Aby określić, które ogórki najlepiej sadzić na otwartym terenie, konieczne jest zbadanie cech odmian. Przede wszystkim muszą być odporne na niskie temperatury. Takie odmiany dają obfite i wysokiej jakości zbiory, nawet gdy temperatura powietrza spadnie do + 2C. To właśnie te odmiany są zalecane do uprawy na większości terytorium .
Cechy odmian na otwartym terenie
Ogórki nie wytrzymują mrozów, co oznacza, że nie ma ogórków „mrozoodpornych”, które są często reklamowane.
Ogórek polny
Ogórek ma znacznie mniejszą odporność na ciepło w porównaniu do innych melonów i tykw. Roślina nie jest przystosowana do ochrony przed wysokimi temperaturami, nie jest wyposażona w mocny system korzeniowy, który pozwoliłby jej lepiej znosić upały. Bardziej wartościowe są odmiany ogórka, które mają pewien poziom odporności na wysokie temperatury. W połączeniu z odpornością na ciepło zwykle występuje odporność na suszę, to znaczy zdolność odmiany ogórka do przetrwania przez długi czas bez wilgoci.
Odmiany polecane do uprawy w terenie otwartym muszą być bezpretensjonalne i charakteryzować się możliwością dostosowania do warunków wzrostu (w tym uprawa w terenie) oraz bezpretensjonalnością. Zazwyczaj te odmiany obejmują odmiany samopłodne. W warunkach częstych zimnych trzasków podczas kwitnienia ogórków i ogólnego spadku liczby pszczół takie odmiany są w stanie tworzyć pełnoprawne plony.
Uwaga! Zwykle odmiany samozapylone charakteryzują się odpornością na choroby i szkodniki, dobrym smakiem.
Tolerancja cienia jest również jedną z ważnych właściwości odmian ogórków. Wynika to z faktu, że tereny, na których rosną rośliny, są często otoczone wysokimi drzewami, płotami, płotami, co znacznie ogranicza przepływ światła słonecznego. Te odmiany, które są w stanie normalnie rosnąć i formują plon w takich warunkach polecane są do uprawy w otwartym polu.
Decydując, które ogórki sadzić w otwartym terenie, warto ocenić ich plon. Na otwartym terenie odpowiednie są tylko te odmiany, które są w stanie owocować w trudnych warunkach klimatycznych. Ponadto owoce muszą być wysokiej jakości, o przyjemnym smaku.
W zależności od stopnia wczesnej dojrzałości przy uprawie na otwartym terenie ogórki dzieli się na następujące kategorie:
Pożądane jest, aby uprawiane odmiany ogórków na otwartym terenie były wcześnie dojrzewające, to znaczy miały zdolność tworzenia plonu w pierwszym miesiącu owocowania.
Subtelności opieki nad ogórkami na otwartym polu
Ogórki preferują ciepły klimat, więc sadzi się je w glebie tylko wtedy, gdy wystarczająco dobrze się nagrzeje. Niemniej jednak kultura nie toleruje nadmiernie ciepłej gleby. Najintensywniej ogórek rośnie i rozwija się w temperaturze + 24-28C, dlatego zaleca się sadzenie roślin w otwartym terenie w połowie maja – na początku czerwca.
Uprawa ogórków
Kultura preferuje dobrze nawożoną glebę, dlatego obornik stosuje się pod poprzednią kulturą. Bezpośrednio przed sadzeniem ogórków wprowadza się obornik kurzy lub dziewanny. Pozwala to nie tylko nasycić roślinę niezbędnymi składnikami odżywczymi, ale także chronić przed wieloma chorobami.
Ważny! Ogórek ma słaby, powierzchowny system korzeniowy, w wyniku czego gleba pod spodem powinna mieć dobrą strukturę. Dzięki temu korzenie mają odpowiednią podaż tlenu i wilgoci w glebie.
Najlepszymi poprzednikami tej kultury są:
Nie zaleca się sadzenia ogórka na obszarze, na którym był wcześniej uprawiany:
Odmiany otwarte
Dzięki wysiłkom hodowlanym wyhodowano wiele odmian ogórków, które nadają się do uprawy w otwartym terenie. Wśród nich jest wiele odmian, które mają zdolność samozapylenia:
Odmiany wczesne dojrzewające na otwartym terenie obejmują:
Od odmian średniosezonowych do uprawy zaleca się:
Ocena najbardziej odpowiednich na otwartym terenie obejmuje takie późno dojrzewające odmiany ogórków, jak:
Uwaga: nasiona późno dojrzewających odmian ogórka zwykle tworzą normalne rośliny dopiero w 3 roku. Podczas ich uprawy należy wziąć pod uwagę specyfikę lokalnego klimatu, aby mieć czas na zbiory przed nadejściem chłodów.
