Ile liści powinno mieć róże: co zrobić, jeśli na pnącym drzewie jest 7 liści

Róże to jedne z najpiękniejszych kwiatów. Są uprawiane zarówno na prywatnych działkach, jak iw zwykłych mieszkaniach. Dla początkujących, którzy pierwszy raz zetknęli się z rodziną, ważne jest pytanie, ile liści powinna mieć róża i jak odróżnić ją od dzikiej.

Doświadczeni ogrodnicy są pewni, że prawidłowa odpowiedź na pytanie, ile liści ma róża, to 5 sztuk. Tylko owoce róży mogą mieć większą ilość. Opinia ta pojawiła się w czasie, gdy liczba odmian była raczej ograniczona.

Różowe liście

Obecnie na świecie istnieje co najmniej 30 tysięcy rodzajów róż, a co roku pojawia się wiele nowych odmian. Mogą mieć 3, 5, 7, 9, 11, 13 blaszek liściowych. Liczba nie oznacza, że ​​krzew należy do ogrodu lub dzikiej kultury.

Ważny! Niestandardowa liczba wskazuje na udomowienie podgatunku. Po uzyskaniu nowej odmiany hybryda jest w stanie wyprodukować zarówno 7, jak i 9 płytek.

Różnice między różą pnącą a odmianą prostą i w sprayu

W okresie wegetacji trudno pomylić róże krzewiaste, zwykłe, proste i pnące. Jego charakterystyczne cechy to:

korona się rozprzestrzenia, gałęzie wyróżniają się zwiększoną elastycznością, łatwo mieszczą się w schronieniu przed zimowaniem;

płytki liściowe są pomalowane na ciemnozielone odcienie;

Proste przeliczenie liści nic nie daje, kupując sadzonkę, należy zwrócić szczególną uwagę na miejsce, w którym łodygi i korzenie rosną razem. Prawie cały młody wzrost z krzaka i zwykłych przedstawicieli uzyskuje się przez szczepienie. Wyhodowana nerka jest sadzona:

na stadzie dzikiego krewnego – kopulacja.

Na styku – w okolicy szyjki korzeniowej tworzy się zgrubienie. Zgodnie z nim przeprowadza się definicję odmiany i przynależności do podgatunku kręconego lub zwykłego.

Warianty zdolne do ciągłego rozmnażania przez sadzonki i warstwy. Są klasyfikowane jako samoukorzenione – róże pnące nie mają dodatkowego wzrostu w strefie szyjki korzeni. Szczepienia takich odmian są tylko wtedy, gdy jest to konieczne, jeśli wymagają tego szczególne cechy pochodzenia hodowlanego.

Taka wiedza jest potrzebna początkującym florystom. W szkółce lub kompleksie rolniczym młody wzrost jest sprzedawany w pojemnikach z otwartym lub zamkniętym systemem korzeniowym, a na gałęzie nakładana jest warstwa wosku. Przy zakupie należy uważnie przyjrzeć się kołnierzowi korzeniowemu, jeśli roślina powinna się zwijać, nie będzie miała obcych narośli we wskazanym obszarze. Zaletą gatunków pnących jest brak wtórnego dzikiego wzrostu i niemożność stopniowej degeneracji.

Ważny! Wybierając sadzonkę, należy zwrócić szczególną uwagę na obszar poniżej zrazu. Jeśli zlokalizowany jest tam żywy pączek, kwiat szybko przekształci się w dziki, z którym trudno jest walczyć.

Odmiana krzewiasta i pnąca

Obie opcje są uważane za bliskich krewnych:

Dzika róża jest w stanie zakorzenić się w różnych warunkach i charakteryzuje się dużą wytrzymałością. Nie uderza go upał i silne mrozy, z natury ma potężne korzenie, nie potrzebuje przycinania ani karmienia. System korzeniowy samodzielnie dostarcza krzewom niezbędnych składników odżywczych, wydobywając je bezpośrednio z gleby.

Róża jest delikatna i kapryśna, kwitnie tylko przy odpowiedniej pielęgnacji. Dzięki liczbie liści łatwo odróżnić braci domowych od dzikich.

Główne znaki, które pomagają je rozpoznać, to:

Gałęzie różowych krzewów mają czerwonawy odcień, z czasem pędy zielenieją. Owoce róży mają początkowo zielonkawe pędy, które są wyrzucane z korzeni, aw róży pojawiają się powyżej punktu styku systemu korzeniowego z łodygą.

Ciernie odmiany uprawnej to rzadko rosnące, duże kolce. „Dziki” krzew ma drobne, ostre i cienkie kolce.

Krzewy róż zdobią jasne i błyszczące blaszki liści. W owocach róży są mniejsze, na końcu wyraźnie widoczne zaokrąglenia.

Ważny! Na ogonku psiej róży znajduje się 7 liści, ta sama liczba występuje u osób kulturowych.

Strzelaj różnice

Długotrwała selekcja pozwoliła poprawić cechy jakościowe róż. Proces ten trwa do dziś w szkółkach i instytutach, co pozwala na uzyskanie nowych odmian. Jednak wykonana praca nie mogła całkowicie zmienić puli genów i regularnie roślina ma niestandardową liczbę liści.

