Róże hodowcy Davida Austina są podobne do starych odmian, ale są bardziej odporne i prawie wszystkie kwitną ponownie. Ze względu na specyficzny kształt szklanki wyróżniają się i nie konkurują z herbatą hybrydową. Ale Pat Austin wyróżnia się nawet wśród róż angielskich – obalił twierdzenie, że ich twórca szczególnie lubi pastelowe kolory.
Rose Pat Austin (Pat Austin) – jaka odmiana, historia powstania
Rose Pat Austin nosi imię żony Davida Austina i stała się prawdziwą perełką jego kolekcji. Powstała ze skrzyżowania słynnych odmian Graham Thomas i Abraham Derby w 1995 roku. Nagrodzony znakiem jakości Brytyjskiego Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego (RHS), otrzymał nagrody na wielu wystawach.
Rose Pat Austin
Dla Davida Austina róża Pata Austina stała się nowym etapem – odszedł od delikatnych pastelowych odcieni znanych z kolekcji i stworzył spektakularny kwiat. Kolor płatków jest zmienny. Z zewnątrz są jasne, miedziano-żółte, z wiekiem blakną do koralowców. Grzbiet jest bladożółty, przechodzący w krem.
Pąki Pata Austina są podwójne i półpełne. Głębokie szkło w kształcie miski zawiera 50 płatków. Większość jest zagięta do wewnątrz, zewnętrzne są szeroko otwarte. Ze względu na budowę kwiatu zewnętrzna i wewnętrzna część płatków jest wyraźnie widoczna, wyraźnie różniąca się kolorem. Daje to ciekawy efekt wizualny i sprawia, że róża jest szczególnie atrakcyjna.
Kwiaty Pat Austin zbiera się w pędzelku, zwykle 1-3 sztuki, rzadziej – do 7 pąków. Wielkość i żywotność szkła uzależniona jest od warunków zewnętrznych. Jego wielkość może wynosić 8-10 lub 10-12 cm.Kwiat nie traci swojego dekoracyjnego efektu z dnia na tydzień.
Zmienność koloru kwiatów
Ważny! Często występują znaczne różnice w opisie odmiany Pat Austin. To cecha róży: jej wysokość, wielkość kieliszka, ilość kwiatów w zaroślach i okres ich dekoracyjności różnią się w zależności od regionu, pogody, techniki rolniczej.
Rose Pat Austin tworzy rozłożysty krzew o średnicy 120 cm na wysokości ok. 100 cm Pędy są słabe, nie radzą sobie dobrze z obciążeniem kwiatów, w czasie deszczu często pękają lub lądują bez podpory. Liście są ciemnozielone, duże.
Sam David Austin ustawia zapach róży jako przyjemny, herbaciany o średniej intensywności. Rosyjscy ogrodnicy-amatorzy często zauważają, że zapach może być silny i mdły. Oczywiście jest to kolejny wskaźnik niestabilności odmiany.
Pat Austin jest skarcony tak często, jak jest chwalony. Dzięki niesamowitemu pięknu szkła róża jest kapryśna i nieprzewidywalna.
Ważny! Habitus krzewu Pat Austin pozwala zaklasyfikować odmianę jako odmianę parkową. Różę można umieścić w półcieniu, dzięki czemu jest szczególnie atrakcyjna w ciemnych miejscach.
Odmiana dobrze prezentuje się sadzona jako żywopłot, tasiemca (roślina jednoogniskowa), na pierwszym planie dużych grup krajobrazowych.
W projektowaniu krajobrazu
Komentarz! Róża doskonale wpisuje się w wystrój romantycznego ogrodu.
Pat Austin jest umieszczany na rabatach i na redlinach w towarzystwie roślin, które różnią się radykalnie wielkością i kształtem pąków lub kolorem:
Projektanci krajobrazu zalecają sadzenie róży Pata Austina obok rzeźb, altan, ławek. Będą ozdabiać wszelkie MAF-y (małe formy architektoniczne), z wyjątkiem fontann – bliskość rozpryskującej się wody negatywnie wpłynie na kwiaty.
Uprawa kwiatu, jak sadzić go w otwartym terenie
W przypadku róż wybierz obszar płaski lub o nachyleniu nieprzekraczającym 10%. Większość z nich dobrze czuje się na świeżym powietrzu. Natomiast Pat Austin na południu należy sadzić pod osłoną dużych krzewów lub drzew o ażurowej koronie.
Róże są mało wymagające dla gleby, ale lepiej rosną na lekko kwaśnych, bogatych w organiczne gliny. Nie można ich sadzić na terenach podmokłych.
Odmiana przeznaczona do uprawy w szóstej strefie, w której mrozy mogą dochodzić do -23 ° C. Ale David Austin jest znanym reasekuratorem w zakresie odporności na mróz róż. Rosyjscy ogrodnicy sadzą kwiat w wieku 5 lat i przykrywają w taki sam sposób, jak inne odmiany. Strefa 4 będzie wymagać poważnej ochrony przed mrozem, ale nawet tam Pat Austin czuje się całkiem dobrze w okresie wegetacji.
