Wschodnie tuje lub płaskie rośliny flory i fauny: Pyramidalis, Aurea Nana i inne

Tuja jest szczególnie popularna w ogrodach i projektowaniu krajobrazu. A powodem tego jest nie tylko ich wiecznie zielony wygląd, ale także długa żywotność, a także bezpretensjonalna pielęgnacja. Jedną z odmian tej kultury jest wschodnia tuja. Jak wygląda i jakich warunków potrzebuje, opiszemy poniżej.

Thuja orientalis (po łacinie „Thuja Orientalis”) to wiecznie zielone drzewo należące do rodziny cyprysów. W warunkach naturalnych jest szeroko rozpowszechniony w lasach Korei, Chin i Japonii. Można go również znaleźć w lasach mieszanych i Ukrainy.

Jak wygląda drzewo

Uwaga! Jeśli w naturze tuja może rosnąć przez ponad 900 lat, to jako kultura ozdobna jej żywotność wynosi 150-200 lat.

Również ten gatunek nazywany jest tuja biota lub drzewem życia. Ta ostatnia nazwa pochodzi od leczniczych liści i nasion. Samo drzewo w trakcie wzrostu uwalnia fitoncydy, które oczyszczają środowisko z wirusów i drobnoustrojów.

Korona młodej tui ma jajowaty kształt, który z wiekiem staje się kanoniczny lub piramidalny. W ciągu roku drzewo osiąga zaledwie 15-17 cm wysokości i do 15 cm szerokości. Wysokość dorosłej tui sięga 15-17 mi średnicy 4-5 m. Główne gałęzie rosną pionowo do pnia, gałęzie są lekko uniesione, a małe gałęzie są mocno dociśnięte.

Wygląd

Igły zimozielone są mocno dociśnięte do gałęzi. Zimą boczne liście nabierają brązowawego odcienia, a wiosną znów stają się zielone. Igły żyją nie dłużej niż 3 lata, po czym odpadają wraz z gałęziami. Kwiaty są reprezentowane przez zakurzone pąki i nie mają wartości dekoracyjnej.

Istnieją trzy główne formy płaskiej rośliny: wysoka, karłowata i niewymiarowa. Pierwszy służy do tworzenia żywopłotów, alejek parkowych i grup ogrodowych. Druga forma jest szeroko rozpowszechniona w skalniakach i małych działkach ogrodowych. Podczas tworzenia żywych granic często można znaleźć odmiany słabo rosnące.

Powszechne stosowanie tui w projektowaniu krajobrazu wynika z wielu powodów:

  • większość odmian jest bezpretensjonalna. Mogą rosnąć na każdej glebie, łatwo tolerują suszę i nie wymagają regularnego karmienia;
  • zwarty system korzeniowy typu włóknistego zapewnia roślinie dobrą przeżywalność nawet po przeszczepieniu w wieku dorosłym;
  • duża liczba odmian pozwala wybrać najlepszą opcję uprawy.
  • Grupy odmian według tempa wzrostu, kształtu i koloru korony

    Tuja płastuga (aka wschodnia) jest szeroko stosowana do tworzenia żywych granic i żywopłotów. W sumie istnieje ponad 50 odmian, ale nie wszystkie z nich nadają się do cech klimatycznych . Najbardziej poszukiwane są tylko dwa rodzaje.

    Thuja Eastern Pyramidalis (Pyramidalis Aurea)

    Tuja wschodnia Aurea ma złote, gęste igły. Z jego pomocą możesz chronić miejsce przed silnymi wiatrami. Latem jest odporny na suszę, a zimą jest w stanie wytrzymać mrozy do -25 ° C.

    Tuya Aurea Nana, której opis i wymiary odpowiadają formie karła, osiąga wysokość poniżej 2 m. Gęste igły latem przybierają złocisty kolor, a zimą stają się turkusowe.

    Tuya Aurea Nana

    Uprawa tej rośliny jest możliwa na glebach lekko kwaśnych i obojętnych. Jako gleby można również użyć gotowego podłoża i gleby skalistej. Jest odporny na suszę, ale może również rosnąć, gdy wody gruntowe są blisko.

