Choroby ziemniaka: przyczyny i leczenie

Choroby grzybowe wpływają na wierzchołki i bulwy rośliny, aktywnie rozwijają się w warunkach ciepła i wysokiej wilgotności, rozprzestrzeniając swoje zarodniki wszędzie, nawet do inwentarza i materiału do sadzenia. Niebezpieczeństwo tych chorób polega również na tym, że powodują one, że kultura jest bardzo podatna na inne choroby.

Parch

Ta choroba grzybicza najczęściej atakuje bulwy, a także korzenie i łodygi znajdujące się pod ziemią. Z tego powodu przed wykopaniem uprawy trudno zauważyć jakiekolwiek oznaki infekcji, a profilaktyka odgrywa ważną rolę. Ziemniaki zakażone parchem tracą dużo na jakości bulw, a zatem w smaku są słabo zachowane. Istnieją cztery rodzaje parcha: pospolity, srebrzysty, pudrowy i czarny (ryzoktonia). O ostatnim typie strupa opowiemy osobno, ale na razie o trzech pierwszych.

• Parch pospolity najczęściej pojawia się na czerwonych ziemniakach z cienką skórką i twardymi wrzodziejącymi formami o nieregularnym kształcie geometrycznym. Parch rozwija się na glebach wapiennych, z wyraźnym brakiem wilgoci, w temperaturze 25-30 ^o C.
• Parch srebrzysty pojawia się na szkarłatnych ziemniakach z pomarszczoną skórką i srebrzystymi inkluzjami. Korzystne czynniki to temperatura powietrza około 20 ^do C, wilgotność, gliniasta gleba. Istotną różnicą między tą grzybiczą chorobą ziemniaków nie są procesy gnilne podczas przechowywania, ale silna utrata wilgoci i masy bulw .
• Parch prószysty atakuje bulwy, korzenie i łodygi w ziemi. Zarodniki tego grzyba szybko się rozprzestrzeniają i psują cały plon. Zainfekowane ziemniaki tracą wilgoć, wagę i szybko gniją, gdy są przechowywane w warunkach wysokiej wilgotności.

Choroba rozwija się na terenach z nadmiarem wody, w temperaturze około 20 ^o C.

Objawy – na skórce widoczne są szaro-białe narośle, różne plamy i owrzodzenia, w których widoczne są zarodniki.

Rhizoctonia (parch czarny)

Chłodna i wilgotna wiosna sprzyja rozwojowi tej choroby grzybiczej. Ciężkie i częste opady deszczu, w temperaturze poniżej 18 ^o C, wpływ na rozwój choroby. Utrata plonu ziemniaków z rizoktonii wynosi do 40%.

Objawy to wszelkiego rodzaju czarne plamy na skórze bulw, przypominające nieoczyszczoną ziemię. Chore rośliny są ospałe i niskie, mają zwinięte liście. Na sadzonkach pojawia się zgnilizna, aw niektórych przypadkach sadzonki giną, a zatem krzew ginie.

Poziom szkód powodowanych przez rizoktonie zależy od następujących czynników: ilość patogenu grzybiczego w glebie, jakość materiału nasadzeniowego, gęstość sadzenia, rodzaj gleby, poziom zakwaszenia gleby.

Zaraza późna (brązowa zgnilizna)

Phytophthora jest uważana za najważniejszą przyczynę utraty plonów, z alarmującą liczbą do 75%. Stan gleby, parametry temperaturowe i obszar geograficzny nie mają prawie żadnego wpływu na rozwój tej choroby grzybiczej. W większym stopniu przejawia się na bulwach, ale także łapie wierzchołki. Uporczywy patogen grzybowy, dostający się do gleby, infekuje bulwy. Infekcja może wystąpić nawet podczas zbioru, ponieważ infekcja następuje poprzez dowolny, nawet najmniejszy, mechaniczny wpływ na bulwy.

Po zarażeniu zarazą w okresie wegetacji na łodygach i liściach sadzonek pojawiają się plamy. Główne oznaki można zauważyć przed zbiorami i podjąć wszelkie niezbędne środki w celu zwalczania brązowej zgnilizny.

