin; nie nadużywaj nawozów azotowych i zraszania. Resztę dopełni zdrowa odporność róż kanadyjskich, które słyną z odporności na niekorzystne warunki wzrostu.