Pod względem kompleksu najlepsze odmiany ogórków na otwarty teren to:
Główną zaletą tej odmiany jest jej wysoki i stabilny plon. Ponadto owoce Sparty dojrzewają stosunkowo wcześnie i dobrze smakują.
Siew
Odmiana najlepiej rośnie na średnio gliniastych glebach o dostatecznej przepuszczalności powietrza i nie lubi gleb solnych. Odmianę najczęściej wysiewa się z nasionami, ponieważ współczynnik kiełkowania w tym przypadku wynosi 93-96%. Dozwolone jest również sadzenie sadzonek.
Siew
Materiał siewny stosuje się dopiero po ustaleniu stałej dodatniej temperatury. Powietrze powinno ogrzać się do + 22-25 ° C, a gleba – do + 10-12 ° C. Zgodnie ze standardowym schematem nasiona Sparty osadza się w glebie na głębokość około 3 cm, jednak w celu zwiększenia tempa kiełkowania zaleca się umieszczanie nasion w glebie na różnych głębokościach. W tym przypadku dołki do sadzenia wykopuje się pod niewielkim spadkiem, głębokość wynosi od 2-3 do 6-8 cm.Ta metoda pozwala na normalizację dostępu wilgoci, co zapewnia bogate zbiory w każdych warunkach wzrostu.
Odległość między nasionami w rzędzie powinna wynosić 7-10 cm, a rozstaw rzędów 70 cm.
Opieka
Po pojawieniu się sadzonek nad powierzchnią gleby, gdy powstają pierwsze prawdziwe liście, konieczne jest poluzowanie gleby. Należy to zrobić ostrożnie, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego. Jeśli w otworze utworzyło się zbyt wiele pędów, dodatkowe pędy są usuwane, aby w otworze pozostały nie więcej niż cztery.
Następną techniką agrotechniczną jest aplikacja nawozów. Zalecane jest użycie:
odchody kurze rozcieńczone w wodzie w stosunku 1: 6; mocznik i siarczan potasu zmieszane w równych proporcjach;
Za drugim razem nawozy są stosowane dla Sparty dwa tygodnie po pierwszym karmieniu. Trzecie karmienie, zazwyczaj ostatnie, przeprowadza się przed rozpoczęciem wzrostu rzęs.
Podlewanie powinno być regularne, ponieważ na suchej glebie tworzy się gorzki smak. Intensywność nawadniania jest zwiększana w okresach gorącej i suchej i odpowiednio zmniejszana podczas deszczowej pogody. Wodę używaną do nawadniania należy podgrzać do + 20-25 ° C. Zabieg przeprowadza się wieczorem po zachodzie słońca. Po podlaniu glebę wokół rośliny należy ściółkować, aby zatrzymać wilgoć.
Dodatkowe informacje: kiedy Sparta wchodzi w fazę kwitnienia, można przerwać nawadnianie.
Zwalczanie chorób i szkodników
Najbardziej niebezpieczne choroby tej odmiany to:
Aby z nimi walczyć, użyj odpowiednich fungicydów. W celu zapobiegania chorobom należy przestrzegać następujących warunków:
regulacja trybu wilgotności i temperatury na terenie;
Sparta jest podatna na negatywne skutki następujących szkodników:
Oprócz obowiązkowego traktowania roślin środkami owadobójczymi zaleca się przestrzeganie reżimu nawadniania i przeprowadzenie wszystkich niezbędnych środków agrotechnicznych.
Szkodniki
Żniwa
Konieczne jest codzienne usuwanie dojrzałych owoców, uważając, aby nie uszkodzić roślin. Najlepiej używać nożyczek.
Owoce przejrzałe i zdeformowane należy również usunąć z miejsca uprawy. Nie zaleca się skręcania i łamania rzęs ogórkowych. Aby ułatwić sobie zbieranie rzęs, należy najpierw zamocować rzęsy na kratach.
Odmiana kwiecień
Odmiana należy do kategorii mieszańców partenokarpicznych: nie wymaga zapylania przez pszczoły, co pozwala na jej uprawę w warunkach gruntowych, nawet gdy liczba owadów zapylających jest mniejsza niż potrzeba. Nazwa odmiany wynika z możliwości jej uprawy przy użyciu sadzonek, które przygotowuje się w kwietniu.