Objawy :

• Brązowe, z czasem ciemniejące plamy na liściach rośliny.
• Białawy nalot na wewnętrznej stronie liści.
• Bulwy są stopniowo pokryte szarymi plamami.
• W stanie aktywnego rozwoju choroby ziemniaka na bulwach widoczne są plamy twardnienia, na ciętych – martwe obszary ciemnego koloru z rdzawym odcieniem, rozprzestrzeniające się w całej objętości bulwy.

Alternaria (sucha plama)

Choroba ta atakuje zarówno górną część rośliny, jak i bulwy ziemniaka. Głównymi objawami są: brązowe plamy, ciemniejące z czasem i bulwy z dużymi ciemnymi, zagłębionymi, pomarszczonymi plamami. Strata wydajności może wynosić do 25%. Choroba jest najbardziej podatna na odmiany w połowie sezonu.

Mączniak

Chorobie tej sprzyja wysoka wilgotność i temperatura, dlatego mączniak prawdziwy jest szczególnie rozpowszechniony na południowych szerokościach geograficznych.

Górne części rośliny, łodygi i liście są bardziej dotknięte chorobą, przez co bulwy nie uzyskują prawidłowego rozwoju.

Główne objawy: Okrągłe plamki o niewielkich rozmiarach, brązowe z białawym nalotem, wyraźnie widoczne z tyłu liści.

Walka z tą chorobą wyraża się w radykalnym zniszczeniu liści.

Do leczenia krzewy spryskuje się roztworem sody kalcynowanej. Po wykryciu pierwszych objawów można traktować sadzonki ziemniaków preparatami siarki.

Fusarium więdnięcie (sucha zgnilizna)

Ta choroba grzybicza jest powszechna w całym naszym kraju. Straty plonów obliczane są liczbowo do 40%. Grzyb żyje w górnych warstwach gleby, atakuje wierzchołki i nie pozwala bulwom rozwinąć się do stanu produktywnego. Choroba rozwija się bardzo szybko, w ciągu trzech do czterech dni roślina umiera. Dlatego ważne jest, aby podjąć działania w przypadku wykrycia najmniejszych objawów!

Objawy :

• W okresie kwitnienia pojawiają się pierwsze oznaki – górne liście żółkną i blakną. W czasie upałów wydaje się, że roślina nie ma wystarczającej ilości wilgoci. Jeśli pogoda jest chłodna, liście nie blakną, ale zwijają się.
• W dolnych częściach łodygi występuje różowo-pomarańczowy nalot. Zaatakowana część łodygi szybko gnije.
• Choroba rozwija się bardzo szybko, roślina umiera.

Jeśli choroba dotyka bulw, wówczas ta choroba bulwy ziemniaka nazywa się zgnilizną fusarium lub suchą zgnilizną. Jeśli do materiału sadzeniowego dostanie się co najmniej kilka porażonych okazów ziemniaka, może to spowodować utratę plonu nawet o 15%.

Pierwsze oznaki uszkodzenia warzywa przez suchą zgniliznę podczas układania do przechowywania pojawiają się po kilku miesiącach. Na bulwach występują charakterystyczne wgniecenia z pomarszczoną skórką i wielokolorowymi plamami (od różowych do pomarańczowych) z zarodnikami czynnika wywołującego zakażenie grzybicze. Ziemniaki zarażają się od siebie nawzajem, miazga bulw zostaje całkowicie zastąpiona grzybnią grzybową i całkowicie wysychają.

Verticillium

Ta choroba jest również nazywana więdnięciem ziemniaka wertykulowego. Przejawia się w okresie kwitnienia rośliny, więdnięciu liści. W początkowej fazie choroby liście żółkną od krawędzi, następnie pokrywają się brązowymi plamami z żółtą obwódką, pojawia się szarawy nalot. Zainfekowane rośliny są skarłowaciałe, więdną i giną. Straty w uprawach mogą dochodzić do 50%.

