Scylla to kwiat, który cieszy się swoim pięknem wraz z nadejściem pierwszego wiosennego ciepła, gdy tylko śnieg topnieje z ziemi. Nie może pochwalić się dużymi rozmiarami, ale jego jasny kolor od razu przykuwa uwagę. Roślina świetnie czuje się zarówno w lesie (siedlisko naturalne), jak i na rabatach letnich mieszkańców. Jest bardzo popularny ze względu na swoją bezpretensjonalność i niewymagającą opiekę.
W zależności od cech kwiat scilla (Scilla luciliae) jest podzielony na kilka typów, z których każdy ma swoje własne cechy nie tylko w danych zewnętrznych, ale także w niuansach technologii rolniczej. Ważne jest, aby wybrać odpowiednią odmianę i odpowiednio ją pielęgnować, aby w pierwszych promieniach wiosennego słońca podziwiać kwitnienie pierwiosnków w Twojej klombie.
Scylla Siberica swoją nazwę zawdzięcza błędowi naukowców. Roślinę wyhodowano z nasion i sądzono, że pierwotnie wyrosła na Syberii. Później okazało się, że klimat tego regionu nie sprzyja uprawie tego kwiatu, a nasiona zebrano pod Wołgogradem.
syberyjski
Syberyjska Scylla kwitnie głównie na niebiesko.
W Scilla Siberica zarówno liście, jak i kwiatostany są widoczne z gleby w tym samym czasie. Kwitnie na biało lub niebiesko. Wraz z nadejściem wiosennego ciepła glebę pokrywa piękny dywan gęstych lasów. Tylko przebiśnieg może z nimi konkurować we wczesnym kwitnieniu. Kwitnienie trwa około 3 tygodni.
Uwaga! Cechą charakterystyczną syberyjskiej Scylla siberica jest wrażliwość na światło słoneczne. Jego pąki kwitną ściśle o godzinie 10 i zamykają się o godzinie 17. Jeśli pogoda jest pochmurna i deszczowa, kwiatostany mogą w ogóle się nie otwierać.
Na szczególną uwagę zasługuje odmiana Scylla syberyjska Alba. Jego śnieżnobiałe kwiaty są piękne zarówno w pojedynczych nasadzeniach, jak iw przeciwieństwie do odmiany Spring Beauty.
Roślina bulwiasta, popularnie nazywana również dzikim hiacyntem. Ten kwiat można również znaleźć w klasyfikacji jako hiszpańska cebulica. Ma lancetowate lub liniowe liście i stożkowaty kwiatostan. Wysokość cebulki wynosi około 25 cm, kolor kwiatów jest jasnoniebieski. Okres kwitnienia przypada na koniec maja lub początek czerwca. Propagowane zarówno przez nasiona, jak i bulwiaste dzieci. Idealny do ozdabiania kalenic, zjeżdżalni alpejskich i zwykłych rabat kwiatowych.
Litardiera
Litardiera świetnie prezentuje się zarówno na klasycznych rabatach, jak i na zjeżdżalniach alpejskich.
Największy znany gatunek lasu. Kwiat otrzymał swoją nazwę na cześć badacza tych roślin na Kaukazie. Okres kwitnienia przypada na marzec – kwiecień i trwa do 20 dni. W chwostach znajduje się 1-4 kwiatów, przeważnie białych, w rzadkich przypadkach występują odmiany niebieskiego lub bladoliliowego.
Miszczenko
Miszczenko to jedna z odmian o największym ubarwieniu.
Ta cebulica to wyjątkowy kwiat, którego opis mówi, że roślina osiąga maksymalną wysokość 30 cm.Pędy kwiatowe powstają samodzielnie. Kolor kwiatów może być biały, różowy lub niebieskawy. Na zewnątrz przypominają dzwony, zebrane w małe pęczki po kilka sztuk. Okres kwitnienia przypada na maj i trwa około 15 dni.
Kształt dzwonu
Scilla dzwonkowata wymaga obowiązkowego schronienia lub kopania na zimę.
Uwaga! Na okres zimowy tę cebulę należy wykopać lub osłonić dla niej.
W warunkach naturalnych Scylla z gatunku Rosea rośnie na górskich łąkach Kaukazu. Nazwa strumienia pochodzi od słynnego dyplomaty, który był towarzyszem podróżnika Kocha. Żarówka wypuszcza jedną strzałę z pojedynczym kwiatkiem, którego średnica sięga 5 cm, w kolorze białawym lub jasnoniebieskim. Kwitnienie następuje na początku maja i trwa około 2 tygodni. W ogrodach i na rabatach kwiatowych ten typ cebuli występuje rzadko.
Rosen
Rosen rośnie głównie na wolności.
Wysokość rośliny Scilla peruviana nie przekracza 30 cm, tworzy się kilka pędów kwiatowych, na których tworzą się małe kwiaty o ciemnoniebieskim kolorze. Nie przekraczają 1 cm średnicy, kwiatostany są gęste, stożkowate. Liście są liniowe, osiągają 1,5 cm szerokości, na każdym krzaku jest ich po około 5-8.
peruwiański
Scilla peruwiańska tworzy kwiatostany o intensywnym niebieskim kolorze.