Ile liści ma róża pnąca? Polka i Flammentants mają po 7 liści. Podobną ilość występuje w gatunkach okrywowych. Należą do nich Lipstick i Kleinstrauchroz. To samo dotyczy Pielgrzyma Floribunda. Ich dekoracyjność nie wpływa na liczbę talerzy. Do podgatunków pięciolistnych należą Monica, Flamingo i Paradise.

Rose Polka

Co zrobić, jeśli róża przerodzi się w owoc dzikiej róży

Stopniowa dzikość rośliny odmianowej zniechęca każdego ogrodnika. Taka anomalia jest obserwowana w odmianach szczepionych, gdy słaba kultura łączy się z silną podstawą. W tej sytuacji system korzeniowy wyrzuca własne pędy i jeśli problem nie zostanie rozwiązany, zraz szybko umiera.

Ważny! Przyroda jest określana przez dokładne zbadanie buszu. Zaczyna rosnąć w niewielkiej odległości od niego lub znajduje się dokładnie pod krzakiem. W niektórych przypadkach pędy pojawiają się do 2 m od rośliny matecznej.

Wyłaniająca się gałąź o zielonym odcieniu wyróżnia się zwiększoną kolczastością i 7 liściastymi blaszkami na ogonku. Szybko się rozwija i rośnie, po kilku miesiącach gęstnieje i dorasta do 1,5 m.

Kupując sadzonkę można zapobiec nieprzyjemnemu zjawisku – należy je kupować w sprawdzonych miejscach. Podkładka nie powinna mieć żywych pąków wzrostu. Ryzyko zwyrodnienia można zmniejszyć, jeśli szyjka korzeniowa jest początkowo zakopana na bagnecie łopaty podczas sadzenia, a nie na 5 lub 7 cm.

Dziki wzrost przy róży

Kiedy pojawia się obcy wzrost, podejmuje się następujące środki:

W miejscu, w którym pojawia się pęd, musisz usunąć glebę, aby dostać się do systemu korzeniowego. Takie podejście pomoże określić obszar wzrostu dzikich zwierząt.

Odetnij dziki proces za pomocą sekatorów. Cięcie powinno być głębokie, zakrywające część korzenia.

Miejsce podcinania należy zdezynfekować roztworem jodu, glebę wyrównać i zagęścić w części blisko łodygi.

Po trzech dniach spryskaj całą roślinę, w tym płytki liściowe, mieszaniną woda-superfosfat (50 g na 1 litr podgrzanej cieczy, kompozycję dodatkowo rozcieńcza się w wiadrze z wodą). Manipulację należy powtarzać kilka razy w sezonie.

Ważny! Zabrania się wycinania dzikich pędów na poziomie gleby – doprowadzi to do wzrostu krzaczastości, komplikując walkę z niechcianymi pędami.

Profilaktyczne cięcie wykonuje się w trakcie formowania się róży. Pożądany efekt nie zawsze jest osiągany już od pierwszego zabiegu. Aby zachować walory odmianowe róży, należy ją przenieść do własnego systemu korzeniowego:

Natychmiast po rozmrożeniu ziemi wczesną wiosną wykop rowek w pobliżu buszu.

Włóż do niego zeszłoroczną łodygę i zabezpiecz ją na całej długości spinkami do włosów. Pozostaw czubek gałęzi pionowo.

Wlej na wierzch mieszankę torfu z humusem. Dbaj o cięcie przez całe lato, w którym to czasie się zakorzeni.

Cięcie z macierzystego krzewu przeprowadza się na następny sezon, w tym samym czasie pęd należy przenieść w nowe miejsce.

Ważny! Ta metoda hodowli jest odpowiednia dla odmian o zwiększonej odporności na mróz.

Proces odrodzenia charakteryzuje się przyspieszonym tempem przy braku przeszczepu składników odżywczych. Wyczerpana gleba i niewystarczająca przynęta powodują opóźnienie w rozwoju róży i aktywny wzrost systemu korzeniowego podstawy.

Wszystkie procedury muszą być proaktywne. Co miesiąc musisz sprawdzić obszar kołnierza korzeniowego i przerwać pojawiające się procesy. Zwykle rosną równolegle do powierzchni gleby w odległości ponad metra i dopiero potem wychodzą.

Usuwanie dzikich pędów

Dzikiego wzrostu nie można znaleźć w krzewach róż z własnymi korzeniami. Jeśli nie zostały początkowo zaszczepione na podstawie, nie grozi im dzikość. Ten typ krzewu nie jest w stanie wytrzymać niekorzystnych warunków atmosferycznych: nagłych zmian temperatury czy surowych zim. Wymagają schronienia zimowego:

odmiany pnące należy układać w okopach, po uprzednim usunięciu z krat;

krzewy z gałęzi jodłowych i ściółką.

Odmiany zakorzenione we własnym zakresie dobrze zakorzeniają się w regionach południowych, a rabaty kwiatowe na środkowych i północnych szerokościach geograficznych staną się biedniejsze bez szczepionych róż. Dlatego hodowcy kwiatów będą musieli regularnie radzić sobie z dzikim wzrostem.

Aby nie szukać odpowiedzi na pytanie, ile liści powinna mieć róża ogrodowa, wystarczy zapoznać się z cechami odmianowymi młodych. Odmiany szczepione mogą mieć 5, 7 i 9 blaszek liściowych umieszczonych na ogonku. Aby zapobiec ich szaleństwie, konieczne jest regularne usuwanie obcych pędów wyrastających z systemu korzeniowego podstawy.