Choroby bakteryjne ziemniaka: ich opis i zwalczanie

Wiele chorób ziemniaka, od gnicia materiału sadzeniowego do nieurodzaju, jest spowodowanych infekcjami bakteryjnymi.

„Szuler”

Ta infekcja bakteryjna atakuje uprawę ziemniaka w pobliżu sadzenia kapusty. Straty plonów sięgają 70%.

Główne objawy: we wczesnym rozwoju, żółknięcie i fałdowanie dolnych liści, następnie gnicie dolnej części łodygi, która łatwo pęka, bulwy najpierw miękną, a następnie całkowicie gniją.

Zgnilizna pierścienia

Ta choroba jest niebezpieczną infekcją bakteryjną, która atakuje ziemniaki. Cierpi cała roślina, aw górnej części i bulwy. Straty plonów do 45%.

Główne objawy: Często bulwy są zdrowe na wierzchu, zgniłe pierścienie na przekroju. Łodygi roślin żółkną, wyciska się z nich żółtawy płyn.

Rak bakteryjny

Bardzo niebezpieczna choroba bulw ziemniaka, objawiająca się guzkami w okolicy oczu, które w miarę postępu choroby zamieniają się w duże brzydkie ciemne narośla.

Więdnięcie bakterii (brązowa śluzowata bakterioza)

Ta infekcja, zwana także więdnięciem, została niedawno opisana w naszym kraju. Ale jego obszar zasięgu jest wystarczająco szeroki. Ciepła pogoda i wysoka wilgotność to czynniki sprzyjające. Utrata plonu do 50%.

Główne objawy : nagłe więdnięcie nasadzeń w ciągu kilku dni, począwszy od żółknięcia liści, a skończywszy na śmierci z powodu próchnicy. Bulwy na przekroju mają miękkie, gnijące pierścienie, z których wyciskany jest płyn.

Choroby wirusowe ziemniaka: opis i zwalczanie ich

Choroby wywoływane przez wirusy są bardzo powszechne i niebezpieczne, ponieważ prawie nigdy nie ujawniają się na początkowych etapach. Warto zapoznać się z najsłynniejszymi z nich, aby zmaksymalizować bezpieczeństwo przyszłych zbiorów z tych chorób.

Toczenie liści

Choroba atakuje zarówno wierzchołki rośliny, jak i bulwy. Sprzyjającymi czynnikami rozwoju infekcji wirusowej są wysokie temperatury i niewystarczająca wilgotność gleby. Choroba jest przenoszona przez mszyce. Utrata plonu do 50%.

Główne objawy to zwijanie się liści w rurkę. Stają się tak kruche, że pękają przy dotknięciu Bulwy w przekroju mają siatkowate objawy martwicy w postaci pęknięć i kiełkują przez długi czas.

Wirus mozaiki

Wirus mozaiki odnosi się do całej grupy chorób ziemniaka, które atakują zarówno górne części rośliny, jak i bulwy. Choroby różnią się stopniem uszkodzenia, a jeśli choroba zostanie wywołana, plony obumierają. Infekcja jest przenoszona przez mszyce, możliwa jest również infekcja już chorymi okazami roślin.

Objawy grupy chorób mozaikowatych (pomarszczone, prążkowane, zwykłe, marmurkowe): Choroba zaczyna się objawiać na dolnych liściach z wszelkiego rodzaju plamami. Plamy zamieniają się w obszary martwicy. Gnije stopniowo unosi się w górę łodygi, dolne liście opadają, krzew przybiera wygląd „palmy”.

Martwica bulw

Chorobę wywołuje wirus grzechotki tytoniu. Jest to wyraźna choroba bulw ziemniaka powodująca jej martwicę. Wirus rozprzestrzenia się przez zakażone bulwy i przez zakażoną glebę. Straty plonów do 40%.