Scilla bifolia (dwulistna) jest również nazywana dwuletnią. Jest też jedną z najkrótszych. Maksymalna wysokość rośliny nie przekracza 15 cm Roślina wyróżnia się obfitym kwitnieniem, posiada od 1 do 3 pędów, na których pojawiają się grona bardzo pachnących kwiatów. Na każdej sesji jest ich do 15. Ich kolor jest biały lub różowy. Ta cebulica ma tylko 2 liście o długości do 20 cm, której zawdzięcza swoją nazwę. Okres kwitnienia przypada na koniec kwietnia i trwa do 15 dni.
Dwulistny
Scilla dwulistna jest jedną z najkrótszych odmian.
Uprawa cebuli nie wymaga od ogrodnika dużego doświadczenia i praktycznych umiejętności. Powinieneś jednak przestrzegać prostych zasad, aby roślina cieszyła się bujnym kwitnieniem i zaczęła szybko się rozmnażać.
Scyllę należy sadzić w słonecznym, dobrze oświetlonym miejscu. Jeśli nie jest to możliwe, odpowiedni jest półcień (na przykład pusta odległość między drzewami ogrodowymi). Roślina nie ma szczególnych kaprysów co do gleby, świetnie czuje się zarówno na piaskowcach, jak i glinach.
Rozładunek
Scylla jest sadzona w dobrze oświetlonych miejscach.
Uwaga! Ważnym warunkiem jest to, że kwiat nie toleruje terenów podmokłych i wysokiej kwasowości. Pierwszeństwo należy przyznać glebie bogatej w substancje organiczne.
Przed posadzeniem cebuli w otwartym terenie należy podjąć szereg środków przygotowawczych. W szczególności ziemię należy starannie wykopać i dodać do niej humus lub torf. Ponadto w przypadku tych roślin zaleca się dodanie do gleby gleby leśnej z liśćmi i kawałkami kory.
Cebule sadzi się na klombie w czerwcu lub na początku lipca. W tym okresie liście na dorosłych roślinach już zaczynają obumierać. Do sadzenia należy wykopać dołki o głębokości do 7 cm z odstępem około 5-10 cm, w których należy posadzić ulubiony pierwiosnek.
Chociaż Scylla należy do bezpretensjonalnych roślin, które nie wymagają szczególnej uwagi i pielęgnacji, może zadowolić tylko bujnym i pięknym kwitnieniem z odpowiednią pielęgnacją.
Scyllę należy podlewać tylko rano, aby krople wody nie spadały na kwiaty. W przeciwnym razie nie będą już tak atrakcyjne. Nawadnianie nie powinno być obfite, ponieważ roślina nie lubi mokrej gleby, ale lekko wilgotną.
Podlewanie
Zanim cebulica zacznie kwitnąć, do gleby dodaje się opatrunek górny zawierający:
Jeśli do nawożenia wybrano jesień, należy preferować granulat. Wiosną lepiej jest używać produktów płynnych. Złożone preparaty są również odpowiednie dla Scylli (na przykład Nitrofosk). Terminowe karmienie sprawia, że kwitnienie jest obfite i długotrwałe. Ponadto po tych zabiegach rośliny lepiej tolerują zimę.
Po każdym podlewaniu lub ulewnych opadach zaleca się poluzowanie gleby. Głębokość spulchnienia nie powinna przekraczać 2,5 cm, w przeciwnym razie korzenie będą miały niedobór tlenu. Niezbędnym zabiegiem jest również usuwanie chwastów, które nie tylko pobierają składniki odżywcze z gleby, ale także utrudniają cyrkulację powietrza, przyczyniają się do rozwoju chorób grzybiczych i rozprzestrzeniania się szkodników.
Niezbędnym środkiem do pielęgnacji scylli jest terminowe usunięcie jąder. W przeciwnym razie rośliny zajmą znaczną powierzchnię klombu ze względu na rozmnażanie samosiewu.
Uwaga! Skrzynki nasienne dojrzewają mniej więcej pod koniec czerwca. Musisz je przyciąć, zanim skórka zacznie pękać.
Sekwoje wymagają przesadzania raz na 3 lata. Zabieg ten wspiera zdrowy wzrost i zachowanie walorów dekoracyjnych roślin. Scillas są wykopywane, dzieci są oddzielane i sadzone z powrotem w kwietniku. Najlepiej zrobić to pod koniec września lub na początku października.
Gerbera Flower Garden Sadzenie i pielęgnacja na zewnątrz
Odporność na mróz niektórych odmian liści cebuli jest bardzo do życzenia, dlatego uprawia się je jako kwiaty domowe w warunkach wewnętrznych. Ich charakterystyczną cechą są nieco wydłużone międzywęźle. Latem doniczkę należy ukryć przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, ale pamiętaj, że cebulica wymaga dobrego oświetlenia.
Niska mrozoodporność
Ze względu na niską mrozoodporność niektórych odmian uprawiane są w warunkach pokojowych.
В теплое время года оптимальной температурой для пролеска сцилла считается +22-25°С, с осени ее постепенно понижают, чтобы зимой растение содержалось при +10-12°С. Если этот показатель будет выше, то цветок сильно вытянется. Комнатный цветок сцилла не требует дополнительного опрыскивания и отлично переносит сухой воздух. Летом полив требуется умеренный, зимой его сокращают до минимума, однако не допускают того, чтобы цветок начал сбрасывать листву.