Róże można sadzić wiosną lub jesienią. W chłodniejszych regionach najlepiej jest to robić na początku sezonu, kiedy ziemia się nagrzewa. Na południu preferowane jest sadzenie jesienią – nagły upał może zniszczyć krzew, który nie miał czasu się zakorzenić.
Komentarz! Róże w pojemnikach są sadzone w dowolnym momencie.
Krzew z otwartym systemem korzeniowym należy moczyć przez 6 godzin lub dłużej. Doły do sadzenia są przygotowywane co najmniej 2 tygodnie wcześniej. Ich rozmiar powinien być równy wielkości ziemnej śpiączki plus 10-15 cm Standardowa średnica otworu do sadzenia róż:
Czarnoziem i żyzna gleba luzem nie wymagają specjalnych ulepszeń. W innych przypadkach mieszankę do sadzenia przygotowuje się z próchnicy, piasku, torfu, ziemi darniowej i początkowych nawozów. Zbyt kwaśną glebę uszlachetnia się mączką wapienną lub dolomitową. Alkaliczność zostaje przywrócona do normy dzięki kwaśnemu (czerwonemu) torfowi.
Lądowanie
Ważny! Tam, gdzie woda gruntowa znajduje się blisko powierzchni, otwór do sadzenia jest głębszy o 10-15 cm, przykrywa się warstwę drenażu z keramzytu, żwiru lub łamanej czerwonej cegły.
W przeciwieństwie do innych róż Pat Austin jest dość wymagający w pielęgnacji. Podlewa się rzadko, ale obficie, jednorazowo wydając co najmniej 10-15 litrów wody pod krzak. Pożądane jest utrzymanie wysokiej wilgotności powietrza, ale instalacje zamgławiające i bliskość fontann będą miały negatywny wpływ na kwitnienie. Dobrze, jeśli w pobliżu znajduje się kwietnik z roślinami wymagającymi obfitego podlewania. Pomoże to utrzymać wymaganą wilgotność.
Rose James Galway (James Galway) – opis odmiany pnącza
Pat Austin jest karmiony co najmniej cztery razy w sezonie:
Ważny! Odmiana dobrze reaguje na dokarmianie dolistne. Lepiej jest stosować kompleks chelatujący do róż z dodatkiem epiny lub cyrkonii. Opryskiwanie przeprowadza się nie częściej niż raz na 14 dni.
Kwitnący krzew
Doświadczeni ogrodnicy radzą przycinać Pata Austina tylko wiosną, zanim pąki się otworzą:
W strefach mrozoodporności, w tym w V, Pat Austin jest okrywany na zimę, podobnie jak inne róże – wokół buszu oblewa się kopiec wysokości 20-25 cm, czwarta strefa wymaga poważniejszego zabezpieczenia świerkowymi gałęziami i białą włókniną.
Rose Benjamin Britten – opis odmiany angielskiej
Rose Pat Austin jest jedną z pierwszych, które kwitną. Przy odpowiedniej pielęgnacji i odpowiednim opatrunku na środkowym pasie pąki pokrywają krzew od połowy czerwca do mrozu.
Komentarz! Kolor odmiany najlepiej prezentuje się w umiarkowanej temperaturze.
Oprócz niezgodności z wymienionymi wymaganiami na kwitnienie negatywnie wpływają:
Uwaga! Pat Austin nie nadaje się do krojenia i tworzenia bukietów.
W pełni otwarte kwiaty
Jest mało prawdopodobne, aby ogrodnicy-amatorzy zdołali samodzielnie rozmnożyć różę Pata Austina. Sadzonki słabo się zakorzeniają, a nawet jeśli się zakorzenią, często umierają w ciągu pierwszych 1-2 lat.
Rozmnażanie nasion róż jest interesujące tylko dla hodowców. Cechy odmianowe nie są wraz z nim dziedziczone.
Pat Austin i inne angielskie róże są rozmnażane głównie przez szczepienia. Jednak ta metoda jest dostępna dla specjalistów i ogrodników z dużym doświadczeniem.
Choroby, szkodniki i sposoby ich zwalczania
Rose Pat Austin ma średnią odporność na typowe choroby kultury:
Szkodniki mają na nią wpływ w taki sam sposób, jak inne odmiany. Najpopularniejszy:
Fungicydy są stosowane w leczeniu chorób. Aby poradzić sobie ze szkodnikami, używają środków owadobójczych, przyciągają ptaki i pożyteczne owady na miejsce.
Ważny! Aby zminimalizować problemy, zaleca się regularne wykonywanie zabiegów profilaktycznych przeciwko szkodnikom i chorobom.
Na bagażniku
Rose Pat Austin jest bardzo piękna. Uwielbiają go właściciele i projektanci krajobrazu, ale różnorodność przysparza ogrodnikom wielu kłopotów. Uprawa róży opłaca się tylko wtedy, gdy można zapewnić kompetentną, stałą opiekę.