Główne objawy: Choroba zaczyna się objawiać na górnych liściach z różnego rodzaju plamami. Plamy zamieniają się w obszary martwicy. Gnijące stopniowo opada w dół łodygi, górne liście są zdeformowane. Na tym samym krzaku mogą znajdować się zarówno zainfekowane pędy, jak i zdrowe. Na bulwach: na skórce – obszary martwicy podobne do korka, na nacięciu – obszary obumarcia w postaci kół i pierścieni. Nawet jesienią ziemniaki nie nadają się do sprzedaży. 

Tuber Gothic (bulwa wrzecionowata)

Deformacje, które nabierają bulwy zakażone wirusem, wpływają na prezentację ziemniaka i spadek plonu.

Główne objawy : pierwsze oznaki – na krawędziach liści pojawia się jasny niebieski lub fioletowy kolor. Liście stają się małe i wąskie. Bulwy nabierają specyficznego kształtu wrzecionowatego. 

Choroby ziemniaków podczas przechowywania

Środki wydane na sadzenie, uprawę, zbiór ziemniaków, wysiłek i zasoby zostaną zmarnowane, jeśli twoje plony, umieszczone w stałym miejscu przechowywania, wyprzedzą choroby. Powyżej szczegółowo opisaliśmy zarazę późną, zgniliznę fusarium, parch czarny i infekcje bakteryjne, które powodują silne procesy gnicia i wysychania bulw w okresie przechowywania.

Jakie mogą być inne bolesne objawy i jakie są ich objawy:

• Ciemniejący ziemniak – występuje pod wpływem bardzo niskich temperatur poniżej 0 ^o C lub wyższych (powyżej 15-17 ^ok. C w ciągu trzech miesięcy) lub braku tlenu podczas przechowywania. Na powierzchni i wewnątrz ziemniaka mogą rozwinąć się procesy gnilne.
• Szara plama – występuje, gdy podczas zbioru i przechowywania występuje dużo wstrząsów lub gdy zbiory są zbyt wczesne, a także gdy występuje nadmiar azotu i brak potasu w glebie podczas wzrostu roślin. Mocne odzwierciedlenie w jakości – plamy ciemnieją podczas gotowania ziemniaków.
• Uduszenie bulw – występuje, gdy w magazynie brakuje powietrza. Skórka bulwy pokryta jest lekkimi guzkami, które następnie przekształcają się w mokrą zgniliznę. Jednym z charakterystycznych objawów uduszenia bulw jest zapach przechowywanego alkoholu.
• Mrożenie ziemniaków – następuje w temperaturach poniżej zera, nawet najniższych, ziemniaki różowieją, ciemnieją podczas rozmrażania i znacznie tracą na jakości.
• Pojawienie się pustek na kawałkach bulwy – mówi o nadmiarze azotu i braku wilgoci podczas wzrostu ziemniaków. Po zakażeniu bakteriami puste przestrzenie szybko wypełniają się zgnilizną.
• Zazielenienie bulw – występuje pod wpływem światła. Zakres procesu zależy od ilości światła uderzającego w ziemniaki. Zielone ziemniaki stają się toksyczne i nie są jadalne, ale można je sadzić.

Walcz z chorobami ziemniaka

Pierwsze oznaki chorób wywoływanych przez grzyby chorobotwórcze są trudne do zauważenia na etapie wzrostu.

Pierwsze oznaki chorób wywołanych infekcjami bakteryjnymi można zauważyć przy regularnej kontroli nasadzeń. Warto zwrócić uwagę na żółknięcie i wysuszenie liści, a także rozpoczęcie procesów gnilnych w łodygach.

Wirusowe choroby ziemniaka pojawiają się bardzo szybko, a pierwsze oznaki są prawie niemożliwe do zauważenia.