    Ponieważ biota należy do roślin południowych, zaleca się stworzenie optymalnych warunków do jej uprawy. Warto również poznać indywidualne cechy i cechy tej odmiany:

  • wiosną możliwe są oparzenia słoneczne;
  • możliwość uprawy na terenach otwartych.
  • Ważny! Tuja wschodnia może wytrzymać mrozy do -23 ° C.

    Jeśli roślina rośnie w ostrzejszym klimacie, zaleca się ogrzanie przed zimą. Jeśli tak się nie stanie, nastąpi odmrożenie gałęzi, a następnie śmierć całego drzewa. W przypadku uprawy w regionach południowych izolacja nie jest wymagana. W ciepłym klimacie tuja rośnie szybciej i staje się bardziej luksusowa.

    Płastugi nie są w stanie wytrzymać silnych mrozów Syberii. Już w temperaturach poniżej -25 ° C istnieje duże prawdopodobieństwo śmierci roślin. Niektórzy ogrodnicy wolą przykryć wiosnę świerkowymi gałęziami i dużą ilością śniegu na zimę. Jednak takie schronienie nie zawsze uchroni Cię przed surowymi zimami.

    Jedną z najskuteczniejszych opcji uprawy tui na Syberii jest sadzenie jej w pojemnikach. W tym celu wybiera się odmiany kompaktowe, które w ciepłym sezonie są wystawione na świeże powietrze, a wraz z nadejściem mrozu są przenoszone do ogrzewanego pomieszczenia.

    Wyładunek płastugi należy zaplanować na początek maja. Wiosenny zabieg pozwoli roślinie lepiej przystosować się do zimy. W regionach południowych sadzenie jest możliwe do drugiej połowy września. Jeśli chodzi o lokalizację, najlepszą opcją byłby obszar oświetlony, ale bez bezpośredniego światła słonecznego.

    Procedura sadzenia tui

  • Wykopuje się dołek na głębokość odpowiadającą rozmiarowi systemu korzeniowego rośliny. Średnio wartość ta waha się od 55 do 80 cm Przy bliskim występowaniu wód gruntowych układa się 20-30 cm warstwy drenażowej.
  • Sadzonka jest ostrożnie umieszczana w dołku bez pogłębiania szyjki korzeniowej. Powinien być równy z ziemią.
  • Otwór jest wypełniony mieszaniną 2 części ziemi darniowej (można wziąć ziemię liściastą) i po 1 części piasku i torfu.
  • Podczas sadzenia kilku tuje Pyramidalis, Aurea Nana i innych odmian należy zachować odległość od 1 do 4 m między nimi.
  • Platyclad, alias platycladus east, rozmnaża się na trzy sposoby.

  • Posiew. Są usuwane jesienią i przechowywane pod śniegiem lub w lodówce do wiosny. Ta procedura przyspiesza kiełkowanie nasion. Sadzenie odbywa się od kwietnia do maja we wcześniej wykonanych rowkach.
  • Sadzonki. Materiał do sadzenia to dwuletnie gałęzie, które są odcinane na początku lata. Sekcje są leczone lekami stymulującymi wzrost, a także zapobiegającymi rozwojowi chorób. Następnie sadzi się go w pojemniku na głębokość nie większą niż 3 cm.
  • Dzieląc krzew. Jeśli tuja rośnie z dwoma pniami, możesz ją ostrożnie oddzielić. Podział należy przeprowadzić w taki sposób, aby każdy z pni miał korzenie.
  • Wszystkie młode tuje, a także rośliny na pniu, zaleca się ostrożnie skulić, a obszar przy pniu powinien być pokryty torfem. Aby zapobiec uszkodzeniu gałęzi, należy je również związać przed zimą. Dowolny materiał nietkany służy jako osłona.

    Płaska roślina biota jest szeroko stosowana do ozdabiania prywatnych ogrodów i kompozycji krajobrazowych. Jej bezpretensjonalność i atrakcyjny wygląd sprawiły, że ten typ tui jest popularny wśród ogrodników.


    Amelia Dąbrowski

    Redaktor

    Rate author
    Najlepszy poradnik ogrodniczy