Chionodoxa to krótki wieloletni kwiat z rodziny Liliaceae. Kultura zyskała popularność dzięki temu, że wyróżnia się wczesnym obfitym kwitnieniem. Roślina pojawia się, gdy tylko śnieg topnieje i wspaniale kwitnie wiosną.
Chionodoxa to roślina należąca do rodzaju Scilla z rodziny szparagów. W sumie gatunek ma 6-8 przedstawicieli. Pierwsza wzmianka o kwiatku pojawiła się w 1877 roku. Nazwa rośliny pochodzi od żony przyrodnika ze Szwajcarii, Pierre’a Emonda Boissiera Lucille.
Wysokość krzewów wynosi od 10 do 20 cm, każdy kwiat ma 2 listki w kształcie lancy. Długość liścia do 12 cm, odcień ciemnozielony, nasycony.
Chionodox
Każda żarówka tworzy szypułkę, na końcu której zbiera się skupisko 3-5 pąków. Średnia średnica kwiatu wynosi 4 cm, kolor pąków zależy od odmiany. Podstawowe odcienie: niebieski, granatowy, biały, liliowy, liliowy i różowy.
Po kwitnieniu roślina wydaje owoce – skrzynki z nasionami. Kwiaty rozmnaża się w sposób bulwiasty.
Wieloletnia Likhnis – sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu
Eksperci liczą od 6 do 8 odmian roślin. Kwiaty Chionodox mają wspólne cechy gatunkowe, ale jednocześnie mają charakterystyczne właściwości, które pozwalają na wyodrębnienie ich w osobnej kategorii.
Chionodoxa Forbes (nazwa łacińska – Chionodoxa forbesii)
Drugie imię kwiatu to Chionodox Tmoluza. Kultura jest duża. Krzewy osiągają 25 cm, na roślinie tworzą się mocne łodygi kwiatowe, na każdym formuje się do 15 pąków. Kolorystyka: od białego do różowego.
Chionodoxa Pink Giant
Ważny! Odmiany Cretan, White, Mrs.Lok nie są uprawiane jako rośliny ozdobne. Służą do hodowli nowych mieszańców.
Chionodoxa Lucilia (nazwa łacińska – Chionodoxa luciliae)
W przeciwnym razie ta odmiana nazywa się gigantem Chionodoxa. Naturalnym siedliskiem kwiatu są góry Azji Mniejszej. Roślina osiąga 20 cm, kwiatostany tworzą nie więcej niż 10 pąków o małych kwiatach. Płatki kwiatów są niebieskie z białym środkiem. W okresie kwitnienia następuje stopniowe kwitnienie pąków.
Eksperci wyróżniają kilka głównych odmian:
Chionodoxa sardinian (Chionodoxa sardensis)
Ten typ rośliny został odkryty w Azji Mniejszej. Należy do wysokich (do 12 cm wysokości), tworzy 10 pąków, bogaty niebieski odcień. Kwiaty są nieduże, rzadko przekraczają 2 cm średnicy. Gatunek chionodox sardensis rozpowszechnił się po 1885 r. Obejmuje dużą liczbę mieszańców o kwiatach różowo-białych.
Chionodoxa Sardinian
Rośliny te uzyskano poprzez skrzyżowanie czystych gatunków. Mają cechy pośrednie. Popularne hybrydy Chionodox:
Charakterystyczną cechą mieszańców jest zwiększona odporność na choroby i lepsza zimotrwalosc.
Hortensja ogrodowa – sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu
Chionodox to bulwiaste rośliny. Rozmnażają się wegetatywnie. Do hodowli roślinę mateczną wykopuje się z ziemi w ostatnich dniach lipca. Żarówkę strząsa się z ziemi i dzieli na mniejsze. Przechowywane są do jesieni w chłodnym, ciemnym miejscu. Cebule wysiewa się we wrześniu lub na początku października.
Uwaga! Oddzielenie cebulek córki od matki odbywa się bezpośrednio przed sadzeniem w ogrodzie kwiatowym.
Inną metodą hodowli jest siew gleby z nasionami. Taka hodowla roślin jest rzadko stosowana, ponieważ kultura kwitnie tylko przez 3-4 lata. Innym powodem nieskuteczności tej metody jest to, że mięsista część nasion jest przysmakiem dla mrówek, więc owady szybko je zabierają. Często występuje samosiew, a następnie roślina rośnie dziko.
Rozmnażanie żarówki
Wieloletnia pelargonia ogrodowa – sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu
Podczas uprawy pierwiosnków Chionodox sadzenie i pielęgnacja na wolnym powietrzu odgrywa ważną rolę w bujnym kwitnieniu. Cebule sadzi się w pierwszych tygodniach września.
Chiondohoxes są odporne na niekorzystne zjawiska naturalne, łatwo zakorzeniają się podczas przeszczepów.
Lądowanie w otwartym terenie
Podstawowe procedury opieki nad Chionodox:
Ważny! Podczas podlewania woda kierowana jest do korzenia. Wnikanie wilgoci do blaszek liściowych i kwiatostanów niekorzystnie wpływa na wygląd kwiatów.
Chionodoksy to pierwiosnki. Ich łodygi kwiatowe powstają w środku wiosny. Bujne kwitnienie. Podczas sadzenia roślin w zacienionych miejscach łodygi kwiatowe utrzymują się dłużej. Chionodox Blue Giant kwitnie przez 20 dni. Długo kwitnie też chionodox Alba.
Średnio mija nie więcej niż 14 dni od momentu kwitnienia do momentu więdnięcia szypułki. Niektóre hybrydy kwitną etapami. Przykładem takiej rośliny jest Chionodoxa odmiana Luc Rosea. Dzięki tej funkcji ogrodnicy cieszą się kwitnieniem przez miesiąc.
Często choroby grzybicze występują w chionodox. Septoria i Fusarium powodują największe szkody. Często na kulturę wpływa szara zgnilizna. Oznaki uszkodzenia cebulek: żółta pigmentacja, zrzucanie blaszek liściowych, wysuszenie łodyg. W celu zapobiegania chorobom przeprowadza się wstępne sadzenie cebulek.
Ważny! Prawidłowe podlewanie roślin i pielęgnacja cebulek przed sadzeniem Fundazolem zapobiega rozwojowi grzybów.
Spośród szkodników dla kwiatu roztocza łąkowe i gryzonie są niebezpieczne. Do zwalczania larw stosuje się preparaty Fitoverm i Akarin. Pułapki są umieszczane w klombach przeciwko małym gryzoniom.
Roślina Chionodox służy do ozdabiania ogrodów i parków. Można go zobaczyć przed krzewami lub na alpejskich wzgórzach, często kwiat łączy się z innymi bulwiastymi roślinami. Chionodoxa Blue Gigant dobrze prezentuje się razem ze śnieżnobiałą Pushkinią. Chionodoxa Alba dobrze komponuje się z irysami. Lekkie hybrydy Chionodox Forbes są w harmonii ze Sparaxis i Ixia.
Chionodoxa służy jako dekoracja kompozycji krajobrazowych
Te niezwykłe i atrakcyjne kwiaty wiosną staną się ozdobą każdego ogrodu. Chionodoksy są bezpretensjonalne, łatwo dostosowują się do każdych warunków. Ze względu na mrozoodporność roślina nadaje się do uprawy w regionach środkowych i północnych. Z zastrzeżeniem zasad techniki rolniczej, chionodoksy przez długi czas zachwycają ogrodników bujnym kolorem.