Dlatego środki zapobiegawcze odgrywają ogromną rolę w walce z chorobami ziemniaka:

Przygotowanie do lądowania

Przed lądowaniem:

• Wybór zdrowych bulw do sadzenia.
• Wybierz odmianę odporną na choroby grzybowe, wirusowe i bakteryjne i przechowuj ją oddzielnie od pożywienia.
• Zmieniaj odmiany całkowicie co pięć lat.
• Kiełkuj materiał nasadzeniowy przed sadzeniem i wyrzuć okazy za pomocą procesów włókienkowych.
• Dwa tygodnie ekspozycji materiału nasadzeniowego na zazielenienie w świetle.
• Przed sadzeniem należy traktować materiał nasadzeniowy lekami przeciwwirusowymi, fungicydami i insektycydami, a także produktami biologicznymi przeciwko martwicy ziemniaków zgodnie z załączonymi instrukcjami.
• Leczenie ziemniaków przed sadzeniem fungicydami, zanim pojawią się pierwsze oznaki, ponieważ po wystąpieniu objawów zabieg jest bezużyteczny.
• Wytraw materiał nasadzeniowy środkami przeciwbakteryjnymi, roztworami siarczanu miedzi i mieszanki Bordeaux.

Sadzenie ziemniaków

Podczas lądowania:

• Zmieniaj miejsca sadzenia co trzy lata, wybierając jako poprzedników rośliny strączkowe lub zboża.
• Sadzenie po uprawach kapusty i buraków, dyni i pomidorów nie jest zalecane.
• Jeśli twój obszar jest zasadowy, zakwasz go siarczanem amonu (dwie łyżki stołowe na dziesięć litrów wody), dobrze przygotuj glebę, podlewając ją przed sadzeniem.
• Przestrzegaj wystarczającej częstotliwości sadzenia, aby zapewnić krzewom swobodę.
• Posadź całe ziemniaki, jeśli gleba jest zbyt mokra.
• W przypadku sadzenia sadzeniaków ciętych zalecamy zanurzenie każdego klina w popiele , który jest środkiem antybakteryjnym. Popiół to naturalny środek dezynfekujący.

Podczas wzrostu ziemniaków

W okresie wegetacyjnym:

• Sprawdzaj krzewy regularnie w okresie wegetacji roślin.
• Wykopuj i niszcz krzaki wykazujące oznaki choroby.
• Stosuj zbilansowane nawozy w okresie wegetacji, unikając nadmiaru związków azotowych, ponieważ osłabiają one odporność sadzonek.
• Nie zalecamy stosowania świeżego obornika jako nawozu górnego.
• Unikaj nadmiernej wilgoci.
• Poluzuj glebę, hulając sadzonki w celu ich natlenienia.
• Dokładnie usuwaj chwasty, zwłaszcza psiankowate.
• Usuń mszyce z roślin, potraktuj pędy ziemniaka środkami owadobójczymi, aby zwalczyć mszyce.
• Potraktuj ziemniaki fungicydami, insektycydami i środkami przeciwwirusowymi dwa razy w sezonie, okresowo opryskując sadzonki.
• Zaleca się przetwarzanie nasadzeń ziemniaków 2% roztworem mieszanki Bordeaux.
• Skoś wszystkie wierzchołki na dwa tygodnie przed zbiorami.

Żniwa

W okresie żniw:

• Przestrzegaj dat zbiorów w okresie żniw.
• Nie zbieraj w deszczową pogodę i staraj się, jak to tylko możliwe, nie uszkodzić wykopanych bulw.
• Odstrzał na etapie żniw.
• Po zbiorach osusz wykopany plon.
• Po zbiorach rozluźnij glebę, zbierz wszystkie resztki roślin i zniszcz.
• Nie zostawiaj zdrowych bulw spod chorego krzewu na nasiona.
• Przed umieszczeniem ziemniaków do długotrwałego przechowywania należy wyrzucić chore okazy.

Podczas przechowywania plonu ziemniaków

Podczas przechowywania:

• Sprawdź bulwy (jeśli to możliwe) za pomocą lampy ultrafioletowej. Chore bulwy będą niebieskie w świetle lampy.
• Przygotuj miejsce do przechowywania przed zasadzeniem nowej uprawy, dezynfekując po ostatniej uprawie. Traktuj wapnem lub siarczanem miedzi (po prostu spryskaj butelką z rozpylaczem).
• Przechowuj ziemniaki w suchym miejscu, w dość chłodnej temperaturze.
• Przestrzegaj zasad przechowywania.