Odmiana kwiecień
Przygotowanie gleby i siew
Konieczne jest przygotowanie gleby do sadzenia odmiany od jesieni poprzedniego roku. W tym okresie wprowadza się obornik drobiowy, na wpół zgniły obornik, nawozy fosforowe i potasowe, po czym zaoruje się glebę.
Kwiecień słabo rośnie na glebach zakwaszonych, w wyniku czego nadal jesienią zaleca się dodawanie popiołu, mąki dolomitowej lub wapna. Wiosną do gleby stosuje się nawozy azotowe. Zaleca się dodanie kompostu lub humusu bezpośrednio do dołków przed siewem.
Przygotowanie gleby
Nasiona zakopuje się w glebie na 2 cm, odległość między nasionami powinna wynosić 30 cm, a rozstaw rzędów pół metra. Takie odległości pozwolą mu normalnie rosnąć na otwartym terenie bez zacieniania sąsiednich roślin.
Opieka
Podobnie jak wszystkie odmiany ogórka, kwiecień pokaże dobre plony tylko na tle regularnego podlewania wodą podgrzaną do 25 ° C. Podlewanie odbywa się w chłodne dni, wieczorami. Po nawadnianiu konieczne jest ściółkowanie wilgotnej gleby.
Ziemię wokół rośliny należy poluzować tak często, jak to możliwe. Jeśli tak się nie stanie, na glebie utworzy się gęsta skorupa, która zablokuje dostęp powietrza i wody do korzeni ogórka, w wyniku czego kultura zacznie więdnąć, a liście i dojrzałe owoce rozpadną się. Poluzowanie przeprowadza się ostrożnie, starając się nie zaczepić systemu korzeniowego za pomocą narzędzia.
Pełnych kwietniowych zbiorów nie można uzyskać bez terminowego wprowadzenia składników odżywczych. Pierwsze karmienie przeprowadza się dwa tygodnie po posadzeniu. Zaleca się stosowanie złożonych nawozów zawierających azot, potas i fosfor.
Ważne: na początku azot jest potrzebny bardziej niż inne pierwiastki, ponieważ roślina w tym okresie musi utworzyć normalną masę wegetatywną.
Kwiecień również dobrze reaguje na wprowadzenie materii organicznej. Do karmienia należy wybrać częściowo zgniły obornik, kompost, odchody ptaków, rozcieńczone wodą.
Podczas stosowania nawozów należy przestrzegać dawkowania, zwłaszcza w przypadku nawozów azotowych. Przy nadmiarze tworzy się duża ilość masy wegetatywnej ze szkodą dla zbiorów, a owoce gromadzą znaczną zawartość azotanów i przybierają brzydki kształt.
Aby zwiększyć plony, konieczne jest odpowiednie uformowanie krzewu. Na środkowej łodydze szczypanie odbywa się na wysokości kratki, a na pędach bocznych pozostaje 5-6 węzłów. Im wyższa łodyga, tym dłuższa jest.
Zwalczanie chorób i szkodników
Pozytywną cechą odmiany Aprelsky jest wysoka odporność na wszystkie główne choroby ogórka. Jedyną dolegliwością, która może zaszkodzić tej hybrydzie, jest biała zgnilizna. Choroba grzybicza najpierw uszkadza część korzeni ogórka, a następnie rozprzestrzenia się na resztę.
W celu zapobiegania konieczne jest wprowadzenie niewielkiej ilości nadmanganianu potasu do dołków podczas siewu. Jeśli na ogórkach pojawiają się oznaki dolegliwości, na uszkodzone obszary nakłada się mieszaninę nadmanganianu potasu i kredy.
Zwalczanie szkodników
Kwiecień jest podatny na negatywne skutki głównych szkodników ogórka. Aby je zwalczać, przeprowadza się zwykły kompleks środków agrotechnicznych i stosuje się środki owadobójcze.
Żniwny
Owoce kwietniowe dojrzewają szybko i przyjaźnie, w ciągu miesiąca. Zbiory przerywa się rano, gdy ogórki są jeszcze jędrne. Trzeba je zdejmować ostrożnie, starając się nie łamać rzęs.
Jeśli przestrzegane są główne środki agrotechniczne, ogórki na otwartym polu tworzą obfite, smaczne i wysokiej jakości zbiory. Praca ogrodnika w okresie wegetacji zostanie odpowiednio wynagrodzona podczas owocowania.
